Od początku XVI wieku spotykamy ich prawie we wszystkich prowincjach Rzeczypospolitej. Jedna linia otrzymała tytuł hrabiowski w Austrii 25 VII 1817, lecz wygasła w pokoleniu męskim w 1873. Byli właścicielami m. in. dóbr Kondraciszki, Wierzchownia, Guty w zienii wiskiej, Stodolce, wyłączone ze starostwa barskiego, Kadłubiska, Rożyszcze n/ Styrem, Szarpańce w pow. sokalskim, Chorobrów, Łuczyce i Glinne w pow. brzeźańskim, oraz innych, głównie na Rusi Czerwonej i Podolu.
Genealogia
(osób: 102)
• ERAZM hr. Komorowski (ok. 1770-1835), s. Jana i Ludwiki Cieleckiej, generał wojsk polskich, członek Stanów galicyjskich z grona magnatów 1823, szambelan austriacki; dziedzic na Łuczycach, Szarpańcach, Bobiatynie, Wolicy, Leszczotowie i Remenowie w Galicji; kawaler orderu św. Stanisława, otrzymał tytuł hrabiowski austriacki 20 VII 1817; zm. we Lwowie; 1ż. (1800) Anna bar. Horoch h. własnego, c. Macieja Kazimierza, stolnika krasnostawskiego i Magdalenny Konstancji hr. Komorowskiej h. Korczak; dzieci: Ignacy, Franciszka; 2ż. Maria bar. Dulska h. Przegonia, c. Tomasza.
• ZOFIA hr. Komorowska (ok. 1835-po 1858), c. Ignacego i Józefy Błońskiej, właścicielka dóbr Glinna, Chorobrów, Chorośce, Kaplińce, Złoczówka i Józefin w pow. brzeżańskim; m. (26 VIII 1858 Glinna k/ Zborowa) Władysław bar. Czechowicz h. Ostoja, c. k. szambelan austriacki, rotmistrz pozasłużbowy wojsk austriackich, prezes rady powiatowej brzeżańskiej.
Źródła: Bon. t.10/380-385; Bork. Rocz. t.2/156; Bork. Gen. 280-281.
Komorowski h. Dołęga odm. (in. Pobóg II), mieli wyjść z Komorowa w ziemi dobrzyńskiej, a w XVI wieku przenieśli się na Litwę, gdzie zamieszkiwali powiat wiłkomierski. Niektórzy z nich bezprawnie od XVIII wieku pisali się hrabiami na Orawie i Liptowie i znaleźli się wśród tych Komorowskich herbu Korczak, którzy otrzymali zatwierdzenie tytułu hrabiowskiego w XIX wieku. Z nich 1 wojewoda 1703 — 1707. Według Niesieckiego, odmiana w herbie polega na tym, że podkowa z krzyżem jest przeszyta na ukos w lewo strzałą, a w szczycie hełmu są trzy pióra strusie. Niesiecki nazywa ten herb: Pobóg II.
Genealogia
(osób: 99)
Bronisław Maria Komorowski
Źródła: Bon. t.10/385-390, t.11/1-27; Ostr. 1409; Wikipedia (mylnie podany herb Korczak).
•
BRONISŁAW Maria Komorowski (ur. 4 VI 1952), s. Zygmunta i Jadwigi
Szałkowskiej, minister obrony narodowej RP, marszałek Sejmu RP,
prezydent RP od 6 VIII 2010; prawd. potomek rodziny Komorowskich z pow.
wiłkomierskiego, a więc herbu Dołęga, nie jak podano w Wikipedii - herbu
Korczak; ur. Oborniki Śląskie; ż. (p. 1979) Anna Dembowska; dzieci: Zofia, Tadeusz, Maria, Piotr, Elżbieta.
Komorowski h. Korczak, pisali się na Orawie i Liptowie, rodzina małopolska, z Komorowa w woj. bełskim. Pierwszy, wymieniany w aktach jest Wawrzyniec z Komorowa, który miał zabezpieczoną sumę 4 kóp groszy praskich w 1449 przez Piotra z Wozuczyna (AGZ Bełz). Otrzymali tytuł hrabiowski Państwa Rzymskiego od króla Węgier Macieja Korwina w 1469, zatwierdzony w Austrii 1793, 1803, oraz w Królestwie Polskim 1843 (na zasadzie wspólnego pochodzenia od nadanego, chociaż potomstwo jego wygasło). W liczbie tych, którzy otrzymali zatwierdzenie tegoż tytułu, zupełnie bezpodstawnie, znajdujemy Komorowskich herbu Dołęga. Z tej rodziny: 1 arcybiskup gnieźnieński, prymas i 7 kasztelanów 1547 — 1781.
Komorowscy herbu Korczak byli właścicielami m. in. dóbr Komorów i Księżostan w pow. bełskim, Suszno, Witków, Płowe, Obrotów, Hawłowice Górne, Jodłów, Aksmanice w przemyskim, Sądowa Wisznia w mościskim, Łuczyce, Szarpańce, Konotopy w sokalskim, Bilinka, Siekierczyce w samborskim, Morańce, część Przedborza w jaworowskim, Biłka Królewska w lwowskim, Chorobrów w brzeżańskim, Żabcze, Brzejów w żółkiewskim, Niestanice na Ukrainie.
Genealogia
(osób: 92)
• ALEKSANDRA hr. Komorowska (6 I 1847-po 1882), c. Adama i Matyldy Horoch, właścicielka dóbr Morańce i część Przedborza w pow. jaworowskim; m. (22 X 1867 Lwów) Henryk Karczewski h. Jasieńczyk (ok. 1840-po 1882).
• PIOTR Adam hr. Komorowski (19 IV 1808-29 VIII 1881), s. Cypriana i 1ż. Apolonii Horodyskiej, członek wydziału rady pow. samborskiej 1867, delegat galicyjskiego towarzystwa kredytowego ziemskiego 1868-1870; dziedzic na Bilince i Siekierczycach w pow. samborskim; kawaler austr. orderu Żelaznej Korony 3 klasy; ż. (23 VI 1835 Bilinka) Aleksandra hr. Starzeńska h. Lis (1810-26 IX 1891), c. Aleksandra i Marii Anny Jabłonowskiej h. Grzymała; ur. w Bilince; dzieci: Władysław, Juliusz.
Źródła: Bon. t.10/385-390, t.11/1-27; Bork. Rocz. t.2/157-160; Bork. Gen. 281-287.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz