Żaba

Żaba h. Kościesza odm., vel Kościesza-Żaba, zamożna rodzina białoruska, jednego pochodzenia ze Stetkiewiczami herbu Kościesza. Żabowie zamieszkiwali w woj. nowogrodzkim, połockim, witebskim i mścisławskim, w pow. oszmiańskim, lidzkim i rzeczyckim. Z nich: 2 wojewodów i 1 kasztelan 1731 — 1784. — Borys, rotmistrz chorągwi kozackiej, odebrał Dynaburg w Inflantach z rąk moskiewskich w 1578, za co uchwałą sejmu otrzymał dobra Obabie w woj. bracławskim 1601. Jan wojewoda miński, autor pism religijnych ok. 1754.
Odmiana w herbie — na hełmie ręka uzbrojona w szablę.
Genealogia
(osób: 68)
 
• TADEUSZ Żaba (ok. 1730-1800), s. Jana i Marianny Pakosz, kasztelan połocki 1776-1784, wojewoda połocki 1784-1785, kawaler orderów Orła Białego 1781, św. Stanisława i św. Aleksandra Newskiego; po rozbiorze rosyjski tajny radca, dziedzic dóbr Świady nad rzeczką Jassą; ż. (1766) Ludwika Kiełpsz (ok. 1740-po 1770), c. Jerzego, podczaszego wiłkomirskiego i Zofii Zenowiczówny h. własnego; dzieci: Eleonora, Apolinara, Cecylia.

• TERESA Żaba (ok. 1740-po 1770), łowczanka brasławska; m. Michał Klott h. wł. (ok. 1730-po 1775), s. Jana Zygmunta i 2ż. Marty Billewiczówny, oboźny smoleński, z sejmu 1775 r. komisarz do rozsądzenia sprawy Tura z Kwintami (Bon.); dzieci: Mikołaj, Augustyn, Jan, Anna, córka NI., Emerencjanna, Teresa, Placyda – Klottowie.

Źródła: Nies. t.10/1-2; Stup. t.3/207-208; Żych. t.3/323-325, t.4/422-429.