Trzebiński

Trzebiński h. Jastrzębiec vel Trzebieński, Trzepiński, według dawnych herbarzy ich gniazdem ma być Trzebinia, w powiecie chrzanowskim, w woj. małopolskim, z której wyszli Trzebińscy herbu Szylchra.
Jednak wsią gniazdową Jastrzębców Trzebińskich zdaje się być Trzebina, dawniej Trzebnia (Trzebno?), w parafii Drzewica, obecnie w parafii Sołek, powiecie Opoczno, w woj. łódzkim. Istnieją w aktach zapisy tego nazwiska z przydomkiem „de Trzebno”. Trzebińscy herbu Jastrzębiec wywodzą się od Strzeszkowskich ze Strzeszkowic, i zapewne są jednego pochodzenia ze Strzemboszami. Ale czy właściwym ich herbem nie jest Drzewica? Zdaje się, że pisano ich także Trzepiński. Są obecni na Rusi Czerwonej 1520 roku (Bielsk.). Wymienieni w konstytucjach sejmowych 1624 (Con.). Zamieszkiwali w ziemi sieradzkiej w XVIII i XIX wieku. Z nich: jeden senator – biskup przemyski a zarazem minister, w latach 1642 — 1644.
Genealogia
(osób: 15)

• MARIANNA Trzebińska (ok. 1811-po 1840); m. Władysław Piotr Paweł Suchorski (ok. 1807-po 1840), s. Wojciecha i Petroneli Kłodzińskiej, z Businy i Poleszyna (Nejm.).

• STANISŁAW Trzebiński (ok. 1770-1818), s. Wawrzyńca i Agnieszki Białobrzeskiej, dziedzic Orpelowa (Nejm.); 1ż. (ok. 1800) Faustyna Wolicka (ok. 1784-9 X 1809), c. Macieja i Jadwigi Jaraczewskiej; dzieci: Walenty, Marianna, Hipolit, Franciszka; 2ż. (1810) Magdalena Jaraczewska (ok. 1786-19 I 1814), c. Michała i Marianny Zabłockiej.

Źródła: Biel.; Bork. Sp. 468; Con. f. 5; Kos. t.1; Nies.; Nejm.


Trzebiński h. Szeliga vel Trzebieński, w Wielkopolsce i na Kujawach, pisali się z Nieciszewa. Wyszli ze wsi Trzebin (Trzebień) i Nieciszewo w pow. bydgoskim (AGZ Poznań). Notowani w aktach kaliskich od 1618 roku. Wymieniają ich konstytucje sejmowe z 1697 roku, jako szlachtę osiadłą w województwie kaliskim (Con.). Byli właścicielami m. in. dóbr Miastowice w pow. kcyńskim, Będzitowo w pow. inowrocławskim, Jabłowo Pałuckie k/ Łabiszyna.
Genealogia
(osób: 55)

• IZABELA Maria Trzebińska (ok. 1909-po 1935), c. Bogdana i Janiny Dąmbskiej; m. (30 X 1935 Jaraczew) Tadeusz Nikodem Jaraczewski h. Zaremba (1903-po 1935), s. Stefana i Eleonory Koköly, ziemianin, dziedzic dóbr Szelejewo, parafia Gąsowa; świadkowie na ślubie: Franciszek Unrug z Wyszkowa i Mieczysław Zaremba Jaraczewski, referent ze Środy (MK Jaraczew).

• JÓZEF Franciszek Trzebiński (ok. 1797-po 1840), ziemianin, dziedzic Niewachlowa, starażnik leśny 1830/33; zam. Grabina Kubłowo in. Kubłowska, par. Chodecz, obecnie woj. kujawsko-pomorskie (Urus.; MK Chodecz); ż. (p. 1830) Tekla Gąsiorowska (ok. 1800-po 1840); dzieci: Zygmunt, Walenty, Martyna. 

Źródła: Bork. Sp. 468; Con.; Dw. Teki; Nies.; Urus.


Trzebiński h. Szreniawa (in. Śreniawa, Srzeniawa) vel Trzebieński, rodzina małopolska, ze wsi Trzebienice w województwie krakowskim. Wymienia ich Długosz w Liber Beneficiorum 1460 r.  Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji 1783 r. oraz w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

• MARIANNA Trzebińska h. Szreniawa (ok. 1810-po 1847), c. Władysława i Magdaleny Dembińskiej (Dębińskiej); m. (31 V 1832 Obrazów) Aleksy Popiel h. Sulima (ok. 1800-po 1847), s. Wincentego i NN., właściciel dóbr Daromin, parafia Jankowice Sandomierskie, pow. Sandomierz, ok. 1832-1840; Potok Wielki, parafia Krzcięcice, pow. Jędrzejów, ok. 1842-1847 (MK Krzcięcice); ślub w parafii Obrazów, pow. Sandomierz, obecnie woj. świętokrzyskie, miejscowość: Bilcza (MK Obrazów); dzieci: Honorata (ur. 15 XII 1835 Daromin), Wincencja Anna (ur. 1 XII 1837 Daromin), Ludwika Katarzyna (ur. 19 IV 1839 Daromin), Jan Ludwik (ur. 22 VI 1840 Daromin), Walery Walerian (ok. 1840-po 1869), Władysław Leon (ur. 11 IV 1842 Potok Wielki), Ludwika (ur. 3 IV 1843 Deszno par. Krzcięcice), Marianna Julia (ur. 9 II 1845 Przesławice par. Koniusza), Marianna (ur. 5 IX 1847 Przesławice) – Popielowie.

• WŁADYSŁAW Trzebiński, Trzebieński (ok. 1765-5 VIII 1831), s. Józefa i NN.; jego synowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Szreniawa in. Srzeniawa (Szl. Król.; Bon.); zm. Bilcza, parafia Obrazów, pow. Sandomierz, obecnie woj. świętokrzyskie, lat 66, wdowiec (MK Obrazów); 1ż. NN. (ok. 1760-p. 1800); 2ż. (ok. 1800) Magdalena Dembińska, Dębińska z Dembian h. Nieczuja (ok. 1780-p. 1831); w aktach także: Dębińska; dzieci: Marianna, Antoni, Michał, Ignacy, Helena. 

Źródła: Bork. Sp. 468; Dług. Lib. Ben. t.2/35, 38, 328, 348, t.1/293, 394; Nies.; Szl. Król.; Żern. t.2/462.

Trzebiński h. Szylchra (in. Szylkra, Abdank odm.) vel Szylchra-Trzebiński, z przydomkiem Szylchra. Krakowska rodzina mieszczańska, nobilitowana w XVI stuleciu, nazywała się pierwotnie – Szylkra (Nies.). Pisała się niegdyś „na Trzebini” Trzebińskimi, a nazwisko wzięła od miejscowości Trzebinia w Krakowskiem. Jak pisze K. Girtler w swoim Pamiętniku: „Trzebinia, majętność niegdyś imienna rodu Trzebińskich herbu Szylchra, dopiero niedawno przez ożenienie przeszła w utracjuszowskie ręce i dla Trzebińskich przepadła. Dobra te składają się z lichej mieściny, przy tym ze wsi Trzebinia, Trzebionka i Górka, jest i folwark Miechów” (Girt.). Z nich: jeden senator, kasztelan sochaczewski, w latach 1752 — 1764.
Genealogia
(osób: 21)

• JÓZEF Tomasz Ignacy Szylchra-Trzebiński (21 XII 1794-6 III 1873), s. Ignacego i 2ż. Teresy Jabłonowskiej; zm. Miławczyce; 1ż. (ok. 1818) Anna hr. Thabasz-Załuska de Riviere h. Junosza (1795-1830), c. Jana Kantego i Tekli Anieli hr. Wielopolskiej z Zabełcza h. Starykoń; 2ż. (30 I 1821 Kraków, św. Szczepana) Aniela Franciszka a Paulo hr. Thabasz-Załuska de Riviere h. Junosza (ok. 1800-1821); dzieci: Marianna; 3ż. (p. 1845) NN. (ok. 1810-po 1845); dzieci: Józef.

• URSZULA Trzebińska (ok. 1753-1823), c. Adama i Barbary Szembek; m. (ok. 1770) Szymon Weryha-Darowski h. Ślepowron (ok. 1740-1785), podpisarz grodzki krakowski, komornik graniczny biecki 1769, pisarz ziemski krakowski 1783; dzieci: m. in. Joanna, Józef (ur. 1780) – Darowscy. 

Źródła: Bon. t.13/223; Bork. Sp. 468; Girt. Pam.; Nies.; Bohdan Łuszczyński, Silva Heraldica; PSB t.16/242.