Gorajski

Gorajski h. Korczak (in. Wręby), vel Gorayski, stara rodzina czerwo- noruska, pisząca się z Goraja w Lubelskiem. Są jednego pochodzenia z Lipskimi i Czuryłami herbu Korczak. Nazwisko biorą od dóbr Goraj w
dawnym pow. urzędowskim, parafia w miejscu. Gorajscy, „(...) nobiles de armis Korczakowye alias Wrambowye” (Dług.), są właścicielami tych dóbr w latach 1377-1462, w jednej gałęzi jako Czuryłowie 1436-1462. W XVIII wieku Gorajscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w sądzie ziemskim pilznieńskim 1783. Z tej rodziny: trzech senatorów, w tym 2 ministrów i 1 kasztelan 1366 — 1655. — Józef (zm. 1862), strażnik sreber koronnych galicyjskich i członek Stanów galicyjskich 1817, marszałek (komisarz) austriackiego sejmu stanowego 1841. 
Genealogia
(osób: 122)

Zbigniew Gorayski 
(ok. 1600-1655)

• ADAM Kajetan z Goraja Gorayski (7 VIII 1820-21 I 1894), s. Józefa i Karoliny Broniewskiej, c. k. podkomorzy austriacki 1856, szambelan dworu austriackiego; poch. Lwów, Cm. Łyczakowski; ż. (7 II 1857) Maria Antonina Młodecka h. Półkozic (1830-21 XI 1912), c. Jana Kazimierza, jedenastego lennika koszowackiego, prezesa sądu głównego wołyńskiego, marszałka szlachty pow. dubieńskiego i Doroty Zofii hr. Potockiej h. Pilawa; dzieci: Jadwiga, Kazimierz, Adam.

• TEOFILA Gorayska (ok. 1825-po 1860), c. Władysława i Izabelli Prek; m. (1846) Antoni Makomaski h. Jastrzębiec (ok. 1820-po 1860), właściciel dóbr Jarczów, Koniczyn i Sielec w gubernii lubelskiej.

Źródła: Bon. t.6/231-236; Bork. Rocz. t.1/466-468, t.2/470-471; Dług.; Kos. t.1, t.2/141-149; Krzep. Młp.; Nies.