Bernowicz

Bernowicz h. własnego (in. Bitner lub Bernowicz), szlachta litewska poch. niemieckiego. Przodkowie ich nosili nazwisko Bitner v. Bittner, lecz niektórzy z potomków Jana Bitnera, kapitana wojsk litewskich, który otrzymał indygenat polski 1676 r., przyjęli nazwisko Bernowicz. W XVIII w. pełnili urzędy ziemskie w pow. nowogrodzkim, słuckim i wendeńskim. Byli właścicielami majątków Hrozowa i Zubki w powiecie słuckim ok. 1820. Posiadali starostwo krewskie 1764. Podpisali elekcję Stanisława Augusta w 1764 z woj. nowogrodzkim. 
Herb ich przedstawia w polu błękitnym gałązkę o trzech srebrnych różach, a nad każdą z nich po sześciopromiennej gwieździe złotej. W szczycie hełmu takież róże i gwiazdy, jak na tarczy.

• MICHAŁ Bernowicz (ok. 1740-po 1800), s. Wilhelma i Katarzyny Hordyna, podkomorzy nowogrodzki, poseł na sejmy; oboźny 1769, podczaszy 1780, sędzia ziemski nowogrodzki 1783, podkomorzy nowogrodzki 1792; w 1764 posłował z województwa nowogrodzkiego i był starostą krewskim; jeden ze znakomitszych posłów Sejmu Czteroletniego; kawaler Orderu Św. Stanisława 1791, a Orła Białego 1792; po upadku kraju został rzeczywistym radcą stanu i marszałkiem szlachty pow. słuckiego.

Źródła: Bon. t.1/171-172; Urus. t.1/146.