Bernaux

Bernaux h. Picardi /czyt. Berno/, vel Berno, Bern, rodzina bankierów warszawskich, uzyskała szlachectwo pol. na sejmie 1790 r. i herb przedstawiający w polu błękitnym małą owalną tarczę czerwoną, a na niej trzy pary krokiew srebrnych, jedna nad drugą, a nad nimi na srebrnej wstędze złote godło Patria; nad tarczą głowa Merkurego srebrna, pod nią dwie złote ręce w uścisku, trzymające dwie złote makówki w lewo, a w prawo — godło Merkurego; z lewej strony tarczy srebrna głowa barana; nad tarczą korona; labry z prawej strony czerwone, a z lewej zielone, podbite srebrem.
Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1840, a w Cesarstwie 1868 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. Byli posesorami dóbr Stryków w pow. rawskim 1840. Linia wołyńska używała odmiany nazwiska – Berno lub Bern.
Genealogia

(osób: 9)

• ANIELA Józefa Bernaux (Berno) (ur. 13 VII 1870), c. Klemensa i Józefy Wyszpolskiej; ur. Maszewo k/ Lubomla, na Wołyniu (MK Luboml).

• KLEMENS Firmian Bernaux (ok. 1730-1802/5), kupiec i bankier warszawski, rodem Francuz, otrzymał szlachectwo na sejmie 1790; dyplom szlachectwa wydany mu został 1792; nabył on dobra Iwanowicze i Budy 1798, oraz Kabrówkę w 1802 od Moszyńskiego; ż. Ludwika de la Grange Chapiseaux (ok. 1750-po 1805); już jako wdowa potwierdziła w 1805 sprzedaż dóbr Radziwiłłowa na rzecz Pruszaka (Bon.; Urus.); dzieci: Aleksander, Henryk, August, Ludwik, Julianna, Zofia.

Źródła: Bon. t.1/171; Urus. t.1/145-146.