Postruski

Postruski h. Bończa vel Bzura-Postruski, Postrucki, rodzina mazowiecka, nazwisko wzięła od wsi Postruże (Postróże) Wielkie i Małe w ziemi ciechanowskiej, parafia Krysk. Wymieniona przez Paprockiego w 1584. Pierwszym znanym z akt urzędowych jest Janik z Postruży, wspomniany przy wywodzie szlachectwa w 1426 (Metr. Mazowiecka). Jedna gałąź osiedliła się na Rusi Czerwonej. Postruscy podpisali elekcje królów polskich - w 1632 z ziemią różańską, 1669 z woj. bełskim, 1697 ziemią ciechanowską i zakroczymską.
W XIX wieku byli właścicielami dóbr Boryszkowice, Czerlany, Muszkatowce w pow. borszczowskim, oraz Wojniłów i Serednie w pow. kałuskim, w ówczesnej Galicji.
Genealogia

(osób: 30)

• EMILIA Postruska (21 VI 1856-po 1891), c. Gustawa i Sydonii Lewickiej; m. (1 VIII 1875 Babice) Zdzisław hr. Dembiński h. Rawicz (1851-1891), s. Eustachego i Wandy Bobowskiej h. Gryf, właściciel dóbr Babice i Żernica w pow. przemyskim.

• KLEMENS Piotr Postruski (ok. 1820-po 1882), s. Antoniego i Cecylii Kaczkowskiej, właściciel dóbr Wojniłów i Serednie w pow. kałuskim; ż. (ok. 1851 Wojniłów) Julia Kopystyńska v. Kopestyńska h. Leliwa (ok. 1830-po 1882), c. Wincentego, strażnika sreber koronnych galicyjskich i Julii hr. Karśnickiej h. Leliwa; dzieci: Witold, Włodzimierz.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/533, t.2/618; Dw. Teki; Nies. t.7/426; Urus. t.14/272.