Szymanowski

herb Jezierza

herb Ślepowron

Szymanowski h. Jezierza oraz h. Ślepowron, vel Korwin-Szymanowski, rodzina zamieszkująca głównie na Mazowszu, od XIX wieku używająca przydomku Korwin.
Początkowo pieczętowali się herbem Jezierza, później przeszli do herbu Korwin, a ostatecznie do herbu Ślepowron. Pisali się „na Szymanowie”, zapewne od dóbr Szymanów pod Sochaczewem, ale ich gniazdem ma być wieś Szymany w dawnym pow. szczuczyńskim, obecnie grajewskim.
Według innych opracowań, ich nazwisko pochodzi od wsi Szymanowice n/ Prosną, w dawnym powiecie kaliskim, później słupeckim (SGKP). Potwierdzają to akta poznańskie, notujące Szymanowskich przydomku Beda, dziedziców wsi Szymanowice w pow. kaliskim, na której Stanisław Szymanowski zapisał w 1487 r. posag żonie swej Dorocie (AGZ Poznań). Ci, byli pewnie herbu Jastrzębiec i jednego pochodzenia z Tomickimi z pobliskich Tomic. Z kolei na Szymanowicach w pow. sandomierskim, dziedziczyli Szymanowscy herbu Topór (Bork.). Informacje te wskazują, że mogło być kilka rodzin noszących to nazwisko. Z nich: 1 kasztelan 1769 — 1772. 
Genealogia
(osób: 96)

• MARIA Szymanowska (1861-1942), c. Józefa i Elżbiety Śliwińskiej; m. Józef Marian Chełmoński h. Ślepowron (7 XI 1849-6 IV 1914), s. Józefa Adama i Izabeli Łoskowskiej h. Lubicz; ur. Boczki k/ Łowicza, woj. łódzkie, zm. Kuklówka Zarzeczna k/ Żyrardowa, par. Radziejowice, woj. mazowieckie; dzieci: Maria, Jadwiga, Zofia (I), Józef, Hanna, Tadeusz, Zofia (II) – Chełmońscy.

• SEWERYN Rafael Korwin-Szymanowski h. Jezierza (ok. 1790-ok. 1836), s. Antoniego i Katarzyny Niemojewskiej, z Niemojewa, prezes dyrekcji Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego (Nejm.; MK Kliczków); 1ż. (1820 Kliczków Mały) Benigna Saryusz-Tarnowska h. Jelita (ok. 1800-po 1830), c. Antoniego i Honoraty Cieleckiej, dziedziczka dóbr Chajew; ślub w par. Kliczków Mały, obecnie woj. łódzkie (MK Kliczków Mały); 2ż. (ok. 1830) Józefa Tarnowska (ok. 1810-po 1836); dzieci: Lucjan.

Źródła: Bork. Sp. 453; Dw. Teki; Kos. t.1; Nejm.; Nies.; PSB; Sęcz.; SGKP t.12/112.

Szymanowski h. Młodzian, rodzina neoficka, wywodząca się z tzw. Frankistów. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, z herbem Młodzian, którego opisu nie przedstawiono. 
Genealogia
(osób: 17)

• LEON Michał Szymanowski h. Młodzian (30 IX 1828-11 VIII 1916), s. Józefa i 2ż. Elżbiety Młodzianowskiej; otrzymał prawa nowego szlachectwa w Królestwie Polskim w 1847 r. drogą rozciągnięcia szlachectwa (Szl. Król.; Sęcz.); członek Tow. Rolniczego w Królestwie Polskim w 1861 r., zamieszkały Jankowice, poczta Jedlińsk, pow. Radom, obecnie woj. mazowieckie; ur. Folwark Sielce, parafia Czerwińsk, chrz. 1828, zm. Warszawa, lat 87, poch. Cm. Powązkowski, kwatera 28-V-7/8/9/10, gr. Młodzianowskich (Cm. Pow.); ż. (1854 Przybyszew) Waleria Leokadia Molińska (1829-1877), c. Dymitra i Klary Leszczyńskiej; ślub w parafii Przybyszew, pow. Białobrzegi, obecnie woj. mazowieckie (MK Przybyszew); dzieci: Jan, Leon, Maria, Elżbieta.

• MARIA Marianna Zofia Józefina Szymanowska h. Młodzian (ok. 1858-11 IV 1915), c. Leona i Walerii Molińskiej; zm. Warszawa, lat 57, poch. Cm. Powązkowski, kwatera 28-V-7/8/9/10 (Cm. Pow.); m. (1881 Warszawa) Artur Józef Adam Lewandowski (1855-1918), s. Tytusa i Michaliny Neronowicz; ślub w parafii Wszystkich Świętych (MK Warszawa: Wsz. Św.); dzieci: Janina Maria (1882-1952), Leszek Konrad (1887-1970), Mieczysław Karol (ur. 1890) – Lewandowscy.

Źródła: Bork. Sp. 579; Szl. Król.; Żern. t.2/434.