Wodziński

Wodziński h. Jastrzębiec, vel Wodzyński, na Mazowszu, Kujawach i w Sieradzkiem, pisali się z Wodzina. Nazwisko wzięli niewątpliwie od wsi Wodzyń i Wodzynek w powiecie łódzkim, gminie Żeromin, parafii Srock, gdzie w XVI wieku siedziała wyłącznie częściowa szlachta (SGKP).
Wieś Wodzyń Mniejszy (Wodzyn Minor), dziś Wodzynek, miała wielu drobnych właścicieli (Pawiński, Wielkop. II 262). Wodzińscy należeli do elektorów króla Jana Kazimierza w 1648 r. (Con.). Przyjęli poddaństwo pruskie 1798 r. w powiatach Orłów, Gostyń i Łęczyca. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. Z nich: 1 biskup i 1 wojewoda 1762 — 1831. 
Genealogia
(osób: 68)

 Maria Wodzińska

(1819-1896)

• IGNACY Wodziński h. Jastrzębiec (1745-1815), generał major wojsk koronnych 1791, generał lejtnant 1793, komendant (ostatni) Szkoły Rycerskiej w Warszawie 1793-1794, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej, mason; adiutant Stanisława Augusta Poniatowskiego od 1777, towarzysz jego wygnania w Grodnie; odznaczony orderami Świętego Stanisława 1790, Orła Białego 1794; członek loży wolnomularskiej Świątynia Izis (Wikipedia; Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga); ż. Marianna Domaszewska h. Jastrzębiec (ok. 1760-po 1785); dzieci: Izabela.

• KUNEGUNDA Wodzińska (1773-2 XII 1840), c. Adama i Katarzyny Zawisza; ur. Ktery pow. łęczycki, par. Strzegocin, zm. Warszawa (Nejm.; MK Strzegocin); m. Ignacy Tymowski h. Sas (1759-3 V 1820), s. Jana, stolnika sieradzkiego, starosty szczercowskiego, dziedzica Postękalic, Mąkolic, Stradzewa, Miałkowa, Huciska, Huty, Niedyszyny, i Marianny Katarzyny Turskiej h. Rogala, stolnik sieradzki, poseł na sejm 1817, senator kasztelan; dziedzic dóbr Postękalice; zm. Postękalice; dzieci: Józef, Marianna, Antoni, Jan (I), Jan (II), Zofia, Ignacy, Adam, Michał – Tymowscy.

Źródła: Bork. Sp. 504; Kos. t.1; Nies.; SGKP t.13/733; Szl. Król.; Żern. t.2/524; Wikipedia; Portret Marii Wodzińskiej: The Chopin Project.