Strzyżewski

Strzyżewski h. Gozdawa, vel Strzeżowski, właściwie Strzyżowski, rodzina osiedlona w ziemi sanockiej, wymieniana przez Paprockiego. Pisała się z miejscowości Strzyżów w pow. pilznieńskim, gdzie dziedziczyli już w czasach Długosza. W XIX wieku byli właścicielami m. in. dóbr Brzana Dolna i Lichwin w Galicji. Zob. genealogię linii V tej rodziny w serwisie genealogicznym Genealogia okiem.
Genealogia
(osób: 39)

• ALEKSANDRA Strzyżewska (1821-1878), c. Józefa i Ludwiki Bronikowskiej; poch. cm. Rakowicki w Krakowie; m. (ok. 1840) Leon Stadnicki h. Drużyna (ok. 1810-1854), s. Sebastiana i Magdaleny Szwarzenberg-Czerny h. Nowina, wnuk Bernarda i Franciszki Chronowskiej.

• JÓZEF Strzyżowski (1768-16 III 1842), s. Wojciecha i Heleny Leszczyńskiej, właściciel dóbr Lichwin k/ Tarnowa od 1799; zm. Rzuchowa k/ Tarnowa; ż. (ok. 1820) Ludwika Bronikowska h. Osęki (1794-21 XI 1845), c. Józefa i Kunegundy Dubalskiej h. Korab; zm. Rzuchowa; 2v. za Janem Radkiewiczem; dzieci: Melania, Aleksandra, Maria (?). 

Źródła: Bork. Rocz. t.1/560; Nies. t.8/554; Pap.

Strzyżewski h. Strzemieńczyk, vel Strzyżowski, nobilitowani pod koniec XVIII wieku. Wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Herb — w polu czerwonym złote strzemię trójkątne z ogniwem u wierzchu i naokoło podstawy. Nad koroną szlachecką trzy pióra strusie. Został nadany Jackowi Strzyżewskiemu 10 V 1785 r. przez króla Stanisława Augusta (Ostr.). 

• KATARZYNA Marianna Strzyżewska h. Strzemieńczyk (ok. 1775-po 1797), c. Jacka i Wiktorii Katerla; m. Antoni Brykczyński h. Gwiaździcz (ok. 1760-po 1818), szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego, poseł na sejm 1818; dzieci: Stanisław, Józef, Ludwika – Brykczyńscy.

• PIOTR Paweł Strzyżewski, Strzyżowski h. Strzemieńczyk (29 VI 1777-6 I 1854), s. Jacka i Wiktorii Katerla, pułkownik wojsk polskich, uczestnik wojen napoleońskich, ziemianin; adiutant przy królu saskim, w młodocianym wieku, ukończywszy kurs w Korpusie Kadetów, „wstąpił w szeregi wojskowe i w tychże, przed i po utworzeniu Ks. Warszawskiego, z chlubą uczestniczył we wszystkich kampaniach owej epoki, kawaler Orderu Krzyża Wojskowego i francuskiej Legii Honorowej” (Kur. Warsz.); jeden z dowódców wojen napoleońskich oraz powstania galicyjskiego przeciw Austrii; dziedzic dóbr Jabłoń pod Janowem Podlaskim, „znany był z wzorowego w dobrach swoich gospodarstwa, ulepszenie rolnictwa, chów owiec, plantacje drzew były szczególnym troskliwości jego przedmiotem, znaczna część topoli włoskich, którymi wysadzone są drogi Jerozolimskie w Warszawie pochodzą z jego szkółek” (Kur. Warsz.); wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, z herbem Strzemieńczyk; zm. Jabłoń, pow. Włodawa, lat 76, poch. tamże (PSB t.45/92; Szl. Król.); ż. (17 VII 1811 Włostowice) Emma Teresa Seweryna hr. Potocka z Podhajec h. Pilawa (ok. 1786-1858), c. Seweryna i Anny Teofili ks. Sapieha h. Lis; mieszkała długi czas we Florencji we Włoszech; ślub w parafii Włostowice, woj. lubelskie, miejscowość: Puławy (MK Włostowice).

Źródła: Bork. Sp. 427; Ostr. t.1/611 nr 3607, t.2/375; Szl. Król.; Żern. t.2/393.