SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


piątek, 14 kwietnia 2017

Leszczyński

Leszczyński h. Abdank (in. Habdank), vel Skarbek-Leszczyński, na Mazowszu, nazwisko wzięli od wsi Leszczyn Kmiecy i Szlachecki, w parafii Zagroba, w ziemi bielskiej, woj. płockim, gdzie dziedziczyli do XVI wieku. 

Później pisali się z Płonnej (Płony), dziś Płomna w powiecie płońskim. Według tradycji założyli w ziemi bielskiej, woj. podlaskim, na gruntach Pierlejewa wieś Leszczynkę zwaną Leszczka-Pierlejewo, a rozrodziwszy się, przeszli dalej na Litwę i Ruś. Na Leszczce dziedziczyli jeszcze w XVIII wieku (Bon.). 

Abdankowie Leszczyńscy podpisali elekcje 1648, 1697 r. z woj. płockim, 1697 r. z woj. bracławskim, 1733, 1764 r. z woj. sandomierskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa 1782 r. w sądach ziemskich pilzneńskim i sądeckim, 1789 r. w Wydziale Stanów galicyjskich, oraz w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, niektórzy podali herb Korczak. Jedna gałąź otrzymała tytuł hrabiowski austriacki 1782 r.

Genealogia
(osób: 61)


• EMILIA Leszczyńska h. Abdank (ok. 1838-1907), c. Alojzego i Honoraty Jasieńskiej; zm. Podolany; m. (p. 1877) Tomasz Szczepanowski h. Prus I (17 III 1833-29 VI 1898); ur. Szydłówek, par. Kielce, zm. Kielce, lat 65 (MK Kielce); dzieci: Honorata.

• MARIAN Leszczyński
h. Abdank (1868-1920), s. Michała i Marii Kossowskiej; ż. (28 VI 1910 Warszawa) Honorata Szczepanowska h. Prus I (1877-1 V 1964), c. Tomasza i Emilii Leszczyńskiej h. Abdank; zm. Dziekanów Leśny k/ Warszawy, lat 87, poch. Krępa Kościelna, cm. par. (MK Krępa Kościelna); 1v. żona (ok. 1895) Stanisława Koźmińskiego (1870-ok. 1905); dzieci: Irena, Michalina.

Źródła: Bon. t. 14/132-139; Dw. Teki; Kos. t. 1; Nies.; Urus. t. 8/361-364.


Leszczyński h. Belina, ze wsi Leszczyny w ziemi rawskiej. Pisali się z początku zwykle Bylinami z Leszczyn, a z czasem dopiero Leszczyńskimi. 

Podpisali elekcje 1632, 1733 r. z woj. krakowskim, 1669, 1697, 1733, 1764 r. z woj. rawskim. 

Leszczyńscy herbu Belina zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, a także w ówczesnych guberniach: wileńskiej w 1835 r. oraz wołyńskiej w 1843 r. 

Zapewne Leszczyńscy tego herbu wylegitymowali się w XIX wieku w Królestwie z herbem Wieniawa.

Genealogia
(osób: 38)



 Bolesław Leszczyński
(1837-1918)


• BOLESŁAW Leszczyński h. Belina (14 VIII 1837-12 VI 1918), s. Hipolita i 2ż. Anny Gąsowskiej, aktor, reżyser, dyrektor teatru, ps. Słowiański; jeden z najbardziej cenionych aktorów przełomu wieków, zarówno w tragedii, jak w komedii; występy m. in. w Petersburgu 1882; ur. twierdza Tiemnoleskoje na Kaukazie, zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, kw. A-VI-5, gr. rodz. Rapackich (Szenic t.3; Cm. Pow.; SBTP; Bazyl.); 1ż. (ok. 1863) Anna Pacewicz (ok. 1828-1873), aktorka teatru wileń. i zespołu A. Trapszy; 2ż. (1874 Warszawa) Józefa Gabriela Popiel (1847-1879), c. Jana Sykstusa, tancerza i pedagoga, i NN., aktorka; ślub w parafii Przemienienia Pańskiego (MK Warszawa: Przemienienia Pańskiego); 3ż. (1883) Honorata Rapacka (1864-1937), c. Wincentego i Józefiny NN., aktorka; dzieci: Jerzy. 

• ROZALIA Leszczyńska h. Belina (ok. 1760-po 1784), c. Andrzeja i Petroneli Świdzińskiej, sędzianka grodzka rawska (Bon.); m. Marcin Hański z Hańska h. Korczak (ok. 1750-po 1784), s. Stanisława i Joanny Turowskiej; dzieci: Anna Kamilla, Jan, Dominik Antoni (ur. 1782), Karol Stanisław Alojzy (ur. 1784) – Hańscy.

Źródła: Bon. t.14/139-143; Dw. Teki; Nies.; Szl. Król.; Urus. t.8/364-365; Encyklopedia PWN online.
 

Leszczyński h. Radwan, na Mazowszu; z nich 1 kasztelan 1435.

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.


Leszczyński h. Wieniawa, jedna z najstarszych i najznakomitszych rodzin szlacheckich polskich. Tytułowali się za Piastów hrabiami (comes) z Gołuchowa. Ich gniazdem jest Leszno w Wielkopolsce, w pow. wschowskim, które jest obecnie miastem powiatowym.

Leszczyńscy herbu Wieniawa otrzymali tytuł hrabiów Państwa Rzymskiego w 1476 roku. Ostatnim przedstawicielem linii głównej był Stanisław Leszczyński, wojewoda poznański, wybrany na króla Rzeczypospolitej w 1705 i 1733 r., a w 1736 książę Lotaryngii i Baru, zmarły 1766. Z nich: 2 arcybiskupów gnieźnieńskich prymasów, 3 biskupów, 14 wojewodów, 6 ministrów i 7 kasztelanów w latach 1371 — 1730.

Boniecki pisze, że chociaż Leszczyńscy Wieniawici wygaśli na córkach Stefana, wojewody kaliskiego, to niektórzy Leszczyńscy wylegitymowali się ze szlachectwa z tym herbem w pierwszej połowie XIX wieku. Inni heraldycy nie podają w wątpliwość pochodzenia tych Leszczyńskich, stwierdzając jedynie że: „linie istniejące dotychczas zarzuciły tytuł hrabiowski”.

Genealogia
(osób: 85)

 

• MARIA Karolina Zofia Felicja Leszczyńska h. Wieniawa (23 VI 1703-24 VI 1768), c. Stanisława i Katarzyny Opalińskiej h. Łodzia, królewna Polski, królowa Francji; ur. Poznań, zm. Wersal koło Paryża, Francja (Dw. Gen.; Dw. Teki; PSB t. 20); m. (5 IX 1725 Fontainebleau) Ludwik XV Bourbon de Conde (15 II 1710-10 V 1774), król Francji.

 

JKM Maria Leszczyńska
(1703-1768)

JKM Stanisław Leszczyński
(1677-1766)


• STANISŁAW Leszczyński h. Wieniawa (23 X 1677-23 II 1766), s. Rafała i Anny Jabłonowskiej h. Prus III, król Polski, książę Lotaryngii i Baru, pisarz, filozof; podczaszy koronny 1697, wojewoda poznański 1699, starosta odolanowski, dubieński i nowodworski, król Polski 1704-1709 i 1733-1735, książę Lotaryngii i Baru 1736; ur. Lwów, zm. Luneville, Lotaryngia (PSB; WSB; Nowy Korbut); ż. (V 1698) Katarzyna Opalińska h. Łodzia (3 IX 1680-19 III 1747), c. Jana Karola i Zofii Katarzyny Czarnkowskiej h. Nałęcz, królowa polska, księżna Lotaryngii i Baru (Pam. Grzeg.); dzieci: Anna, Maria (królowa francuska).

Źródła: Bon. t. 14/153-165; Dw. Gen.; Dw. Teki (Monografia); Kos. t. 1; Nies.; Sęcz.; Urus.; Wikipedia: 1, 2.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz