Paczko

Paczko h. Pół orła (in. Półorla, Orlica, Paczko) vel Paczek, rodzina wywodząca się z Austrii, gdzie pierwotnie pisali się Freikier. Z niej Fryderyk Paczko, mieszczanin i kupiec krakowski, nobilitowany 17 I 1561 przez cesarza Ferdynanda I. Syn Fryderyka Jan Paczko 19 X 1581, a
Fryderyk Paczko 16 VIII 1582 otrzymali w Wilnie indygenat potwierdzony przez Stefana Batorego, ponownie potwierdzony 10 XII 1616 przez Zygmunta III. W XVII i XVIII wieku pisali się „z Wrocimowic”. Alternatywne brzmienia nazwiska: Paczek, Paczak, Paczek-Załoga, a w wiekach późniejszych także Pacewicz, Packiewicz, Paculewicz, Pocewicz, Paczkowski. Młodsza gałąź rodziny Freikier pod nazwiskiem Stibich vel Stybicz przeniosła się do Polski w XVII wieku (Nies.).
Herb według Niesieckiego – w prawym polu czerwonym pół srebrnego orła z koroną, lewe pole puste. W późniejszych opisach, orzeł jest bez korony, a w lewym polu niebieskim złoty klin z zieloną trójlistną koniczyną u dołu.
Genealogia
(osób: 22)

• BARBARA Paczko (ok. 1740-po 1770), c. Jana i Katarzyny Komorowskiej; m. Józef Katerla h. Poraj (ok. 1740-po 1770), s. Jana i Anny Romanowskiej (Różańskiej); dzieci: Franciszek, major wojsk polskich, Barbara, Józef, Jan – Katerlowie.

• KAZIMIERZ Paczek vel Paczko (ok. 1660-po 1700), s. Erazma Hieronima i Elżbiety Decjusz, podczaszy mielnicki; 1ż. Rozalia Lubieniecka z Lubieńca h. Rola (ok. 1660-ok. 1700), c. Władysława, podczaszego gostyńskiego i Justyny Księskiej; dzieci: Jan, Anna, Michał, Kazimierz; 2ż. Antonina Magdalena Skarbek-Borowska z Borowy h. Abdank (ok. 1670-po 1700), c. Aleksandra, podkomorzego sandomierskiego i Justyny Piegłowskiej h. Nałęcz.

Źródła: Bon. t.4/183, 193, 206 i in.; Józef Szymański, Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa, 2001; Nies. t.3/332, t.7/234, 365, t.9/194, t.10/48.