Zaborowski

Zaborowski h. Grzymała, vel Grzymała-Zaborowski, pisali się z Zaborowa. Są jednego pochodzenia z Dobieckimi. Ich gniazdem ma być wieś Zaborowo w powiecie mławskim, parafia Grzebsk. Gałąź, dziedzi-cząca na Trzebuczy i Milewie w woj. mazowieckim, przeniosła się w XVIII
wieku do ziemi sieradzkiej, gdzie posiadali m. in. dobra Iwonie i Politalice.
Genealogia
(osób: 97)

• FAUSTYNA Klementyna Zaborowska h. Grzymała (1823-po 1861), c. Wojciecha i Marii Otockiej; m. (1844) Jan Nepomucen Stokowski h. Jelita (12 V 1823-9 III 1864), s. Andrzeja i Magdaleny Kurcewskiej h. Szreniawa odm., właściciel folwarku Grabina w dobrach Iwonie; ur. Woleń, zm. Iwonie (Nejm.); dzieci: Feliks, Stanisław, Tomasz – Stokowscy.

• JÓZEF Kalasanty Nepomucen Grzymała-Zaborowski h. Grzymała (30 VI 1805-16 XI 1847), s. Franciszka i Marianny Otockiej, dziedzic folwarku Politanice, obecnie część miasta Bełchatów, w woj. łódzkim; ur. Bałucz, zm. Warszawa (Nejm.; MK Grocholice); ż. (6 IX 1829 Grodzisko) Agnieszka Stawowska h. Jelita (19 I 1809-po 1847), c. Józefa ze Zbylczyc i Joanny Konopnickiej h. Jastrzębiec; ur. Zbylczyce, pow. Warta; ślub w par. Grodzisko, obecnie w woj. łódzkim (MK Grodzisko); dzieci: Eleonora, Antoni, Zenon, Joanna, Aniela, Stanisława, Aurelia, Zenobia, Ludwika, Józefa.

Źródła: Bork. Sp. 521; Dw. Teki; Nejm.; Nies. t.10/10-11; Sęcz.


Zaborowski h. Ostoja, vel Zabierzowski, w województwie sieradzkim. Niesiecki pisze o Stanisławie Zaborowskim, dziekanie kolegiaty w Uniejowie 1522 r. oraz o Jakubie, kustoszu i oficjale uniejowskim w r. 1652. Zaborowscy herbu Ostoja służyli w armii pruskiej – wymienia ich herbarz Siebmachera (Żern.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

Źródła: Bork. Sp. 521; Nies. t.10/11; Pap.; Szl. Król.; Żern. t.2/550.


Zaborowski h. Prus II (odm.), na Mazowszu, w ziemi płockiej, w dawnym powiecie zawkrzeńskim, w Prusach. Ich gniazdem jest niewątpliwie Zaborowo w powiecie mławskim, parafia Grzebsk. Jan Zaborowski, podsędek zawkrzeński, sędzia grodzki płocki; z sejmu 1631 r. wyznaczony do rewizji ksiąg ziemskich płockich (Con.). Zaborowscy herbu Prus II przyjęli poddaństwo pruskie po pierwszym rozbiorze 1772 r.
Herb — tarcza podzielona wzdłuż, w prawej części Prus II, w lewej dwa skrzyżowane klucze (Żern.). 

Źródła: Bork. Sp. 521; Nies. t.10/11; Żern. t.2/550. 


Zaborowski h. Rawicz, w województwie mazowieckim i sandomierskim, wymienia ich Paprocki 1584 r. Dziedziczyli we wsi Zaborów Stary w ziemi gostyńskiej (Nies.), parafia Sokołów, gmina i powiat Gostynin. W roku 1579 trzej Zaborowscy mają tu 4½ łana (SGKP). Augustyn, kanonik chełmski, proboszcz uchański, deputat na Trybunał koronny 1738. Zaborowscy herbu Rawicz zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: 1 biskup 1577.
Genealogia
(osób: 27)

• GUSTAW Ksawery Zaborowski (ok. 1839-1903), s. Napoleona Karola i Józefy Wasiutyńskiej, właściciel dóbr ziemskich Oleśnica k/ Pacanowa, parafia Oleśnica, obecnie pow. Staszów, woj. świętokrzyskie; jego ojciec został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Rawicz (Szl. Król.); zm. Oleśnica (SGKP t.7/472; MK Oleśnica); ż. (23 I 1865 Kluczewsko) Marianna Maria Ksawera Klementyna hr. Turska h. Rogala (ok. 1845-1876), c. Maksymiliana Edwarda Wincentego i Pauliny Dunin-Rzuchowskiej h. Łabędź; zm. Oleśnica k/ Pacanowa (MK Oleśnica); ślub w parafii Kluczewsko, obecnie pow. Włoszczowa, woj. świętokrzyskie, miejscowości: Palikije, Widawa, uwagi: on kawaler lat 26, ona panna lat 21 (MK Kluczewsko); dzieci: Henryk, Jarosław, Józefa (Józefina), Łucja, Jan.

• MATYLDA Zaborowska, voto Gumowska (ok. 1845-1910), c. Napoleona Karola i Józefy Wasiutyńskiej; zm. Klępie in. Klempie Górne, parafia Stopnica, obecnie pow. Busko Zdrój, woj. świętokrzyskie, lat 65, wdowa (MK Stopnica); m. (ok. 1865) Juliusz Gumowski h. Rola (1819-1893), s. Jakuba Floriana i Elżbiety Zadarnowskiej h. Ratułd, właściciel dóbr Klępie in. Klempie Górne, parafia Stopnica, które nabył wspólnie z żoną Matyldą z Zaborowskich; zm. Klepie Górne, parafia Stopnica (Bon.; MK Stopnica); dzieci: Zofia Gumowska (ok. 1870-po 1900), żona Jana Jezierskiego h. Prus. 

Źródła: Bork. Sp. 521; Kos. t.1; Nies. t.10/11; Pap.; SGKP t.14/198; Szl. Król.; Żern. t.2/550.


Zaborowski h. Rogala, rodzina mazowiecka, w ziemi zakroczymskiej i wyszogrodzkiej. Występują w aktach od 1452 r. (Stat. Maz.), pisali się z Zaborowa, a ich gniazdem jest Zaborów in. Zaborowo w ziemi warszawskiej, obecnie powiat Warszawa-Zachód. Ścibor z Zaborowa, chorąży zakroczymski 1452, na zjeździe czerwieńskim wyznaczony do rozsądzenia pewnych spraw. Jakub z Zaborowa, stolnik warszawski 1482. Jan Zaborowski, stolnik wyszogrodzki ok. 1630. Wojciech, komornik zakroczymski 1674. Jan, komornik warszawski 1674. Franciszek, wojski zakroczymski ok. 1730. Józef, wicenotariusz zakroczymski ok. 1730. Bartłomiej, komornik ziemski zakroczymski 1763. Zaborowscy tego herbu dziedziczyli także we wsi Zaborowo w pow. płońskim, parafia Stare Gralewo. Jedna ich gałąź osiedliła się w Wielkopolsce. Zaborowscy h. Rogala zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 103)

• JAN Grzegorz Józef Zaborowski (ok. 1752-24 IX 1806), s. Bartłomieja i Jadwigi Boguńskiej; zm. Kawiory k/ Gniezna, woj. wielkopolskie, lat 54 (MK Gniezno: św. Trójca); ż. (ok. 1795) Klara Ludwika Joneman (ok. 1773-14 II 1804); zm. Kawiory k/ Gniezna, lat 31; dzieci: Antoni, Justyn, Antonina.

• EMILIA Zaborowska h. Rogala (ok. 1825-1881), c. Justyna i Antoniny Przyłuskiej; m. (ok. 1845) Jan Nepomucen Bojanowski z Bojanowa h. Junosza (1827-1861); dzieci: Jadwiga (ur. 1849), Ksawery (ur. 1850), Anna (1851-po 1877), voto Grabowska, Ksawera Katarzyna (1853-po 1882), voto Bogusławska – Bojanowscy. 

Źródła: Bork. Sp. 521; Dw. Teki; Nies. t.10/12; Żern. t.2/550.