SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


poniedziałek, 24 kwietnia 2017

Wolski

Wolski h. Doliwa, z Woli Większej Daleszowskiej (Przecławowej) w powiecie opoczyńskim. Pisali się z Woli i Kostuszowa w tymże powiecie (Dług.). W r. 1561 dobra te należały już do Wacława Sławińskiego i jego syna Przecława (AGZ Poznań). 

Źródła: Bork. Sp. 509; Dług. Lib. Ben. t.1/338; Dw. Teki.

 
Wolski h. Godziemba, pisali się z Rusinowa w ziemi kujawskiej i są jednego pochodzenia z Rusinowskimi tegoż herbu. W XVII wieku posiadali majątki ziemskie – Wola Łaszczowa i Bielawy w pow. konińskim, Łąg i Obory w pow. kaliskim, Giełwany na Litwie, w pow. wileńskim. Z nich: Andrzej z Rusinowa (zm. 1609/14), burgrabia ziemski koniński 1592. Jan z Rusinowa (zm. 1639/61), komornik graniczny kaliski.
Genealogia
(osób: 18)

• JADWIGA z Rusinowa Wolska (ok. 1570-p. 1602), siostra Andrzeja, burgrabiego ziemskiego konińskiego; w 1602 brat jej rodzony, Andrzej Wolski z Rusinowa, ma sprawę przeciwko Krzysztofowi Biskupskiemu z Biskupic, który poślubiwszy Jadwigę Wolską, siostrę jego rodzoną, „przez lat ok. 7 żył z nią źle, aż wreszcie w Biskupicach w dzień św. Wojciecha pobił ją i skopał, a w najbliższą sobotę pozbawioną sił i przytomności zabił” (AGZ Konin: Nr. 30 I. i Rel. Kon. 30f. 377); poch. w czwartek przed Zielonymi Świątkami w kościele parafialnym w Jastrzębnikach; m. (ok. 1595) Krzysztof Biskupski z Biskupic (ok. 1570-po 1602).

• SAMUEL z Rusinowa Wolski (ok. 1630-po 1674), s. Jana i Zofii Sośnickiej; po stryju matki Wojciechu Sośnickim, stolniku wiłkomierskim, odziedziczył dobra Gełwany in. Giełwany na Litwie, w pow. wileńskim 1661 (AGZ Kalisz); ż. (p. 1668) Barbara Wizgird (ok. 1630-po 1674); dzieci: Helena, Hieronim.

Źródła: Dw. Teki; Kon. 322-323; Nies.


Wolski h. Jastrzębiec, występują w aktach woj. sandomierskiego 1759. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. 

• ADAM Albin Cyprian Wolski h. Jastrzębiec (ok. 1840-18 II 1920); zm. Warszawa (MK War-szawa, św. Andrzej); ż. (1865 Warszawa, św. Andrzej) Aniela Rogala-Rogalewicz (ok. 1845-20 IX 1911); zm. Warszawa; dzieci: Helena.

• HELENA Aniela Wolska (ok. 1866-po 1884), c. Adama i Anieli Rogalewicz; m. (24 II 1884 Warszawa, św. Andrzej) Witold Rose (ok. 1860-po 1884), s. Witolda i Antoniny Jeziorkowskiej (MK Warszawa, św. Andrzej).


Źródła: Bork. Sp. 509; Szl. Król.


Wolski h. Jelita, vel Saryusz-Wolski, w woj. łęczyckim, chełmińskim 1504, podolskim. Są jednego pochodzenia z Bielskimi vel Bilskimi z Biały i Woli Bielskiej w woj. sieradzkim, pow. piotrkowskim, oraz Skórkowskimi. Na Białej dziedziczyli w 1552 r. Wojciech Bielski, Skórkowski i Stanisław Wolski, wszyscy trzej herbu Jelita. Ten ostatni wziął nazwisko od wsi Wola Bielska, której był wyłącznym właścicielem (Paw.). Wolscy tego herbu zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 140)

• KAJETAN Dominik Saryusz-Wolski h. Jelita (ok. 1810-po 1850), s. Adama i NN., posesor dóbr Strykowice Błotne, parafia i powiat Zwoleń, 1842 (MK Zwoleń); wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r. z herbem Jelita, zapisany do ksiąg szlachty guberni radomskiej, oddział sandomierski (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (ok. 1834) Eleonora Widerakiewicz, Wydrakiewicz (ok. 1810-po 1850); dzieci: Aleksander, Walerian, Seweryna.

• SEWERYNA Paulina
Saryusz-Wolska h. Jelita (ok. 1845-po 1865), c. Kajetana i Eleonory Widerakiewicz (Wydrakiewicz); zamieszkała Ludynia, parafia Kozłów, pow. Włoszczowa (MK Kozłów); m. (19 II 1865 Kozłów) Julian Bieńkowski (ok. 1840-po 1865), s. Ludwika i Klementyny Exner h. Samson (w aktach także: Esner); ślub w parafii Kozłów, miejscowość: Ludynia (MK Kozłów). 

Źródła: Bon. t.1/235; Bork. Sp. 509; Nejm.; Nies. t.9/400-401; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t.2/528.
 

Wolski h. Lis, nazwisko wzięli od wsi Wola Błochowa (Blochowa, Blokowa, dzisiaj Wola Blakowa), w ziemi sieradzkiej, parafia i gmina Lgota Wielka, pow. Radomsko. Jaki pisze Niesiecki: „Z tych było dwóch braci rodzonych, Władysław sędzia grodzki piotrkowski, i Wincenty, dziedzictwo ich było Wola Blochowa, Mierzyn, Łagiewniki, Lgota, Mniszków”. Wolscy tego herbu byli elektorami z woj. sieradzkiego 1632 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Jan, pisarz grodzki piotrkowski, z sejmu 1632 r. pobor-ca. Inny Jan, kanonik uniejowski, oficjał radomski, proboszcz brzeźnicki, brat jego Kazimierz, regent grodzki opoczyński. Wawrzyniec, kanonik gnieźnieński, kujawski, poznański 1778 (Nies.; Kras.). 
Genealogia
(osób: 40)

• JAN Wojciech Wolski z Woli Blokowej h. Lis (ok. 1785-26 II 1847), s. Wincentego i Zofii Dębowskiej, dzierżawca dóbr Kociszew, obecnie pow. Bełchatów; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1840 r. z herbem Lis; wg Nejman, miał na imię Wojciech i był dziedzicem Grabostowa w pow. piotrkowskim; ur. Popów, zm. Kociszew, lat 62 (Szl. Król.; Sęcz.; Nejm.; MK Kociszew); 1ż. (28 VI 1821 Mierzyce) Teresa Puławska, Pułaska (ok. 1795-31 XII 1833), c. Aleksandra i Marianny Tchórznickiej (w innym akcie Tokarzewickiej); czasem w aktach błędnie: Putowska; zm. Kociszew, lat 38 (MK Kociszew); ślub w parafii Mierzyce, pow. Wieluń, miejscowość: Cisowa (MK Mierzyce); dzieci: Kamila, Aleksander, Władysław, Józefa, Wanda, Kazimierz; 2ż. (7 XI 1841) Nepomucena Balbina Lisiecka (ok. 1808-po 1843), c. Jana i Marianny Majewskiej; zamieszkała 1841 r. Wola Męcka; ur. Kotarby; ślub w parafii Dłutów, w ziemi sieradzkiej, obecnie pow. Pabianice, miejscowość: Kociszew, uwagi: on wdowiec lat 54, ona lat 33 (MK Dłutów); dzieci: Andrzej.

• WANDA Józefa Wolska h. Lis, voto Leopold (ok. 1829-15 VI 1853), c. Jana Wojciecha i 1ż. Teresy Puławskiej; ur. Kociszew, obecnie pow. Bełchatów, zm. Kwiatkowice, pow. Łask (MK Kociszew, Kwiatkowice; Nejm.); m. (ok. 1850) Józef Jan Leopold (1820-1911), s. Kazimierza, oficera wojsk Ks. Warszawskiego, i Salomei Mączyńskiej, dziedzic dóbr Kwiatkowice, pow. Łask; majątek otrzymał jako posag żony; Leopoldowie pochodzą z Łużyc Dolnych, ze Spremberga; dzieci: Maria Antonina Zofia Leopold (ok. 1850-po 1888), mąż: (1888 Kwiatkowice) Franciszek Henryk Teodor Maternicki (ok. 1850-po 1888), s. Franciszka i Marii Kotarskiej, ślub w parafii Kwiatkowice, miejscowość: Kwiatkowice (MK Kwiatkowice). 

Źródła: Bork. Sp. 509; Dw. Teki; Nejm.; Nies. t.9/403; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t.2/528.


Wolski h. Lubicz, na Mazowszu. Jedna gałąź osiedliła się w ziemi chełmskiej. Andrzej (Jędrzej) Wolski, podsędek ziemi chełmskiej, dziedzic na Uherze, Dyputyczach i Weremowicach, fundator OO. Reformatów w Chełmie i szkół OO. Piarum Scholarum tamże, żonaty z Marianną z Radzimińskich. Jego syn Józef, starosta kruszwicki, komisarz z tejże ziemi na Trybunał skarbowy radomski w 1743 r. Wolscy herbu Lubicz zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: jeden kasztelan 1748 — 1754.
Genealogia
(osób: 31)

• HIERONIM Franciszek Wolski h. Lubicz (30 IX 1816-11 VIII 1857), s. Andrzeja i Marianny Muller, dzierżawca dóbr ziemskich w parafii Fajsławice, pow. Krasnystaw; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1850 r. z herbem Lubicz; ur. Pobołowice, parafia Kumów, zm. Wygnanowice (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (2 II 1842 Leszczany) Antonina Sikorska (1820-po 1850), c. Antoniego i Katarzyny NN.; dzieci: Kazimierz, Władysław, Aleksander, Marianna.

• ZOFIA Antonina Wolska h. Lubicz, voto Wysocka (15 V 1822-po 1850), c. Andrzeja i Marianny Muller; wylegitymowana ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1850 r. z herbem Lubicz; ur. Pobołowice, parafia Kumów, wdowa po Kajetanie (Szl. Król.; Sęcz.); m. (ok. 1840) Kajetan Wysocki (ok. 1820-po 1850); dzieci: Stanisław Wysocki (ok. 1850-po 1874), żona: (22 XI 1874 Łowicz) Eufenia Antonina Lipkowska (ok. 1850-po 1874), c. Karola i Franciszki Skibińskiej (MK Łowicz: Kolegiata).


Źródła: Bork. Sp. 509; Kos. t.1; Nies. t.9/403; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t.2/528.


Wolski h. Łabędź, vel Dunin-Wolski, przydomku Dunin, znakomita w XVI stuleciu rodzina małopolska; z niej 2 biskupów a zarazem ministrów i 3 kasztelanów 1440 — 1590. 

Źródła: Kos. t.1.


Wolski h. Nowina, na Rusi Czerwonej; z nich 1 kasztelan 1710 — 1716. 

Źródła: Kos. t.1.


Wolski h. Ogończyk, w ziemi wieluńskiej 1660. Pochodzą od Dobruchowskich i pisali się również z Dobruchowa. Byli dziedzicami wsi Wola Bierułtowa (Berułtowa) w pow. sieradzkim. W 1631 r. dziedziczą tu Wojciech i Hieronim Wolscy seu Dobruchowscy, bratanek i stryj. Nazwisko wzięli zapewne od wsi Wola Czarnyska, w pow. łaskim (niegdyś szadkowskim), parafia Kwiatkowice. Piotr Dobruchowski h. Ogończyk, łowczy sieradzki 1549, jest właścicielem Woli Kwiatkowskiej (niewątpliwie identycznej z Wolą Czarnyską). W tej samej parafii znajduje się Dobruchów. Inna wieś o nazwie Dobruchów miała się podobno znajdować w pow. ostrowskim, gmina Jeziorsko. Nie ma jej jednak w Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego, wymieniony jest jedyne Dobruchów w pow. łaskim. Tomasz Wolski, sędzia grodzki sieradzki 1660. Jan z Dobruchowa Wolski, skarbnik wieluński, „przez lat dwadzieścia rycerskiej sławy w obozie szukał, pod Wiedniem, na Budziakach i indziej mężnie stawając, brat jego Kazimierz w zakonie naszym” (Nies.). Wolscy tego herbu zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 28)

• IGNACY Wolski z Dobruchowa h. Ogończyk (ok. 1730-po 1791), s. Jana i Joanny Zajączek, cześnik chełmiński, dziedzic dóbr Tomisławice in. Tumisławice, w pow. sieradzkim, 1763; sprzedaje 10 V 1791 r. ten majątek Janowi z Dobruchowa Wolskiemu, chorążemu kawalerii narodowej, pisarzowi komory kaliskiej, za 60. 000 złp. (AGZ Kalisz); w 1763 r. mąż Marianny Otockiej; ż. (ok. 1760) Marianna Otocka (ok. 1740-po 1770), c. Marcina i NN.

• MARIANNA Wolska z Dobruchowa h. Ogończyk (ok. 1720-po 1746), c. Jana i Joanny
Zajączek; wspólnie z mężem Ignacym Obarzankowskim, zapisują sobie wzajemne dożywocie (AGZ Kalisz); m. (ok. 1740) Ignacy Obarzankowski (ok. 1710-po 1746), s. Andrzeja i Marianny Bielskiej.

Źródła: Bork. Sp. 509; Dw. Teki; Nies. t.9/404; Żern. t.2/529.


Wolski h. Pogoń litewska, pochodzili od w. ks. Gedymina przez jego wnuka Patryka, syna Narymunta; wygaśli na początku XVII stulecia. 

Źródła: Kos. t.1.


Wolski h. Pomian, vel Pomian-Wolski, w woj. sieradzkim i kaliskim. Jedni pisali się „z Kozioł”, wsi bliżej nieznanej, inni „z Machor” (Machory, obecnie pow. Końskie). Nazwisko wzięli prawdopodobnie od wsi Wola Kożuszkowa (niegdyś Kożuszkowska), w dawnym pow. gnieźnieńskim, obecnie pow. Mogilno, gmina Jeziora Wielkie. Są odgałęzieniem rodu Chebdów, jednego pochodzenia z Kiełczewskimi i Sokołowskimi herbu Pomian. Jeszcze w XVII wieku pisali się Wolski seu Kiełczewski. Jak pisze Niesiecki: „Jeden z nich był sędzią ziemskim sieradzkim i deputatem na trybunał koronny”. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 
Genealogia
(osób: 24)

• ANTONINA Wolska z Kozioł h. Pomian, voto Turobojska (ok. 1782-22 I 1853), c. Macieja i Reginy Zaborowskiej; ur. Rzędków, parafia Żelazna, w ziemi rawskiej, obecnie pow. Skierniewice, zm. Kwasowiec (Kwassowiec), w dawnym pow. rawskim, obecnie pow. Skierniewice, lat 71; „obywatelka gub. mazowieckiej, łączyła wszystkie cechy chrześcijanki, wzorowej żony i matki, godnej obywatelki i najlepszej sąsiadki, wychowała pięcioro dzieci (...), pozostawiła w nieutulonym żalu [trzech synów], córki, wnuków i siostrzeńca; trzej jej synowie (...)na własnych ramionach wnieśli i na katafalku w kośc. paraf. ustawili trumnę ze zwłokami swej matki” (Kur. Warsz. nr 31, 34 i 59/1853); m. (ok. 1800) Kazimierz Julian Turobojski h. Bończa (ok. 1778-14 III 1838), s. Antoniego i 1ż. NN.; zm. Rzędków, dawny pow. Rawa Mazowiecka, lat 60 (MK Rzędków); dzieci: Mikołaj, Katarzyna, Roch (Jacenty, Hiacynt), Apolinary – Turobojscy.

 
 Stanisław Pomian-Wolski
(1859-1894)

• RAFAŁ Szymon Wolski z Kozioł h. Pomian (ok. 1795-1885), s. Macieja i Reginy (Reiny, Reyny) Zaborowskiej, posesor dóbr Brzozów, parafia Żelazna, w ziemi rawskiej, obecnie pow. Skierniewice 1821-1822; w aktach także: Rafael Wolski; zamieszkały 1819 r. Rzędków, parafia Żelazna; ur. Rzędków, parafia Żelazna, zm. Wiesiołów, parafia Dmosin, pow. Brzeziny (MK Dmosin); ż. (10 II 1819 Dobra) Tekla Michalina Piechowska (ok. 1803-po 1828), c. Józefa i Zofii Gadomskiej; zamieszkała 1819 r. Łęczyca; ur. Imielnik; ślub w parafii Dobra, obecnie pow. Zgierz, miejscowości: Rzędków i Imielnik, uwagi: on kawaler lat 24 „Generos.”, ona panna lat 16 „Generosa” (MK Dobra); dzieci: Antoni, Katarzyna, Ewa (Katarzyna), Franciszka, Józefa, Franciszek.

Źródła: Bork. Sp. 510; Dw. Teki; Nies. t.9/404; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t.2/529; Wikipedia: 1.


Wolski h. Półkozic, stara rodzina mazowiecka; z niej 1 biskup, 2 ministrów i 5 kasztelanów 1510 — 1631. 

Źródła: Kos. t.1.


Wolski h. Rawicz (in. Rawa), w XV wieku nazywali się jeszcze Kotami. Później, pierwotne nazwisko używali jako przydomek. Ich gniazdem jest Wola Kotowa w powiecie tarnobrzeskim, parafii Zaleszany. Stanisław Kot Wolski h. Rawa jest tam dziedzicem ok. 1470 r. Pisali się również Borkowiczami z Janowic i Woli Krajczowej w pow. sandomierskim 1460 r. (Dług.). Wymieniają ich konstytucje sejmowe jako elektorów 1674 i 1697 r. (Con.). Jedna gałąź osiedliła się w ziemi nurskiej, na Mazowszu, inna w woj. rawskim. Od nich wywodzą się Ołdakowscy. Wolscy tego herbu zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. Z nich: Filip Jakub Wolski, podsędek ziemski rawski. Jan i Mikołaj, podpisali elekcję króla Jana III (Nies.).
Genealogia
(osób: 21)

• FABIAN Sebastian Wolski (ok. 1801-po 1847), s. Mikołaja i Teresy Tarasiewicz; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. z herbem Rawicz (Sp. Szl.); ż. (10 II 1825 Warszawa) Anna Dorota Tietz (Tietze, Fietze) (ok. 1805-9 VII 1847), c. Jana i Małgorzaty Lang; zm. Warszawa (Kur. Warsz.; MK Warszawa: ASC Cyrkuł I, św. Jana); dzieci: Mikołaj, Aleksander, Teofil, Ignacy.

• KAZIMIERA Teofila Wolska (1866-po 1901), c. Teofila i Heleny Frey; ur. Warszawa; m. (1901 Warszawa) Stanisław Filip Pludrzyński (1867-po 1901); ślub w par. św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej).

Źródła: Bork. Sp. 510; Dług. Lib. Ben. t.2/361; Krzep. Młp.; Nies. t.9/405; SGKP t.4/497; Szl. Król.; Żern. t.2/529.


Wolski h. Rola, na Kujawach. Jedna linia otrzymała w 1798 tytuł hrabiowski pruski. Z nich: 1 kasztelan w latach 1710 — 1712.

• JÓZEF Wolski (ok. 1740-po 1798), został hrabią pruskim w 1798 roku.

 

Źródła: Kos. t.1.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz