Żyliński

Żyliński h. Janina vel Mordas-Żyliński, rodzina mazowiecka, z przydom- kiem Mordas. Wyszli zapewne z Żylina w ziemi sochaczewskiej. Z tą ziemią podpisali elekcję króla Jana III, o czym wspominają konstytucje sejmowe z 1674 roku. Jedna linia przeniosła się do województwa trockiego, i z tym województwem podpisali elekcje w 1697 i 1764 (Con.). Dawne herbarze dają im herb Ciołek, myląc ich pewnie z Żulińskimi. 
Genealogia
(osób: 32)

• SALOMEA Mordas-Żylińska (1831-1908), c. Leonarda i Barbary Syruć; ur. Niedzingi w pow. trockim, par. Merecz (MK Merecz); m. Onufry Jan Łukasz Józef Skarzyński h. Bończa (19 III 1818-1896), s. Józefa i Anny Michniewicz, działacz społeczny, gospodarczy i narodowy, uczestnik ruchów wolnościowych na Litwie, więzień carski i zesłaniec, sędzia pokoju powiatu trockiego, radca komitetu Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego; dziedzic dóbr Bendry k/ Mirosławia w pow. sejneńskim; ur. prawd. Bendry, zm. Wilno, poch. Mirosław, cm. parafialny; dzieci: Jadwiga, Maria, Florian, Salomea, Wanda – Skarzyńscy.
 

abp Wacław Żyliński

(1803-1863)

• WACŁAW Mordas-Żyliński (19 II 1803-5 V 1863), s. Ludwika i Teresy Żuk, ksiądz, biskup wileński, arcybiskup metropolita mohylewski; wyświęcony na diakona 24 V 1825, wyświęcony na księdza 2 IV 1826, wikariusz w Mińsku, proboszcz w Iwieńcu, profesor i rektor seminarium diecezji mińskiej, kanonik i wikariusz kapitulny miński, następnie kanonik kapituły diecezjalnej w diecezji wileńskiej oraz członek Kolegium Duchownego w Petersburgu; biskup wileński 3 VII 1848-1856, arcybiskup metropolita mohylewski 18 IX 1856-1863; odznaczał się lojalnością wobec władz carskich; ur. Niedzingi w pow. trockim, par. Merecz, zm. Petersburg, lat 60, poch. Niedzingi, w kościele (Żych.; L. Bazylow, Polacy w Petersburgu; MK Merecz; Wikipedia).

Źródła: Bork. Sp. 549; Nies. t.11/506; Żych. t.24/139; Wikipedia: 1.  

Żyliński, gałąź wiekich książąt smoleńskich, byli na Białej Rusi jeszcze w początkach XVII stulecia. 

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.