Krokowski

Krokowski h. Ślepowron vel Krukowski?, spotyka się ich w woj. ruskim i podolskim w XVII i XVIII wieku, lecz wywodzą się zapewne z Mazowsza lub Podlasia. Marek Krokowski ma 4,000 florenów u Drohojowskiego, 1601 r. Ten sam pewno Marek, zaślubił 1609 r. Katarzynę Kosmowską. Jan, dziedzic Psar w woj. sandomierskim 1728 r. (AGZ Lwów).
Dominik, kasztelan buski 1783. Adam, szambelan dworu polskiego 1793. Krokowscy podpisali elekcję 1697 r. z ziemią chełmską. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w sądzie ziemskim lwowskim 1782, w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni podolskiej 1848-1878. Z nich: 1 kasztelan — 1783.
Genealogia
(osób: 31)

• EWELINA Aleksandryna Wilhelmina Krokowska (24 XII 1841-19 X 1914), c. Aleksandra i Anny Markowskiej; ur. Kurówka, zm. Żaglówka, lat 72 (Bon.); m. (1860) Zygmunt Ksawery Mniszek h. Poraj (1834-1915), s. Tytusa Aleksandra i Pelagii Marchockiej h. Ostoja; dzieci: Zofia, Tytus – Mniszkowie.

• LEOPOLD Krokowski (ok. 1810-1862), s. Feliksa i Franciszki Chojnackiej, urzędnik magistratu miasta Warszawy; jego syn został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1852 r. z herbem Ślepowron; ur. Warszawa, zm. tamże, lat 52 (Bon.; Urus.; Szl. Król.; MK Warszawa: św. Jan); ż. (1847 Warszawa) Florentyna Salomea Dębowska vel Dembowska (ok. 1825-po 1858); wg Uruskiego: Klementyna D.; ślub w parafii MB Loretańskiej (MK Warszawa-Praga: MB Loretańska); dzieci: Władysław, Michał, Maria, Walentyna.

Źródła: Bon. t.12/294-295; Kos. t.1; Nies.; Szl. Król.; Urus. t.8/67.


Krokowski h. własnego, właściwie von Krockow, rodzina osiedlona w Prusach Zachodnich; jedna linia otrzymała tytuł hrabiowski pruski 1786; z tej familii 1 kasztelan 1724 — 1725. 
Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.