Rylski

Rylski h. Ostoja, vel Ścibor-Rylski, licznie rozrodzona rodzina na Mazowszu i w Małopolsce, pisząca się z Wielkiego Rylska w woj. rawskim, niedaleko Rawy. Używali przeważnie przydomku Ścibor, jednak
niektóre linie przybierały też inne, jak Wilk, Śmig (Szmig), Mościc i Januszkowic (Januszkowicz). Niektóre linie były wyznania ewangelickiego. W XIX wieku Rylscy byli właścicielami m.in. dóbr Bukowsko w pow. sanockim, Nart Nowy i Stary w pow. kolbuszowskim, Zwieńczyca w pow. rzeszowskim, Olchowa i Lipie w pow. ropczyckim. Uruski w swoim Herbarzu wymienia też Rylskich herbu Kroje, wylegitymowanych w Ces. Rosyjskim i zapisanych do ksiąg szlachty guberni wołyńskiej w 1844. Z tej rodziny 1 senator, kasztelan gostyński 1683 — 1701.
Genealogia
(osób: 166)
 
• MARIA Ścibor-Rylska (1879-1968), c. Władysława i Izabelli Puzyna; 1m. (ok. 1900) Władysław Świeżawski h. Kuszaba in. Paprzyca (1869-1907); 2m. (ok. 1910) Paweł Tomasz Horodyski z Krogulca h. Korczak (ok. 1880-1916).

• WŁADYSŁAW Ludwik Dawid Ścibor-Rylski (30 XII 1841- XI 1883), s. Eustachego i Ludwiki Hoszowskiej, wylegitymowany ze szlachectwa razem z ojcem i dziadkiem w Wydziale Stanów we Lwowie 1856 (Urus.); ż. (20 IX 1874) Izabella ks. Puzyna h. Oginiec (1857-1927), c. Włodzimierza Antoniego i Felicji Ruckiej h. Jastrzębiec; dzieci: Maria, Eustachy, Róża, Ida.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/543, t.2/654-655; Nies. t.8/208-209; Urus. t.15/349-351.