Szumlański

Szumlański h. Korczak vel Szumleński, zapewne również w wersji Szumliński, Sumliński i Szumliski, stara i senatorska rodzina ruska, wywodząca się prawdopodobnie od bojarstwa ruskiego, której wsią gniazdową były Szumlany in. Wielkie Szumlany w dawnym woj. ruskim. Niektórzy z Szumlańskich przenieśli się na Litwę, i osiedli w pow. wiłkomierskim. Z nich Kazimierz, wystawił ołtarz w Owańskach i altarystę przy nim fundował w 1678. Z tej rodziny trzech senatorów – trzech biskupów.
Genealogia
(osób: 85)

• DAMIAN (Demian) Szumlański (ok. 1660-12 IX 1683), s. Michała i Zofii Rudnickiej, rotmistrz chorągwi pancernej we IX 1683, uczestnik wyprawy wiedeńskiej; dowódca podjazdu wysłanego przez Sobieskiego 8 IX 1683, ciężko ranny, zm. po kilku dniach, poch. w mieście Tuln n/ Dunajem (Dyakowski).

• JÓZEF Szumlański (ok. 1770-1839), s. Tomasza i 1ż. Rozalii Głębockiej, legionista, pułkownik wojsk polskich; szef batalionu 2. pułku ułanów w 1806, pułkownik i adiutant polowy ks. Józefa Poniatowskiego 1809; uczestnik kampanii 1792, bitwy pod Zieleńcami 1794, pod Racławicami, Szczekocinami, przez cały okres oblężenia Warszawy i pod Maciejowicami; służąc w Legionach uczestniczył przy zdobyciu fortecy St. Leon; pod dowództwem Bonapartego był w Egipcie, w bitwie pod Szebreis, Piramidami i Salachie, w kampanii rosyjskiej, w bitwie pod Austerlitz; gdy wracał z Egiptu, w archipelagu przy wyspie Syffanta dostał się do niewoli tureckiej, w której przebywał prawie półtora roku, wykupiony przez ks. Adama Czartoryskiego, wstąpił na nowo w szeregi wojsk francuskich; odznaczony kawalerskim Krzyżem Polskim, oficerskim Legii Honorowej 29 I 1803, oraz kawalerskim Krzyżem Neapolitańskim; zm. we Lwowie; ż. Anna Pieńczykowska herbu Brzeźna, c. Stanisława, konsyliarza sądów szlacheckich stanisławowskich i Franciszki Świejkowskiej h. Trzaska; dzieci: Stanisław, Sydonia.

• MARIANNA Szumlańska (ok. 1690-po 1720), c. Aleksandra i Ludwiki Starzeńskiej; m. Aleksander Trzecieski (ok. 1690-po 1740), podstoli kijowski 1715, później kaszelan kijowski (AGZ Trembowla).

Źródła: Dw. Teki; Dyakowski, Diariusz odsieczy wiedeńskiej; Nies. t.8/632-633; Stup. t.3/129-130; Żych. t.1/224.