Fihauser

Fihauser h. własnego vel Fihauzer, rodzina niemiecka, przybyła do Polski w II połowie XVI wieku, osiadła w Krakowie, gdzie jeden z nich był ławnikiem w 1585 r. Używała dawniej także nazwiska von Engelke lub von Vieheuser, i pisała się z Mijaczowa (Miaczowa, na Mijaczowie). W 1626 r. otrzymali potwierdzenie szlachectwa od Ferdynanda II, z herbem opisanym poniżej. Wylegitymowani ze szlachectwa w sądzie grodzkim czchowskim w 1782 r., a lwowskim w 1837 r. W XIX wieku byli właścicielami dóbr Januszkowice w Galicji, w pow. jasielskim, Bruśnik i Ciężkowice w pow. grybowskim, Makowiska w pow. krośnieńskim.
Herb — na tarczy czterodzielnej, w polach czarnych pierwszym i czwartym, na pniu czerwonym złota kuropatwa, ze skrzydłami wzniesionymi do lotu, w złotych drugim i trzecim, trzy czerwone gałki w trójkąt, dwie w górze, jedna pod nimi; w szczycie hełmu, pomiędzy dwoma rogami bawolimi, z których prawy u góry złoty, u dołu czarny, lewy w połowie górnej czerwony, w dolnej złoty, takaż kuropatwa na pniu jak na tarczy; labry z prawej strony tarczy złoto-czerwone, z lewej złoto-czarne.
Genealogia
(osób: 57)

 Ludwik Fihauser

(1767-1819)

• JÓZEFA Fihauser z Mijaczowa (6 V 1869-25 VII 1950), c. Konrada i Eugenii hr. Stadnickiej; ur. w Klikuszowej, zm. w Zakopanem; m. (11 VI 1895 Klikuszowa) Karol Ludwik Dąmbski z Dąbia h. Godziemba (ok. 1860-po 1900), s. Rudolfa i Emilii Byszewskiej; dzieci: Konrad, Ludwik, Bronisław, Roman, Emilia, Maria – Dąmbscy.

• KONSTANTY Fihauser z Mijaczowa (9 III 1801-19 I 1880), s. Ludwika i Salomei Wyszkowskiej, właściciel dóbr Bruśnik, oraz Januszkowice w pow. jasielskim; 1ż. Julianna bar. Konopka (ok. 1800-1836), zm. w Bruśniku; dzieci: Florentyna, Karolina, Ludwika, Konrad; 2ż. Marianna Pilińska (ok. 1810-26 XII 1855); dzieci: Stanisław.

Źródła: Bon. t. 5/276-277; Bork. Rocz. t. 1/463-464.