Dzieduszycki

Dzieduszycki h. Sas, vel Dziedoszycki, stara rodzina czerwonoruska, wzięła nazwisko od wsi Dzieduszyce in. Dziedószyce, Dziedoszyce k/ Żydaczowa, gdzie dziedziczyli już w 1400. Wywód szlachectwa przeprowadzili we Lwowie i we Włoszech. Otrzymali dziedziczny tytuł hrabiowski austriacki w 1776 i 1777. Byli właścicielami m. in. dóbr Dzieduszyce, Tłumacz, Jabłonów, Poturzyce, Boratyn, Dobraczyn, Jezupol, Zahajpol, Sokołów, Niesłuchów, Żelechów, Pohorce, Zborów, Hołorusawa, Uhełz, Gwoździec i Podstaje w Galicji, Jaryszów na Podolu, oraz Wronki i Konarzewo w Poznańskiem. Z nich: 1 wojewoda i 2 kasztelanów 1604 — 1704. — Tadeusz Gerwazy Dzieduszycki (1724-1777), podczaszy wielki koronny, tajny radca austriacki, otrzymał od cesarzowej Marii Teresy dziedziczny tytuł hrabiowski w Galicji 22 X 1776, a jego brat Dominik Herakliusz (1727-1804), podobny tytuł 26 VII 1777.
Genealogia
(osób: 294)
 
• JADWIGA Helena Walentyna hr. Dzieduszycka (2 III 1867-12 VII 1941), c. Włodzimierza i Alfonsyny Miączyńskiej; ur. Lwów, zm. Pełkinie; m. (21 II 1889 Lwów) Witold ks. Czartoryski (10 II 1864-6 IX 1945); ur. Weinhaus k/ Wiednia, zm. Maków Podhalański. 

Maurycy hr. Dzieduszycki

 (1813-1877)

• MAURYCY Ignacy hr. Dzieduszycki (10 II 1813-22 IV 1877), s. Ludwika i Domicelli Moniki Bielskiej, literat, historyk, publicysta, klerykał i ultramontanin; zastępca kuratora Ossolineum 1851-1869, poseł na sejm galicyjski; ur. Rychcice, zm. Lwów; 1ż. (21 XI 1840) Karolina Zagórska h. Ostoja (11 VII 1818-31 I 1855), c. Karola i Anieli Dulskiej; ur. Kołodziejówka, zm. Lwów; dzieci: August, Karol, Maurycy, Domicella, Andrzej, Tomasz; 2ż. (9 IX 1855 Strzałki) Natalia Rudnicka (27 X 1825-19 II 1900), c. Klemensa i Katarzyny Okólskiej; ur. Strzałki, zm. Lwów; dzieci: Klemens, Anna, Aniela, Franciszek. 

Źródła: Bork. Rocz. t.1/204-213, t.2/122-131; Bork. Gen. 220-236; Kos. t.3/78- 79, t.4/90-96; Żych. t.4/67-88; Wikipedia: 1.