Lewicki

Lewicki h. Prawdzic, rodzina mazowiecka, wywodząca się z Lewiczyna w pow. grójeckim. Są jednego pochodzenia z Falęckimi tegoż herbu.

Gotard z Lewiczyna 1408 r. oddał swoją część Lewiczyna w zarząd i opiekę bratankowi swemu Gotardowi Falęckiemu z Falęcic, który 1409 r. sprzedał swoją część Lewiczyna Piotrowi z Lewiczyna, 1413 r. Falęcice Wawrzyńcowi, wojskiemu warszawskiemu, przeniósł się na Ruś i dał początek rodzinie Micowskich vel Micewskich. Andrzej z Lewiczyna, starosta czerski 1456 r. i sędzia warecki 1457 r.

Lewiccy herbu Prawdzic zostali wylegitymowani ze szlachectwa 1872 r. w Wydziale Krajowym galicyjskim.

Genealogia
(osób: 20)

 

• FELIKS Józef Lewicki h. Prawdzic (ok. 1820-po 1872), s. Michała i Anny Mostowskiej; dowiódł swego pochodzenia szlacheckiego wraz z synami w Wydziale Krajowym galicyjskim 1872 r., z herbem Prawdzic (Bon.); ż. (ok. 1850) Emilia Gwiazdomorska (ok. 1830-po 1860); dzieci: Michał, Władysław, Antoni.

• ROZALIA Lewicka h. Prawdzic, voto Dąbska (ok. 1790-po 1816), c. Tomasza i Pelagii Tworzyańskiej; zamieszkała 1816 r. we wsi Łopuchowa, parafia Łączki Kucharskie, pow. Ropczyce, obecnie woj. podkarpackie (Bon.; MK Łączki Kucharskie); m. (ok. 1810) Jan Dąbski (ok. 1780-po 1816); dzieci: Felicjana Teodozja Dąbska (ur. 30 V 1816 Łopuchowa).

Źródła: Bon. t. 14/182-184.

 

Lewicki h. Rogala, rodzina mazowiecka, pisała się niegdyś z Lewiczyna. Jej majątkiem gniazdowym, od którego wzięli nazwisko jest Lewiczyn w powiecie szreńskim, parafia Podkrajewo. 

Różne linie Lewickich osiedliły się m. in. w Wielkopolsce, na Podlasiu, Litwie i Rusi Czerwonej. Jedna gałąź otrzymała austriacki tytuł hrabiowski w Galicji 11 X 1783 i założyła ordynację w Chorostkowie. Jej przedstawiciele byli dziedzicznymi członkami austriackiej Izby Panów 18 IV 1861, lecz gałąź ta wygasła po mieczu w 1869. Z nich: 1 kasztelan w latach 1769 — 1778.

Na Rusi Czerwonej spotyka się XIX wieku bardzo licznie rozrodzonych Lewickich, którzy przeważnie legitymowali się ze szlachectwa z herbem Rogala, choć w znacznej części prawdopodobnie należeli do rodu Sasów (Bon.). 

Genealogia
(osób: 133)

• EMILIA Elżbieta Rozalia hr. Lewicka (7 IX 1800-10 X 1885), c. Józefa i Katarzyny Kaczkowskiej; zm. Kopyczyńce; m. (ok. 1820) Adam Jan Kanty hr. Baworowski h. Prus II (1782-1852), s. Mateusza i Tekli Rzyszczewskiej h. Pobóg, ziemianin, członek Stanów galicyjskich z grona magnatów, kawaler austriackiego orderu Leopolda; dziedzic dóbr Kopyczyńce z przyległościami, Niżbork i Borki Wielkie z przyległościami (Bork.; Szept.); dzieci: Maria, Paulina, Józef – hr. Baworowscy. 

• JÓZEF Kalasanty Jan Kanty Wit Modest Alojzy hr. Lewicki (15 VI 1767-1845), s. Samuela i Katarzyny Humnickiej, koniuszy wielki koronny galicyjski, członek Stanów galicyjskich z grona magnatów; członek rządu narodowego w Galicji 1809, członek Stanów galicyjskich z grona magnatów 1817, kawaler austriackiego Orderu Leopolda 1817, ze strażnika wielkiego sreber 1830, koniuszy wielki korony galicyjskiej 1834; dziedzic dóbr Chorostków z przyległościami, Chotowice, Krzeczkowa i Olszany; ur. i chrz. Leszczawa Dolna (Bon.; Bork.; MK Leszczawa Dolna); (ok. 1790) ż. Katarzyna (Seneńska) Wincenta Urszula Kaczkowska h. Świnka (19 VI 1767-1837), c. Kajetana, cześnika owruckiego i Anny Cieleckiej h. Zaremba, sędzianki kamienieckiej; 2v. żona Józefa Starzyńskiego, chorążego podolskiego; ur. Czarny Ostrów, zm. Lwów; dzieci: Olimpia, Emilia, Kajetan.

Źródła: Bon. t. 14/184-196; Bork. Rocz. t. 1/264-265, t. 2/189-190; Bork. Gen. 351-354; Nies.; Urus.