Chłopicki

Chłopicki h. Nieczuja, wzięli nazwisko od wsi Chłopice k/ Jarosławia w ziemi przemyskiej, w dawnym pow. jarosławskim, gdzie dziedziczyli 1437. Jedna linia już w XVI stuleciu osiedliła się na Wołyniu i Podolu, a inna na Litwie. Jedna linia otrzymała dziedziczny tytuł baronowski francuski, lecz wygasła w 1854. Chłopiccy byli właścicielami m. in. dóbr Łopatyńce, Ostrożyce i Masłowicze na Litwie, Wędziagoły, Romaj i Józefów w pow. kowieńskim, Furmaniszki w pow. trockim, Romań i Mazuryszki k/ Wilna, Pirogów, Uherce, w woj. wołyńskim, Babczyńce na Podolu. Rodzina ta wydała wielu wojskowych. Z nich, najsławniejszy: Józef Chłopicki (1771-1854), generał dywizji wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskich, dyktator w powstaniu listopadowym. 
Genealogia
(osób: 108)

• JAN Chłopicki (1788-po 1844), s. Józefa i Marii Prekowicz, ziemianin, żołnierz napoleoński, wojskowy pamiętnikarz; podporucznik w 8 pułku szwoleżerów od X 1812; odbył kampanię 1809 w Niemczech i w Hiszpanii, uczestniczył w bitwie pod Samosierrą, w 1812 walczył w Rosji, a 1813 i 1814 w Niemczech i Francji; wylegitymowany ze szlachectwa w Cesarstwie i zapisany do ksiąg szlachty gubernii kowieńskiej 1842; właściciel majątku Mazuryszki k/ Wilna; ż. (p. 1830) NN. (ur. ok. 1800); dzieci: Edward, Henryk.

 gen. Józef Chłopicki 

(1771-1854)

• ZOFIA Chłopicka (1812-3 VI 1870), c. Franciszka i Zofii Milejko, literatka, tłumaczka; współpracowała z wydawanym własnym kosztem wileńskim „Pamiętnikiem Naukowo-Literackim”, redagowanym przez R. Podbereskiego; publikowała gawędy krytycznoliterackie, utwory satyryczne, prace publicystyczne, powieści; od 13 roku życia mieszkała w Wilnie u ciotki Anny Bagniewskiej, żony prezydenta miasta Wilna, Prokopa Bagniewskiego; uchodziła za jedną z najpiękniejszych panien na Litwie; od 1829 narzeczona Lwa Bajkowa (53 lata), urzędnika Nowosilcowa w Wilnie; ok. 1851 zesłana w głąb Rosji, po powrocie z zesłania osiadła w majątku Dedyliszki w gub. kowieńskiej p. 1861; ur. Furmaniszki w pow. trockim, zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski (Szenic t.3); 1m. (ok. 1830) Adam Desztrung (ok. 1790-ok. 1847), rosyjski radca stanu; 2m. (ok. 1848) Napoleon Klimański (ok. 1800-po 1860), ziemianin, prawd. właściciel dóbr Dedyliszki w gub. kowieńskiej ok. 1848/61.

Źródła: Bon. t.2/390-391; Kos. t.1; PSB t.3/310; Urus. t.2/185-187; Wikipedia: 1.