Sasinowski

Sasinowski h. Jastrzębiec (oraz h. Lubicz), drobna szlachta ze wsi Sasiny in. Sasiny-Łętownica w parafii Zambrów, dawny pow. łomżyński.

Sierzputowski

Sierzputowski h. Dąbrowa, vel Sierputowski, Sierzputoski, Sieszputoski, Sierzpowski etc., rodzina podlaska, licznie rozrodzona. Pierwotnie nazywali się Sierzput albo Sierzputo. Ich gniazdem są Sierzputy w ziemi łomżyńskiej.

Skiwski

Skiwski h. Lubicz, licznie rozrodzeni na Podlasiu. Wyszli ze wsi Skiwy Duże i Małe, niegdyś w ziemi mielnickiej, obecnie w pow. siemiatyckim, parafia i gmina Siemiatycze.

Skolimowski

Skolimowski h. Leszczyc, vel Skólimowski, Skulimowski, w woj. sieradzkim. Nazwisko wzięli prawdopodobnie od tego samego Skolimowa w pow. warszawskim (dziś pow. Piaseczno, parafia Słomczyn), co Skolimowscy herbu Lubicz.

Skrodzki

Skrodzki h. Ślepowron, vel Skrocki, Szkrodzki, rodzina podlaska, licznie rozrodzona, w ziemi łomżyńskiej. Ich gniazdem są wsie Skroda Wielka i Mała, w parafii Grabowo, pow. Kolno (Gloger, Ziemia łomżyńska), gdzie mieszkała szlachta różnoherbowa, należąca do herbów Jastrzębiec, Kruki, Prus I, Ślepowron i Topór. 

Słotwiński

Słotwiński h. Leliwa, rodzina małopolska, wymieniona przez Paprockiego w 1582 r. (O herbach). Nazwisko wzięli od wsi Słotwiny, w parafii Karczmiska, obecnie pow. Opole Lubelskie.

Soszyński

Soszyński h. Krzywda, vel Soszeński, Sosiński, Sosyński, Szoszyński, Szosiński, Soszycki? etc., na Podlasiu. Według mylnych informacji w Encyklopedii Szlacheckiej – Soszyńscy mieliby pochodzić ze wsi Soszyn, w pow. radomskim, parafia Mniszek.

Sawaniewski

Sawaniewski h. Pobóg, rodzina szlachecka, osiedlona na Litwie, w pow. orszańskim. Jedna linia przybrała przydomek Szankowski od dóbr Szanków in. Sanków.

Saczko

Saczko h. Korczak (in. Wręby), vel Saczkowicz, rodzina podlaska, z ziemi drohickiej, wywodząca się od bojara ruskiego Saczki. 

Sadło

Sadło h. Szreniawa (in. Śreniawa), vel Sadłowski, rodzina małopolska, z woj. krakowskiego, jednego pochodzenia z Lubomirskimi h. Szreniawa, z przydomkiem „z Lubomierza”.

Sczaniecki

Sczaniecki h. Osoria odmienna (Ossoria, Ossorya) vel Szczaniecki, rodzina wielkopolska, pisała się z Łagowca. 

Sobolewski

Sobolewski h. Cyrus (in. Lis odm.) vel Cyrus-Sobolewski, Sobolowski, rodzina miejska krakowska, pochodząca od rodu Cyrusów herbu Lis odm., wymienionych w Herbarzu Małachowskiego. 

Sokolnicki

Sokolnicki h. Jastrzębiec, rodzina mazowiecka w województwie płockim. Wymienia ich Paprocki w Herbarzu 1584 r. Ich gniazdem jest wieś Sokolniki w powiecie płockim, gminie Góra, parafii Rogotwórsk (SGKP).

Sokołowski

Sokołowski h. Cholewa, wyszli z Sokołowa w województwie mazowieckim, gdzie ich notują tamtejsze akta od 1530 r.

Sołtan

Sołtan h. własnego (in. Syrokomla odm.) vel Pereświt-Sołtan, stara rodzina rusko-litewska, używająca przydomku Pereświt in. Pereświet; z niej 2 ministrów 1476 — 1794. — Aleksander podskarbi nadworny litewski i dworzanin królewski 1467, szambelan i konsyliarz Karola Zuchwałego ks. burgundzkiego 1468, kawaler orderu Grobu Bożego i burgundzkiego Złotego Runa. Hieronim podkanclerzy starodubowski, poseł na sejm 1674.
Genealogia
(osób: 96)

• MARIA Anna hr. Pereświt Sołtan (1822 -29 XII 1906), c. Adama i Idalii Pociej; według niektórych źródeł ur. 1818, zm. w Poznaniu, poch. w Waplewie (Dziennik Poznański z 1907); m. (22 X 1844 Waplewo) Alfons Józef hr. Sierakowski h. Ogończyk (1816-1886), s. Antoniego i Antoniny Zboińskiej, właściciel dóbr Waplewo k/ Malborka, w ówczesnych Prusach Zach., oraz Osiek w ówczesnej gubernii płockiej, porucznik wojsk pruskich.

• STANISŁAW hr. Pereświt Sołtan (27 VIII 1756-1836), s. Stanisława i Heleny Römer, chorąży wielki litewski, generał-major wojsk litewskich, podkomorzy litewski, senator - marszałek nadworny litewski 1790-1794, starosta grodowy słonimski, poseł na sejm 1782 i 1788; kierownik sprzysiężenia w woj. nowogrodzkim 1793; kawaler orderu Orła Białego i św. Stanisława, oficer francuskiej Legii Honorowej; prezes Komisji Rządu Tymczasowego W. Ks. Litewskiego 1812; właściciel dóbr Zdzięcioł w woj. nowogrodzkim; zm. w Mitawie; 1ż. Franciszka Teofila ks. Radziwiłł (zm. 1802), c. Stanisława, krajczego w. litewskiego, i Karoliny Pociej, wniosła mężowi w posagu posiadłość Zdzięcioł; dzieci: Karolina, Anna, Helena, Adam; 2ż. (ok. 1820) Konstancja Toplicka (ok. 1790-po 1820), c. Antoniego i Róży Górskiej; 1v. żona Kaspra Korsaka; dzieci: Stanisław, Władysław. 

Źródła: Bork. Rocz. t.2/672-674; Dw. Teki; Kos. t.1; Nies.

Sobocki

Sobocki h. Doliwa, w województwie łęczyckim, pisali się z Nowogrodu i Soboty, a poprzednio nazywali się Rozrażewskimi (Pap.).

Sadowski

Sadowski h. Lubicz, także Ostroróg-Sadowski, na Podlasiu i na Litwie, w woj. brzeskim litewskim i wileńskim. Ich gniazdem jest wieś Sady, w dawnym pow. drohickim, parafia Drohiczyn. Są chyba jednego pochodzenia z Wińskimi z Winny.

Sawicki

Sawicki h. Cholewa, rodzina podlaska, osiedlona również na Litwie, w woj. brześciańskim. Jedna jej gałąź przeniosła się w Poznańskie.

Scipio

Scipio del Campo h. własnego (in. Scipio, Laski) vel Scypio, Scypion, Scipion de Campo, rodzina włoska, przydomku „del Campo”. Przybyła do Rzeczypospolitej w 1518 r. w orszaku królowej Bony i osiedliła się na terenie Grodzieńszczyzny. Prostoplasta linii litewskiej, Piotr Scipio del Campo, był gubernatorem księstwa Bari i Rossano we Włoszech, a następnie marszałkiem dworu królowej Bony. Scypionowie posiadali tytuł hrabiowski w XIX wieku. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: 1 minister i 1 kasztelan w latach 1720 — 1743.
Genealogia
(osób: 37)

• ANNA Scipio del Campo (ok. 1720-1795), c. Józefa i Weroniki Firlej, starościna małogoska; m. (ok. 1745) Felicjan Konstanty Szaniawski (ok. 1720-1787), s. Józafata i Anny Ossolińskiej, starosta małogoski; dzieci: Stanisław Szaniawski (1750-6 IV 1822).

• KAROL hr. Scipio del Campo z Bychawy (1767-1831), s. Ignacego i Marianny Wodzickiej, generał major w powstaniu kościuszkowskim 1794, poseł do sejmu krajowego Galicji; ż. (21 VI 1800 Dzików) Marianna vel Maria hr. Tarnowska h. Leliwa (28 VI 1780-1849), c. Jana Jacka i 2ż. Rozalii hr. Czackiej, siostra kasztelana Jana Feliksa Tarnowskiego; ur. Dzików; dzieci: Melania, Jan. 

Źródła: Bon.; Bork. Sp. 385; Kos. t.1; Nies.; Pap.; Szl. Król.; Żern. t.2/326; Żych. t.29/63-66; Rodowód polski rodziny Scipio del Campo od roku 1518, w publikacji „Spotkałem człowieka. Ks. Władysław Bukowiński w pamięci wiernych i przyjaciół”, cz. 2, Biały Dunajec – Ostróg 2006, s. 17-31.

Siemieński

Siemieński h. Dąbrowa, vel Siemiński, rodzina małopolska, z woj. lubelskiego, której wsią gniazdową jest Siemień w dawnym pow. radzyńskim, parafia Parczew.