Turski h. Dołęga,
pochodzą ze wsi Turza Wielka w ziemi dobrzyńskiej. Wymienia ich
Paprocki w Herbarzu 1584 r. (Pap.). Jedna gałąź osiadła na Litwie, w
woj. wileńskim i mścisławskim, inna przeniosła się do woj. łęczyckiego.
Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach
1836-1861. Genealogia
(osób: 44)
• PELAGIA Konstancja Turska (18 III 1826-po 1850), c. Feliksa i Justyny Lubowickiej; ur. Bądkowo; m. (ok. 1850) Bogumił Konstanty z Dzierzbic Dzierzbicki h. Topór (ok. 1820-po 1850), s. Józefa, majora wojsk polskich i Bogumiły z Gozdu Gojskiej h. Doliwa, sędzia pokoju okręgu Radziejów.
• STANISŁAW Kostka Leon Jan Turski (1851-po 1875), s. Jakuba i Marianny Wyczołkowskiej; ur. Grójec, chrz. 1851, obecnie woj. mazowieckie (MK Grójec); ż. (1875 Warszawa) Władysława Anna Dworzyńska (ok. 1850-po 1875), c. Konstantego i Marii Gminke; ślub w par. Wszystkich Świętych (MK Warszawa: Wsz. Św.).
Źródła: Bork. Sp. 471; Nies.; Szl. Król.; Żern.
Turski h. Rogala,
rodzina podlaska, pisząca się z Turzych Rogów (de Turzerogi). Nazwisko
wzięli od wsi Turze Rogi w powiecie łukowskim, gminie Celiny, parafii
Łuków (SGKP). Jedna gałąź osiadła w woje- wództwie łęczyckim, powiecie
sieradzkim. Mikołąj, stolnik sieradzki 1729, chorąży sieradzki 1752,
dziedzic wsi Czarnocin 1729. Turscy zostali wylegitymowani ze
szlachectwa w Galicji 1782 r., zaś w Królestwie Polskim w latach
1836-1861. Z nich: 1 biskup 1765 — 1796. Genealogia
(osób: 71)
bp Feliks Paweł Turski
(1729-1800)
• STEFANIA Turska (ok. 1847-1890), c. Maksymiliana i Pauliny Dunin-Rzuchowskiej; m. (5 VIII 1869 Malice) Adam Ewaryst Konarski h. Gryf (1835-1900), s. Konstantego i Aleksandry Jasieńskiej, dziedzic Kluczewska; ślub w par. Kluczewsko (MK Kluczewsko); dzieci: Wanda, Aleksandra, Stefania, Adam, Maksymilian, Szymon – Konarscy.
Źródła: Bork. Sp. 471; Dw. Teki; Kos. t.1; Nejm.; Nies.; Pap.; Sęcz.; SGKP t.12/665; Szl. Król.; Żern. t.2/468.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz