Tyszkiewicz h. Leliwa vel Tyszkowicz, stara magnacka rodzina rusko-litewska, wywodząca się od bojara Kalenika Miszkowicza, wymienionego w Metryce Litewskiej w 1437 r. jako właściciela dóbr nadanych mu w pow. źytomierskim i owruckim przez w. ks. Świdrygiełłę.
Nazwisko przyjęli od imienia jednego z synów Kalenika – Tyszki. Jedna gałąź używała przydomku Skumin, lecz wygasła 1867 r. Byli właścicielami m. in. dóbr Czerwony Dwór i Łohojsk na Litwie.
Mieli otrzymać od króla Zygmunta Starego tytuł hrabiowski „na Łohojsku i Berdyczowie” 17 II 1516 r., zatwierdzony w Rzeczypospolitej w latach 1557, 1572, 1629 i 1769, w Austrii 1787, w Rosji 1861, w Król. Kongresowym 1862, a w Saksonii 8 XI 1871.
Senatorów w rodzinie 22 w latach
1563 — 1831, w tym 2 biskupów, 11 wojewodów, 1 hetman, 3 ministrów i 5
kasztelanów.
(osób: 378)
• WINCENTY Tomasz hr. Tyszkiewicz (10 IV 1796-28 IV 1856), s. Jerzego i Łucji ks. Lubomirskiej, oficer wojsk polskich i poseł na sejm warszawski 1831; właściciel dóbr Niewierz w pow. szamotulskim; 1ż. (1827 Siedlec) Febronia Szołajska h. Topór (zm. 25 V 1840); dzieci: Tadeusz, Stanisław, Hortensja; 2ż. (1848) Izabela hr. Grabowska h. Zbiświcz, c. Józefa z Grylewa i Anny Nieżychowskiej h. Pomian, właścicielka dóbr Siedlec k/ Kostrzynia w W. Ks. Poznańskim.
Źródła: Bon. Pocz. 354-359; Bork. Rocz.; Dw. Gen.; Kos. t.1; Nies.; Wikipedia: 1.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz