Borkowski

Borkowski h. Junosza, dawna rodzina mazowiecka, gałąź senatorskiej rodziny Rościszewskich, wzięła nazwisko od wsi Borkowo Wielkie w woj. płockim. 

Jedna jej gałąź osiedliwszy się na Rusi Czerwonej w XVIII stuleciu otrzymała tytuł hrabiowski austriacki w r. 1861.

• WŁODZIMIERZ Borkowski, szambelan austriacki, otrzymał tytuł hrabiowski austriacki 1861 roku.
 
Źródło: Kos. t.1/246.
 
Borkowski h. Łabędź vel Dunin-Borkowski, rodzina małopolska, gałąź rodu Duninów. Nazwisko wzięli od wsi Borkowice w pow. radomskim, siedziby parafii, dziedziczyli tam w latach 1412-1569. Pisali się hrabiami (comes) z Wielkiego Skrzynna, a ich gniazdowe majątki Borkowice i Polutów były aż po wiek XVI w ręku Duninów ze Skrzynna. Długosz w „Liber beneficiorum” powiada że za jego czasów ok. 1470, właścicielem Borkowic a także Brzyzna, Polutowa i kilku jeszcze majątków, był Bartłomiej Dunin. Borkowscy są jednego pochodzenia z Karwickimi, Łabędzkimi, Skrzyńskimi i Suligostowskimi. Jedna linia otrzymała 12 X 1818 tytuł hrabiów austriackich, na co dyplom 5 II 1821, potwierdzenie w Król. Polskim 27 V 1821. Z nich: czterech kasztelanów — w latach 1578-1754.
Genealogia
(osób: 116)
 
• EDWARD Kamil hr. Dunin-Borkowski (26 VI 1813-13 VIII 1859), s. Franciszka i Franciszki hr. Dzieduszyckiej, ziemianin, członek Stanów galicyjskich; dziedzic dóbr Gródek, Szczytowice, Duninów, Kościelniki i Kułakowice w pow. Czortków, Galicja (Żych.); ż. (8 V 1853 Dubiecko) Laura Ewa Tekla Amalia hr. Krasicka h. Rogala (23 IX 1833-4 V 1885), c. Aleksandra i Rozalii Henryki Męcińskiej h. Poraj, dama austriackiego Krzyża Gwiaździstego i dama honorowa bawarskiego Orderu Św. Teresy (tereziańskiego), dziedziczka dóbr Żełdec z przyległościami w pow. żółkiewskim, Galicja; ur. Dubiecko, zm. Berlin; 2v. żona (14 II 1866 Londyn) Zygmunta Noel de Lesser; dzieci: Zdzisław, Jerzy, Karol, Maria.

• MARIA Anna Fruktuoza hr. Dunin-Borkowska (8 IX 1734-9 I 1783), c. Jerzego i Scholastyki Olszewskiej, właścicielka dóbr Turynka, Kulawa, Lubella, Pletenice i Poluchów; ur. Bylecz, zm. Przemyślany; m. (1751) Marcin Łoś h. Dąbrowa (1693-6 XII 1772), s. Mikołaja i Aleksandry Krzywkowskiej h. Półkozic, wojski i podsędek lwowski, poseł na sejm; podstoli podolski 31 I 1731, podpisał z województwem ruskim elekcję Stanisława Leszczyńskiego 1733, wojski lwowski 24 XI 1738, podsędek ziemi lwowskiej i powiatu żydaczowskiego 25 VI 1748, deputat na Trybunał koronny 1765; dziedzic dóbr Wołków 1732, Rajskie, Sakowczyk, Studenna, Jaworzec, Kobylsk, Łużki i Smerek 1761, Zadarów, Karasiejów (Krasiejów), Kalnica i Strubowiska 1768, Buk 1772; kupił Zadarów i Karasiejów 1768; wskutek ciągłej choroby otrzymał w 1768 surrogata w urzędzie podsędka; zm. Rajskie (Bon.; Bork.; Vol. Leg.); dzieci: Michał, Józef, Franciszek, Feliks – hr. Łosiowie.

Źródła: Bon.; Kos. t.1/13, t.2/53-68; Krzep. Młp.; Nies. t.2/244-245; Urus.

 

Borkowski h. Nowina, vel Giza-Borkowski, przydomku Giza, rodzina podlaska, z ziemi łukowskiej. 

Jej gniazdem jest majątek Borki, obecnie pow. Siedlce, parafia Zbuczyn, który w wyniku rodowych działów rozpadł się na Borki-Kosiorki, B.-Paduchy etc.
 

• ANTONI Borkowski h. Nowina (1868-po 1902), s. Stanisława i Marianny Stanisławskiej, prawnik z Kielc; ur. Jędrzejów, pow. Jędrzejów, obecnie woj. świętokrzyskie, chrz. 1868 (MK Jędrzejów); ż. (7 VIII 1892 Szczekociny) Anna Leokadia Kulińska (ok. 1870-po 1902), c. Józefa i Wandy Kwapiszewskiej; ur. Raszków; ślub w parafii Szczekociny, obecnie pow. Zawiercie, miejscowość: Szczekociny, uwagi: on kawaler lat 24, ona panna lat 22 (MK Szczekociny); dzieci: Helena.
 

• HELENA Kazimiera Borkowska h. Nowina (1902-1986), c. Antoniego i Anny Kulińskiej; ur. Kielce; m. (ok. 1928) Bolesław Seweryn Ścibor-Kotkowski h. Ostoja (16 II 1903-23 II 1955), s. Franciszka i Jadwigi Baczyńskiej, ziemianin z pow. opatowskiego, właściciel dóbr Niemienice do 1938 r. i Las Dąbrówka w tzw. kluczu bodzechowskim, które otrzymał po rodzicach; 2v. Stanisława Perczak (1910-1997); dzieci: 1/ Andrzej Ścibor-Kotkowski (1929-2013).

 
Źródła: Bork. Sp. 31; Dw. Teki; Krzep. Małop.; Nies. t. 2/245; Żern.