Jezierski

Jezierski h. Nowina (in. Złotogoleńczyk, także Prus II, tj. Wilczekosy, złączony z herbem Nowina, lub Prus III) vel Gołąbek-Jezierski, na Mazowszu i na Podlasiu, pisali się z Gołąbków-Jezior. Mają pochodzić od
Jezierskich herbu Prus II, i dlatego wielu z nich brało przydomek Gołąbek albo z Gołąbek, właściwy tym Jezierskim. Nazwisko obie te rodziny miały wziąć od wsi Jeziory w ziemi warszawskiej, a rozłączenie herbowe miało nastąpić w drugiej połowie XVI stulecia, gdy jeden z Jezierskich, przesiedliwszy się do ziemi łukowskiej, zaślubił tam majętną dziedziczkę tego herbu. Jeziory-Gołąbki, dawniej też Golembki, znajdują się w parafii i powiecie Łuków, obecnie woj. lubelskie. Jezierscy są notowani w aktach jako dziedzice tej wsi w latach 1531-1580. Marcin i Janusz Gołąbkowie Jezierscy, dziedzice Domaszewnicy i Woli Domaszewskiej, procesują się w latach 1523-1527 o dział Domaszewnicy z Widlicami Domaszewskimi. Regestra poborowe z 1531 r. wymieniają Stanisława, dziedziczącego na Gołąbkach-Jeziorach, a Stefana, na Jeziorach-Jedwach i Kosiorkach (Paw.). Jezierscy podpisali elekcje 1669, 1674 i 1697 r. z woj. lubelskim, 1669 i 1697 r. z woj. sandomierskim, 1697 r. woj. bełskim, mińskim i ziemią ciechanowską. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w sądzie ziemskim lwowskim 1782, w Stanach galicyjskich 1834 – jako Gołąbkowie h. Złotogoleńczyk, w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Jedna gałąź otrzymała dziedziczny tytuł hrabiowski austriacki 1801 r., uznany w Królestwie Polskim 1842 i 1849 r. Z nich: 1 kasztelan 1775 — 1796.
Genealogia
(osób: 86)

• AMELIA hr. Jezierska (10 XI 1816-18 I 1885), c. Jana i Karoliny Jelskiej, dziedziczka dóbr Jabłoń (Bon.; Bork.); m. (28 I 1836) Seweryn hr. Łubieński h. Pomian (8 VII 1811-20 II 1855), s. Franciszka i 2ż. Pauliny Potockiej h. Pilawa, ziemianin, literat; dziedzic dóbr Kolano w guberni siedleckiej oraz Rudzieniec; ur. Warszawa, zm. Wenecja; dzieci: Witold, Kazimierz, Zdzisław, Mieczysław, Wanda, Maria – hr. Łubieńscy.

• JAN Nepomucen Paweł hr. Gołąbek-Jezierski h. Nowina i Prus II (1786-14 III 1858), s. Karola i Zuzanny Bielińskiej, ziemianin, poseł na sejmy kongresowego Królestwa Polskiego, członek rady stanu Królestwa, koniuszy cesarskiego dworu rosyjskiego; podczas powstania listopadowego 1831 r. deputowany wraz z ks. Druckim-Lubeckim do Petersburga; marszałek szlachty guberni lubelskiej; dziedzic dóbr Garbów, Ryki, Starawieś, Mąkobudy, Wyszków, Przybysławice, Bogucin i Sobień Kiełczewski, w Lubelskiem; współwłaściciel Domu Handlowego Braci Łubieńskich i Sp. 1830; zm. Garbów, obecnie woj. lubelskie, lat 72 (Bon.; Bork.; Sęcz.); ż. (6 II 1812 Warszawa) Karolina Jelska h. Pielesz (1789-1859), c. Franciszka, podkomorzego starodubowskiego, i Amelii ks. Sapieha; ślub w parafii św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej); dzieci: Amelia, Maria, Waldemar, Jadwiga, Edward.

Źródła: Bon. t.9/31-43; Kos. t.4/147-149; Krzep. Młp.; Nies.; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t.6/75-79.


Jezierski h. Rogala vel Lewalt-Jezierski, przydomku Lewalt albo Lewald, w Prusach i woj. chełmińskim. Pochodzą zapewne od Paruszewskich herbu Rogala, a nazwisko wzięli od wsi Jezierzyce w pow. kościańskim. Paruszewscy są tam notowani jako dziedzice już w końcu XIV wieku, a później się z tych Jezierzyc pisali. Według Bonieckiego, początek domowi Lewaltów vel Lewaldów Jezierskich dał Mikołaj Kromnow, piszący się 1399 r. z Jezierzysk w pow. kościańskim. Miał się pisać poprzednio de Lewalt i otrzymać Jezierzyska za żoną swą, córką Jana, kasztelana przemęckiego. Z nią miał wziąć i Rakownicę, która w ciągu kilkuset lat w linii pomorskiej tego domu pozostawała. Oswald został 1552 r. sędzią ziemskim chojnickim w woj. pomorskim. Kryspin, podstarości tucholski 1555. Mikołaj, miecznik ziem pruskich, podpisał 1669 r. z woj. chełmińskim obiór króla Michała. Jedna gałąź Jezierskich osiadła w końcu XVI wieku na Litwie. Wywiodła się ona ze szlachectwa z tytułem hrabiowskim 1817 r. przed deputacją wywodową mińską. Jezierscy byli elektorami z woj. brzeskiego litewskiego 1633 r., z ziemi drohickiej 1669 r., tucholskiej 1733 r., z woj. pomorskiego 1764 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w sądzie ziemskim czchowskim 1782 r., w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Podczas tych legitymacji do Jezierskich herbu Rogala dołączyli się Jezierscy innych herbów, m. in. herbu Prus III. 
Genealogia
(osób: 55)

• ARTUR Grzegorz Lewalt-Jezierski (1857-po 1900), s. Józefa i Olimpii Chmielewskiej, właściciel dóbr Brynica i Strawczynek, pow. Kielce, oraz współdziedzic dóbr Rakownica, sprzedanych 1877 r. (Bon.); ż. (1883 Warszawa) Maria vel Marianna Ludwika Chmielewska (ok. 1860-po 1890), c. Aleksandra i Eugenii Milde, z Osieka w pow. ciechanowskim; ślub w parafii św. Aleksandra (MK Warszawa: św. Aleksander); dzieci: Maria.

• MARIA Ludwika Lewalt-Jezierska (15 XI 1884-po 1920), c. Artura i Marii Chmielewskiej; ur. Kraszewo Sławęcin, parafia Raciąż, obecnie pow. Płońsk, woj. mazowieckie, chrz. 1885 (Bon.; MK Raciąż); m. (14 X 1905 Warszawa) Olgierd Stefan Zacharewicz h. Zadora (1879-po 1920), s. Antoniego i Józefy Felicyty Goldman, inżynier; ur. Warszawa, chrz. 1889 (MK Warszawa: Wsz. Św.); ślub w parafii św. Aleksandra (MK Warszawa: św. Aleksander).

Źródła: Bon. t.9/43-47, t.10/192/193 (uzup.); Nies.; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t.6/81-83.