SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


sobota, 8 kwietnia 2017

Baranowski

Baranowski h. Grzymała, vel Domarat-Baranowski, rodzina małopolska, jednego pochodzenia z Kobylańskimi. Wywodzą się od Piotra (Piotrasza) Małochy z Małochowa, pochodzącego z głównej linii wielkopolskiego rodu Grzymalitów.
W nagrodę zasług otrzymał w 1345 r. od króla Kazimierza Wielkiego majątek Baranów z zamkiem tej nazwy n/ Wisłą, w pow. sando- mierskim. Potomkowie tego Piotra przybrali z czasem różne nazwiska od posiadanych majątków, dziedziczący zaś na Baranowie wzięli nazwisko Baranowski i aż po koniec XVI stulecia należeli do zamożniejszych obywateli swego powiatu, lecz już w połowie następnego wieku, licznie rozrodzeni, zmuszeni byli sprzedać swe gniazdo ojczyste, a przeniósłszy się w różne strony kraju, często byli mieszani z Baranowskimi innych herbów. 
Jest tego nazwiska i herbu także rodzina pochodzenia tatarskiego.
Genealogia
(osób: 61)

• STANISŁAWA Natalia Eugenia Baranowska (ok. 1850-po 1881), c. Wincentego i Anny Zabłockiej, właścicielka dóbr Gwiazdowo w pow. średzkim; ur. Żegrowo (MK Łubowo); m. (25 IX 1880 Wrocław) Józef hr. Szembek h. wł. (12 III 1847-po 1881), s. Aleksandra i 2ż. Felicji Niemojowskiej h. Wierusz, właściciel dóbr Parczew; dzieci: Janina Szembek (ur. 1881).

• WINCENTY Baranowski (1817-25 X 1875), ziemianin, dziedzic dóbr Żegrowo, potem Gwiazdowo k/ Kostrzynia
w pow. średzkim; zm. prawd. Gwiazdowo, lat 58, poch. Gniezno (Dz. Pozn.); ż. (p. 1846) Anna Zabłocka (ok. 1825-po 1850), c. Franciszka z Gwiazdowa i NN.; dzieci: Józefa, Wacław, Jadwiga, Stanisława.

Źródła: Bon.; Dług.; Dw. Teki; Krzep.; St. Łas.; Urus. t.1/87-88.


Baranowski h. Jastrzębiec, rodzina wielkopolska, wyszła z Baranowa n/ Gopłem w dawnym woj. gnieźnieńskim, pow. Kruszwica. Baranowscy należą do rodzin senatorskich w okresie I Rzeczypospolitej — z nich: 1 minister, 1 wojewoda i 4 kasztelanów w latach 1584-1633.
Genealogia
(osób: 51)


• MICHAŁ Hieronim Baranowski (30 IX 1762-20 VIII 1818), s. Ludwika i Józefy Miaskowskiej, ziemianin wielkopolski, dziedzic dóbr Grocholin 1785; nabył w 1787 od Andrzeja Kościelskiego i żony jego Teresy Piekarskiej za 62. 000 zł wsie Dębogóra, Tupadły, Machnacz i Jankowo (AGZ Poznań); w 1806 wymieniony jako dziedzic Grocholina i miasta Szubina z przyległościami (MK Morzewo); ur. Grocholin, zm. tamże (MK Kcynia); ż. (19 V 1803) Kordula Grabowska-Goetzendorf h. Zbiświcz (ok. 1778-po 1823), c. Andrzeja, podkomorzego JKMci i Teresy Gorzeńskiej h. Nałęcz; 2v. żona (2 IX 1824 Grocholin) Stanislawa Grabowskiego, posesora Zalesia, mieszkającego ostatnio w Wełnie, młodszego od niej o ok. 16 lat (MK Kcynia, Parkowo); dzieci: Apolinary, Izydor. 

• TERESA Elżbieta Baranowska (1698-po 1730), c. Ludwika i Franciszki Kierskiej; ur. Grocholin, chrz. 28 X 1698 (MK Kcynia); 1m. (1716) Antoni Wierusz Walknowski h. Wieruszowa (ok. 1690-po 1720); 2m. (1723) Antoni Radzimiński (ok. 1690-po 1730), podstoli nurski.

Źródła: Bon.; Dw. Teki; Kos. t.1/8; Nies.; Urus. t.1/88-89; Żych


Baranowski h. Łodzia, stara rodzina wielkopolska, pisząca się też ze Starężyn. Wzięła nazwisko od wsi Baranów k/ Mosiny w pow. kościańskim i stanowi odnogę Łodziów z Bieczyn – Bieczyńskich. Założycielem rodu jest Jan z Bieczyn, który w 1443 nabył Baranowo i zaczął pisać się od tej wsi Baranowskim. Z nich: Jakub, starosta dobrzyński 1425. – Wojciech, dzielny żołnierz 1578-1581. – Jan, podpisał elekcję 1764. 
Kilkanaście osób z tej rodziny wylegitymowało się ze szlachectwa i zostało zapisanych do ksiąg szlachty gubernii wołyńskiej 1802 oraz w Cesarstwie Rosyjskim w latach 1850, 1851 i 1873. W różnych latach byli właścicielami dóbr Mikuszewo, Sobiesiernie, Rzegnów, Marszewo i Rożnów w Wielkopolsce, a także różnych majątków ziemskich w woj. krakowskim. Ich gałęzią jest senatorska rodzina Tomickich h. Łodzia.
Genealogia
(osób: 75)


• ANIELA Zofia Baranowska (29 I 1842-po 1879), c. Stanisława i Agnieszki Lipskiej; m. (1860) Edmund Władysław Maksymilian Taczanowski h. Jastrzębiec (23 XI 1822-14 IX 1879), s. Józefa i Katarzyny Hersztopskiej h. Nałęcz, generał wojsk polskich, uczestnik powstań 1848 i 1863 r.; absolwent pozn. Gimnazjum św. Marii Magdaleny, następnie pruskiej szkoły artylerii, którą ukończył w stopniu podporucznika; dowodził oddziałem artylerii pod Pleszewem w 1848, po rozbiciu powstańców trafił do więzienia w twierdzy Kostrzyń, po zwolnieniu 1849, wyjechał do Genewy, potem do Turynu i Rzymu, walczył w szeregach armii republikańskiej Giuseppe Garibaldiego; w powstaniu styczniowym dowodził wojskiem w woj. kaliskim i mazowieckim, generał od V 1863, odniósł zwycięstwo pod Pyzdrami 29 IV 1863, rozbity w bitwie pod Ignacewem 8 V 1863, następnie pod Kruszyną 29 VIII 1863, po powstaniu na emigracji; właściciel dóbr Choryń w pow. kościańskim; ur. w Wieczynie k/ Pleszewa, zm. w swoim majątku Choryni w pow. pleszewskim; dzieci: Stefan, Stanisława, Katarzyna, Józef, Aniela, Władysław – Taczanowscy.

• TADEUSZ Baranowski (1758-1810), s. Walentego i Marianny Kaliszkowskiej, żołnierz powstania kościuszkowskiego 1794 r., właściciel dóbr Sobiesiernie (Żych.; Dw. Teki); ż. (1803) Katarzyna Goślinowska h. Junosza (1785-1871), c. Jana i Brygidy Trąmpczyńskiej h. Topór; dzieci: Hilary, Stanisław, Kamila, Lucjan.

Źródła: Bon.; Dw. Teki; Nies.;Papr.; Urus. t.1/89; Żych. t.1/1-2.

 
Baranowski h. Odrowąż, rodzina senatorska na Podlasiu i Mazowszu — z nich jeden kasztelan 1647. – Stanisław (zm. 1647), podkomorzy 1639, następnie kasztelan wiski.

Źródła: Bon.; Bork. Spis; Kos. t.1/8; Urus. t.1/89.


Baranowski h. Ostoja, odgałęzienie Jerzykowskich z Jerzykowa (Irzykowa) w pow. gnieźnieńskim. Pisali się też Jerzykowskimi cz. Baranowskimi, Baranowskimi cz. Jerzykowskimi, a ostatecznie Baranowskimi z Jerzykowa. Boniecki sądził, iż wzięli nazwisko od Baranowa w pow. gnieźnieńskim, chyba w parafii Żabno. Według W. Dworzaczka, utworzyli nazwisko raczej od Baranowa w pow. kościańskim, gniazda Łodziów B-ich, z którymi byli spokrewnieni po kądzieli. Występują później na Mazowszu, w ziemi czerskiej, woj. bracławskim. 

Źródła: Bon.; Dw. Teki; Papr.; Urus. t.1/89-90.


Baranowski h. Prawdzic, rodzina mazowiecka, gałąź rodu Kaskich h. Prawdzic. Wyszli z Baranowa w powiecie błońskim. Wg Niesieckiego: Jan i Mikołaj, synowie Stanisława Kaskiego, ziemianina mazowieckiego, nabywszy w XVI stuleciu majątek Baranów w woj. lubelskim, wzięli od niego nazwisko Baranowski. 

Źródła: Bon.; Nies.; Urus. t.1/90. 


Baranowski h. Rawicz, rodzina pochodzenia mieszczańskiego, z Krakowa 1497, nobilitowani 1552 w osobie Mikołaja mieszczanina krakowskiego i posła miasta Krakowa na sejm tego roku (MRPS V 5662). Pisali się z Rzeplina w woj. krakowskim, wsi nabytej (MS. Bar.).

Źródła: Bon.; Dw. Teki; Nies.; Urus. t.1/90-91. 


Baranowski h. Tuhan (in. Tuchan), vel Murza-Baranowski, Mirza-B., Tuchan-B., z przydomkiem Murza (Mirza), rozrodzona i zasłużona rodzina tatarskiego pochodzenia, osiadła w powiecie grodzieńskim, otrzymała indygenat w Polsce 1661 r. Wielu jej członków do połowy XVIII wieku używało nazwiska Baranowicz (Urus.). Z tej familii, Mustafa, rotmistrz wojsk litewskich, dobry żołnierz cytowany w 1661 r. (Vol. Leg.). Baranowscy herbu Tuchan zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

• AMURAT Aleksander Karol Mirza Tuhan-Baranowski (1814-1863), s. Aleksandra i Kunegundy Kryczyńskiej, urzędnik państwowy; urzędnik kancelarii namiestnika Królestwa w Warszawie 1844 r. (ul. Szpitalna 1355); naczelnik wydziału Zarządu Oberpolicmajstra 1862 r.; zamieszkały Warszawa, ul. Nowolipie 2475; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1839 r. z herbem Tuhan in. Tuchan (Bon.; Urus.); ur. Winksznupie, gubernia augustowska, powiat kalwaryjski, chrz. 1844, zm. Warszawa, lat 46, wg Dziadulewicza w 1867 (MK Warszawa: św. Jan); ż. (12 XII 1844 Warszawa) Maria Pulcheria Skibińska (ok. 1819-po 1863), c. Benedykta, byłego wojskowego, i Franciszki Drwalewskiej; zamieszkała Warszawa; często w aktach: Skibicka; ur. Kalisz; ślub w parafii św. Jana, uwagi: on kawaler lat 30, ona panna lat 25, rodzice już nieżyjący, świadkowie: Karol Reinhard, radca kolegialny, pomocnik głównego inspektora Zarządu Zdrowia, kawaler wielu orderów, ksiądz Józef Hollak, profesor Instytutu Głuchoniemych, obydwaj pełnoletni, zamieszkali w Warszawie (MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Natalia, Apolinary, Amurat, Leon, Eugeniusz.



prof. Michał Tuhan-Baranowski
(1865-1919)

• HELENA Tuhan-Baranowska (ok. 1840-po 1870), c. Stefana i NN. (Dziad.); m. (ok. 1860) Maciej Achmatowicz h. Kotwica (ok. 1830-po 1870), prawnik wojskowy; dzieci: Aleksander (1865-1944), prawnik, minister sprawiedliwości w rządach Krymu i Litwy Środkowej, senator II RP; Maria (1870-1931), wyszła za Konstantego Najman-Mirza-Kryczyńskiego h. Radwan – Achmatowiczowie. 

Źródła: Bon. t.1/109; Dziad. 47-52; Szl. Król.; Urus. t.1/91; Wikipedia: 1. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz