Genealogia Polska 1 Polish Genealogy: Głowacki

SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


wtorek, 4 kwietnia 2017

Głowacki

Głowacki h. Prus I, licznie rozrodzona rodzina sieradzka, której gniazdem jest wieś Głowaczewice w dawnym powiecie szadkowskim, ziemi sieradzkiej. 

Maciej z Głowaczewic herbu Prus dowodzi szlachectwa w Sieradzu w 1401 (Bon.). Głowaccy herbu Prus pisali się również z Głowaczowej w powiecie pilzneńskim, parafia Straszęcin, gdzie dziedziczyli w XV wieku (Krzep.), inni w XVI wieku – z Zagorzyc w ziemi sieradzkiej (obecnie Zagórzyce k/ Łodzi). 

Z czasem rozdzielili się na wiele gałęzi, zamieszkujących w Wielkopolsce, Małopolsce, na Rusi Czerwonej, Podolu i innych częściach dawnej Rzeczypospolitej. 

Głowaccy z przydomkiem Chary zostali wylegitymowani ze szlachectwa w wydziale Stanów galicyjskich 19 II 1787.

Genealogia
(osób: 227)


Aleksander Głowacki 
vel Bolesław Prus
(1847-1912)

• Bolesław Prus, właściwie ALEKSANDER Głowacki h. Prus I (20 VIII 1847-19 V 1912), s. Antoniego i Apolonii Trembińskiej, pisarz, prozaik, nowelista i publicysta okresu pozytywizmu, współtwórca polskiego realizmu, kronikarz Warszawy, myśliciel i popularyzator wiedzy, działacz społeczny, propagator turystyki pieszej i rowerowej; uczestnik powstania 1863 r., w którym wziął udział mając 16 lat; ur. Hrubieszów (dokładnie w Zabeczu, współcześnie Żabcze), zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, gdzie na pomniku, znajduje się napis "Serce serc" (PSB; Wikipedia); ż. (14 I 1875) Oktawia Trembińska (ok. 1850-po 1880), daleka kuzynka ze strony matki; nie pozostawili potomstwa.


• TERESA Głowacka h. Prus I (ok. 1760-po 1786), c. Mateusza vel Macieja i Marianny Tańskiej; m. (10 VIII 1782, rozwiedzeni p. 1785) Onufry Widlicki (ok. 1750-po 1784), s. Józefa, burgrabiego grodzkiego nakielskiego i Zofii Bąkowskiej.


Źródła: Bon. t. 6/112-113; Bork. Rocz. t. 1/465, t. 2/468; Krzep. Młp.; Nies.; Urus.; Wikipedia.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz