Fredro

Fredro h. Bończa, rodzina małopolska, pisząca się Pleszowic w ziemi lwowskiej.
Jerzy Dunin-Borkowski, w swych „Genealogiach utytułowanych rodzin polskich”, uważa Fredrów za rodzinę węgierską z tej przyczyny, że Maria królowa węgierska nadała w 1385 Dmitrowice, Jerzmanice, Pleszowice i Popowice, wsie będące następnie w posiadaniu Fredrów, Janowi, Władysławowi i Michałowi, synom Andrzeja z Kis Pallugyi i ich bratu stryjecznemu Andrzejowi, synowi Filipa (AGZ. VII). Prawdopodobnie jednak „Węgrzy wkrótce wyzbyli się swej własności, o czym świadczy wymienienie Pleszowic w 1407 jako własności władyctwa przemyskiego, a nabywcą z czasem był właśnie potomek jednego z Bończyców, który w te strony przybył ze swoim księciem Bolkiem Trojdenowiczem z Mazowsza. Pierwszym znanym Bończycem był zapewne Fryderyk, przez Rusinów nazywany Frydrusem, Frydrem i Fredrem, która to nazwa stała się nazwiskiem dla jego potomstwa.” (Bon.). Fredrowie wylegitymowali się ze szlachectwa w ziemi lwowskiej i sano- ckiej 1782. Synowie Józefa Benedykta i Teresy Urbańskiej, Konstanty, dziekan katedralny przemyski i Jacek, strażnik wielki sreber koronnych galicyjski, otrzymali w 1822 od cesarza Franciszka I dziedziczny tytuł hrabiowski w Austrii z odmianą w herbie. Z tej rodziny: 1 biskup, 1 wojewoda i 6 kasztelanów 1470 — 1734. 
Genealogia
(osób: 211)

 Maria hr. Fredro

(1862-1937)

• MARIA hr. Fredro (5 I 1862-4 I 1937), c. Jana Aleksandra i Marii Mier, poetka, działaczka patriotyczna; autorka wspomnień o dziadku Aleksandrze Fredrze, poezji, fraszek, nowel, jednego dramatu, utworów wydawanych oddzielnie i rozrzuconych w prasie poznańskiej i krakowskiej; drogą działów rodzinnych i spadku po śmierci brata Andrzeja (1898) została właścicielką olbrzymiej większości archiwum Fredrów, które przewiozła do majątku męża Piotra, do Siemianic w Wielkopolsce (Szeptycka, Wspomnienia; Wikipedia); ur. Lwów, zm. Przyłbice k/ Lwowa; m. (2 VI 1881 Lwów) Piotr hr. Szembek h. wł. (16 IV 1843-15 V 1896), s. Aleksandra i Felicji Niemojewskiej, poseł do parlamentu niemieckiego, właściciel dóbr Słupia i Siemianice w Wielkopolsce; dzieci: Jadwiga hr. Szembek.

• SEWERYN hr. Fredro (6 XII 1781-30 IV 1845), s. Jacka i Marianny Dembińskiej, pułkownik napoleoński, ziemianin; uczestnik bitwy pod Wagram, za którą otrzymał Legię Honorową, w 1812 był szefem szwadronu, odbył częściowo kampanię rosyjską, bił się pod Dreznem, a pod Peterswalde zniósł w brawurowej szarży 5 szwadronów huzarów i wziął do niewoli syna gen. Blüchera; w 1814 poprosił o dymisję i po ślubie osiadł w Nowosiółkach w pow. rudeckim, sąsiadujących z Beńkową Wisznią; właściciel dóbr Nowosiółki i Dolobów; ż. (ok. 1814) Domicella Konstancja hr. Konarska (ok. 1790-1856), c. Stanisława i Konstancji Bielskiej; jej brat Ignacy Konarski był „przyjacielem lat dziecinnych" Aleksandra Fredry (Szeptycka, Wspomnienia); dzieci: Seweryna, Aniela, oraz dwoje innych, zmarłych w dzieciństwie. 

Źródła: Bon. t.5/312-322; Bork. Rocz. t.1/213-215, t.2/131-133; Bork. Gen. 237-240; Wikipedia.