Baranowski h. Grzymała, vel Domarat-Baranowski, rodzina małopolska, jednego pochodzenia z Kobylańskimi.
Wywodzą się od Piotra (Piotrasza) Małochy z Małochowa, pochodzącego z głównej linii wielkopolskiego rodu Grzymalitów. W nagrodę zasług otrzymał w 1345 r. od króla Kazimierza Wielkiego majątek Baranów z zamkiem tej nazwy n/ Wisłą, w pow. sandomierskim.
Potomkowie tego Piotra przybrali z czasem różne nazwiska od posiadanych majątków, dziedziczący zaś na Baranowie wzięli nazwisko Baranowski i aż po koniec XVI stulecia należeli do zamożniejszych obywateli swego powiatu, lecz już w połowie następnego wieku, licznie rozrodzeni, zmuszeni byli sprzedać swe gniazdo ojczyste, a przeniósłszy się w różne strony kraju, często byli mieszani z Baranowskimi innych herbów.
Jest tego nazwiska i herbu także rodzina pochodzenia tatarskiego.
Genealogia(osób: 61)
• STANISŁAWA Natalia Eugenia Baranowska h. Grzymała (ok. 1850-po 1881), c. Wincentego i Anny Zabłockiej, właścicielka dóbr Gwiazdowo w pow. średzkim; ur. Żegrowo (MK Łubowo); m. (25 IX 1880 Wrocław) Józef hr. Szembek h. wł. (12 III 1847-po 1881), s. Aleksandra i 2ż. Felicji Niemojowskiej h. Wierusz, właściciel dóbr Parczew; dzieci: Janina Szembek (ur. 1881).
• WINCENTY Baranowski h. Grzymała (1817-25 X 1875), ziemianin, dziedzic dóbr Żegrowo, potem Gwiazdowo k/ Kostrzynia w pow. średzkim; zm. prawd. Gwiazdowo, lat 58, poch. Gniezno (Dz. Pozn.); ż. (p. 1846) Anna Zabłocka (ok. 1825-po 1850), c. Franciszka z Gwiazdowa i NN.; dzieci: Józefa, Wacław, Jadwiga, Stanisława.
Baranowski h. Jastrzębiec, rodzina wielkopolska, wyszła z Baranowa n/ Gopłem w dawnym woj. gnieźnieńskim, pow. Kruszwica.
Baranowscy należą do rodzin senatorskich w okresie I Rzeczypospolitej — z nich: 1 minister, 1 wojewoda i 4 kasztelanów w latach 1584-1633.
Genealogia(osób: 51)
• MICHAŁ Hieronim Baranowski h. Jastrzębiec (30 IX 1762-20 VIII 1818), s. Ludwika i Józefy Miaskowskiej, ziemianin wielkopolski, dziedzic dóbr Grocholin 1785; nabył w 1787 od Andrzeja Kościelskiego i żony jego Teresy Piekarskiej za 62. 000 zł wsie Dębogóra, Tupadły, Machnacz i Jankowo (AGZ Poznań); w 1806 wymieniony jako dziedzic Grocholina i miasta Szubina z przyległościami (MK Morzewo); ur. Grocholin, zm. tamże (MK Kcynia); ż. (19 V 1803) Kordula Grabowska-Goetzendorf h. Zbiświcz (ok. 1778-po 1823), c. Andrzeja, podkomorzego JKMci i Teresy Gorzeńskiej h. Nałęcz; 2v. żona (2 IX 1824 Grocholin) Stanislawa Grabowskiego, posesora Zalesia, mieszkającego ostatnio w Wełnie, młodszego od niej o ok. 16 lat (MK Kcynia, Parkowo); dzieci: Apolinary, Izydor.
• TERESA Elżbieta Baranowska h. Jastrzębiec (1698-po 1730), c. Ludwika i Franciszki Kierskiej; ur. Grocholin, chrz. 28 X 1698 (MK Kcynia); 1m. (1716) Antoni Wierusz Walknowski h. Wieruszowa (ok. 1690-po 1720); 2m. (1723) Antoni Radzimiński (ok. 1690-po 1730), podstoli nurski.
Baranowski h. Łodzia, stara rodzina wielkopolska, pisząca się też ze Starężyn. Wzięła nazwisko od wsi Baranów k/ Mosiny w pow. kościańskim i stanowi odnogę Łodziów z Bieczyn Bieczyńskich. Z kolei odgałęzieniem Baranowskich jest senatorska rodzina Tomickich herbu Łodzia.
Założycielem rodu jest Jan z Bieczyn, który w 1443 nabył Baranowo i zaczął pisać się od tej wsi Baranowskim. Z nich: Jakub, starosta dobrzyński 1425. Wojciech, dzielny żołnierz 1578-1581. Jan, podpisał elekcję 1764.
Kilkanaście osób z tej rodziny wylegitymowało się ze szlachectwa i zostało zapisanych do ksiąg szlachty gubernii wołyńskiej 1802 r. oraz w innych guberniach w latach 1850, 1851 i 1873.
W różnych latach Baranowscy byli właścicielami dóbr Mikuszewo, Sobiesiernie, Rzegnów, Marszewo i Rożnów w Wielkopolsce, a także różnych majątków ziemskich w woj. krakowskim.
Genealogia(osób: 75)
• ANIELA Zofia Baranowska (29 I 1842-po 1879), c. Stanisława i Agnieszki Lipskiej; m. (1860) Edmund Władysław Maksymilian Taczanowski h. Jastrzębiec (23 XI 1822-14 IX 1879), s. Józefa i Katarzyny Hersztopskiej h. Nałęcz, generał wojsk polskich, uczestnik powstań 1848 i 1863 r.; absolwent pozn. Gimnazjum św. Marii Magdaleny, następnie pruskiej szkoły artylerii, którą ukończył w stopniu podporucznika; dowodził oddziałem artylerii pod Pleszewem w 1848, po rozbiciu powstańców trafił do więzienia w twierdzy Kostrzyń, po zwolnieniu 1849, wyjechał do Genewy, potem do Turynu i Rzymu, walczył w szeregach armii republikańskiej Giuseppe Garibaldiego; w powstaniu styczniowym dowodził wojskiem w woj. kaliskim i mazowieckim, generał od V 1863, odniósł zwycięstwo pod Pyzdrami 29 IV 1863, rozbity w bitwie pod Ignacewem 8 V 1863, następnie pod Kruszyną 29 VIII 1863, po powstaniu na emigracji; właściciel dóbr Choryń w pow. kościańskim; ur. w Wieczynie k/ Pleszewa, zm. w swoim majątku Choryni w pow. pleszewskim; dzieci: Stefan, Stanisława, Katarzyna, Józef, Aniela, Władysław – Taczanowscy.
Baranowski h. Odrowąż, rodzina senatorska na Podlasiu i Mazowszu — z nich jeden kasztelan w 1647 r. Stanisław (zm. 1647), podkomorzy 1639 r., następnie kasztelan wiski.
Baranowscy herbu Odrowąż wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.
Genealogia
(osób: 20)
• KAZIMIERZ Baranowski h. Odrowąż (ok. 1790-po 1851), s. Jana i Magdaleny Zwoleńskiej (Zwolańskiej); wylegitymowany ze szlachectwa 1808 r. w Wydziale Stanów we Lwowie (Bon.); 1ż. (27 I 1828 Tartaków) Anna Mikulińska (ok. 1800-1846), c. Pawła i Agnieszki Jendral (Jędral, Jendralówny); zm. Tadanie, pow. Kamionka Strumiłowa, uwagi: owdowiła Kazimierza; w aktach także: Mikuleńska (MK Tadanie); ślub w parafii Tartaków, pow. Sokal (MK Tartaków); 2ż. (1851 Tadanie) Katarzyna Górska (ok. 1820-po 1851), c. Marcina i Anny NN.; ślub w parafii Tadanie, pow. lwowski, miejscowość: Tadanie, uwagi: ona 1v. Stefanowska (MK Tadanie); dzieci: Teofil.
• MARCELINA Baranowska h. Odrowąż (ok. 1800-po 1830), c. Jana i Magdaleny Zwoleńskiej (Zwolańskiej); zamieszkała w mieście powiatowym Kamionka Strumiłowa in. Bużańska, dawne woj. ruskie; ur. zapewne we wsi Niemiłów, parafia Łopatyn, pow. Kamionka Strumiłowa (Bon.; MK Łopatyn); m. (1827 Kamionka) Jan Olszewski (ok. 1800-po 1830), s. Wojciecha i Agnieszki NN.; ślub w parafii Kamionka Strumiłowa in. Bużańska (MK Kamionka); dzieci: 1/ Franciszek (ur. 1829 Kamionka); 2/ Władysław (ok. 1830-po 1856); voto: (1856 Kamionka) Agnieszka Karolina Jazienicka (ok. 1830-po 1856), c. Konstantego i Marceliny Grzekał; ślub w parafii Kamionka Strumiłowa (MK Kamionka) – Olszewscy.
Baranowski h. Ostoja, odgałęzienie Jerzykowskich z Jerzykowa (Irzykowa), w pow. gnieźnieńskim.
Pisali się też Jerzykowskimi czyli Baranowskimi, lub Baranowskimi czyli Jerzykowskimi, a ostatecznie Baranowskimi z Jerzykowa.
Boniecki sądził, iż wzięli nazwisko od Baranowa w pow. gnieźnieńskim, chyba w parafii Żabno. Według W. Dworzaczka, utworzyli nazwisko raczej od Baranowa, w pow. kościańskim, gniazda Łodziów B-ich, z którymi byli spokrewnieni po kądzieli.
Występują później na Mazowszu, w ziemi czerskiej, woj. bracławskim.
Genealogia
(osób: 68)
• KAZIMIERZ Baranowski z Irzykowa h. Ostoja (ok. 1630-ok. 1692), s. Felicjana i 1ż. Zofii Muchlińskiej, właściciel części szlacheckich we wsiach Kościanki i Kozarzewo Kościelne, w pow. pyzdrskim (Dw. Teki); w aktach nazywany też Jerzykowskim, kwitował 1654 r. Sulińskiego (AGZ Pyzdry); żeniąc się 1658 r. z Zofią Oborską, przed ślubem zobowiązał się oprawić jej 600 zł posagu (ib.); części w Kościankach sprzedał 1659 r. za 450 zł Krzysztofowi Sulińskiemu (AGZ Poznań); wraz z żoną zawarł 1674 r. ugodę z bratem Janem, od którego kupił części w Kozarzewie Kośc. (I.Kon.); w 1689 r. poranili go w Kozarzewie Kośc. małżonkowie Szetlewscy (ib.); zdaje się, że żył jeszcze 1692 r., nie żył 1693 r.; potomstwa nie miał (ib.); ż. (1658) Zofia Oborska h. Pierzchała (zm. po 1685), c. Mikołaja i Małgorzaty Trąmpczyńskiej.
• MARIANNA Maria Baranowska z Irzykowa h. Ostoja (ok. 1787-24 X 1852), c. Antoniego i Apolonii Mrokowskiej; zm. Tomaszowice, lat 65; m. (ok. 1810) Tomasz Józef Jan Chryzostom Dłuski z Długiego h. Nałęcz (1782-24 III 1848), s. Józefa i Marianny Kownackiej, dziedzic dóbr Gutanów, gm. Garbów, oraz Niedrzwica Kościelna, pow. Lublin, 1839-1842, w 1842 r. przekazał ten majątek córce; kolator kościoła w Niedrzwicy Kościelnej 1839 r.; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1839 r. z herbem Nałęcz, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej; wylegitymował się, jako wnuk Tomasza, który w 1763 r. nabył od Olędzkiego dobra Niedrzwica Niższa; w aktach także: Jan Chryzostom Tomasz D-ki; metryka urodzenia w Lublinie u św. Michała; według innych źródeł, urodził się w 1778 r.; zm. Niedrzwica Wielka, obecnie Niedrzwica Duża, pow. Lublin, lat 66 (Bon.; Sęcz.; MK Niedrzwica Kościelna); dzieci: Józefa, Maria, Anna.
Baranowski h. Prawdzic, rodzina mazowiecka, mają być odgałęzieniem rodu Kaskich herbu Prawdzic, a wyszli ze wsi Baranów, w pow. błońskim, nie w woj. lubelskim.
Niesiecki pisze o nich, że: „idą z Kaskich z Baranowa w woj. lubelskiem”. I dalej: „Od Kaskich swoje początki wzięli, z których jeden od dóbr Baranowa począł się pisać Baranowskim”.
Jan i Mikołaj, synowie Stanisława Kaskiego, ziemianina mazowieckiego, nabywszy w XVI stuleciu majątek Baranów w woj. lubelskim, wzięli od niego nazwisko Baranowski (Urus.).
Baranowscy herbu Prawdzic wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski.
Genealogia
(osób: 10)
• JAN Piotr Baranowski h. Prawdzic (1792-po 1844), s. Kazimierza i Anny Przyłęckiej, rejent kancelarii ziemiańskiej powiatu radzyńskiego; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1844 r. z herbem Prawdzic, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski; ur. Truskolasy, parafia Opatów, metryka w Opatowie (Bon. Uzup.; Sęcz.; MK Opatów); ż. (30 I 1821 Turośń) Józefa Zimnoch (ok. 1802-po 1832); w aktach także błędnie: Zimoch; ślub w parafii Turośń, dekanat Białystok (MK Turośń); dzieci: Karolina, Kamila, Władysław.
• KAMILA Izabela Baranowska h. Prawdzic (5 IX 1826-po 1844), c. Jana Piotra i Józefy Zimnoch; razem z ojcem wylegitymowana ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1844 r. z herbem Prawdzic, zapisana do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski; ur. Radzyń Podlaski (Sęcz.).
Baranowski h. Rawicz, rodzina pochodzenia mieszczańskiego, z Krakowa 1497 r., nobilitowani 1552 r. w osobie Mikołaja mieszczanina krakowskiego i posła miasta Krakowa na sejm tego roku (MRPS V 5662).
Pisali się z Rzeplina w woj. krakowskim, wsi nabytej (MS. Bar.).
Genealogia
(osób: 25)
• ANNA Baranowska z Rzeplina h. Rawicz (ok. 1600-po 1623), c. Stanisława i Elżbiety Oszczeklińskiej; w 1623 r. żona Jerzego Chełkowskiego; ojciec zapisał 1619 r. jej oraz jej siostrom Zofii, Floriannie i Jadwidze, 6. 500 zł posagu (Dw. Teki; AGZ Pyzdry); m. (1623) Jerzy Chełkowski (ok. 1595-po 1623).
• STANISŁAW Baranowski z Rzeplina h. Rawicz (ok. 1565-p. 1629), s. Jakuba i NN., dzierżawca a następnie dziedzic pewnych części wsi Głogowa, które początkowo dzierżawił od probostwa w Kościelnej Wsi; pochodził z pow. sandomierskiego; żonie Elżbiecie z Oszczeklińskich, która swoje części w Oszczeklinie w pow. kaliskim, sprzedała za 500 zł Piotrowi Mycielskiemu, oprawił 1591 r. posag 2. 000 zł; w r. 1601 aprobował transakcję brata Krzysztofa, który wydzierżawił małżonkom Jasieńskim Ujazd, w pow. szczyrzyckim, trzymany dożywotnio od konwentu tynieckiego (Dw. Teki); ż. (1590) Elżbieta Oszczeklińska (zm. 1628), c. Macieja i NN.; dzieci: Wojciech, Anna, Zofia, Teofila, Florentyna, Jadwiga.
Baranowski h. Runo, dwaj bracia, Franciszek i Gotfryd, otrzymali szlachectwo na sejmie 1769 r., wraz z herbem Runo.
Baranowscy herbu Runo wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.
Genealogia
(osób: 14)
• ANTONI Baranowski h. Runo (ok. 1760-po 1790), s. Franciszka i NN., właściciel dóbr Sielec; jego syn wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1839 r. z herbem Runo; ur. Borów (Borowo), parafia Odechów, pow. Radom (Sęcz.; MK Odechów); ż. Zofia Kurosz (ok. 1760-po 1790); w aktach także: Kuroszówna, błędnie: Zofia Karosz, Karoszówna; dzieci: Jan (Nepomucen), Antonina (Brygida), Placyda.
• LUDWIKA Baranowska h. Runo (ok. 1760-15 III 1784), c. Franciszka i NN.; ur. Borów (Borowo), parafia Odechów, pow. Radom, zm. tamże (Bon. t. Uzup.; Sęcz.; MK Odechów); m. (27 II 1781 Radom) Teodor Błoński (ok. 1755-po 1785); ślub w parafii Jana Chrzciciela, w Radomiu, uwagi: kawaler, panna, ona ze wsi Borów (MK Radom: św. Jan Chrzciciel); dzieci: 1/ Marianna Marcjanna Honorata Agnieszka (ur. 1782); ur. Borów, parafia Odechów, chrz. 1782, uwagi: „Generosus” (MK Odechów); 2/ Helena Tekla Agnieszka (ur. 1784); ur. Borów, chrz. z wody (ex aqua) 7 III 1784, ceremonia chrztu 1785, uwagi: „Generosus” (ib.) – Błońskie.
Źródła: Bon. t. 1/109; Bon. t. 17/79 (tom Uzupełnień); Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t. 1/91.
Baranowski h. Tuhan (in. Tuchan), vel Murza-Baranowski, Mirza-B., Tuchan-B., z przydomkiem Murza (Mirza), rozrodzona i zasłużona rodzina tatarskiego pochodzenia, osiadła w powiecie grodzieńskim, otrzymała indygenat w Polsce 1661 r.
Wielu jej członków do połowy XVIII wieku używało nazwiska Baranowicz (Urus.). Z tej familii, Mustafa, rotmistrz wojsk litewskich, dobry żołnierz wzmiankowany w 1661 r. (Vol. Leg.).
Baranowscy herbu Tuchan zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.
• AMURAT Aleksander Karol Mirza Tuhan-Baranowski (1814-1863), s. Aleksandra i Kunegundy Kryczyńskiej, urzędnik państwowy; urzędnik kancelarii namiestnika Królestwa w Warszawie 1844 r. (ul. Szpitalna 1355); naczelnik wydziału Zarządu Oberpolicmajstra 1862 r.; zamieszkały Warszawa, ul. Nowolipie 2475; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1839 r. z herbem Tuhan in. Tuchan (Bon.; Urus.); ur. Winksznupie, gubernia augustowska, powiat kalwaryjski, chrz. 1844, zm. Warszawa, lat 46, wg Dziadulewicza w 1867 (MK Warszawa: św. Jan); ż. (12 XII 1844 Warszawa) Maria Pulcheria Skibińska (ok. 1819-po 1863), c. Benedykta, byłego wojskowego, i Franciszki Drwalewskiej; zamieszkała Warszawa; często w aktach: Skibicka; ur. Kalisz; ślub w parafii św. Jana, uwagi: on kawaler lat 30, ona panna lat 25, rodzice już nieżyjący, świadkowie: Karol Reinhard, radca kolegialny, pomocnik głównego inspektora Zarządu Zdrowia, kawaler wielu orderów, ksiądz Józef Hollak, profesor Instytutu Głuchoniemych, obydwaj pełnoletni, zamieszkali w Warszawie (MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Natalia, Apolinary, Amurat, Leon, Eugeniusz.
• HELENA Tuhan-Baranowska (ok. 1840-po 1870), c. Stefana i NN. (Dziad.); m. (ok. 1860) Maciej Achmatowicz h. Kotwica (ok. 1830-po 1870), prawnik wojskowy; dzieci: Aleksander (1865-1944), prawnik, minister sprawiedliwości w rządach Krymu i Litwy Środkowej, senator II RP; Maria (1870-1931), wyszła za Konstantego Najman-Mirza-Kryczyńskiego h. Radwan – Achmatowiczowie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz