Olszewski h. Kościesza vel Olszowski, na Mazowszu i Podlasiu. Stanowią odgałęzienie Mężyńskich vel Mężeńskich z Olszewa w ziemi łomżyńskiej.
Przenieśli
się następnie na Podlasie, do ziemi bielskiej, gdzie byli licznie
rozrodzeni (Kap.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie
Polskim w latach 1836-1862.
Z nich: Benedykt, pisarz grodzki brański
1667, elektor 1669 r. z ziemi bielskiej, podczaszy bielski 1681, poseł
na sejmy. Niektórzy
Olszewscy Ślepowronowie, wywodzący się ze wsi Olszewo Rybałty w ziemi
bielskiej, wylegitymowali się w Galicji 1804 r. z herbem Kościesza.
Genealogia
(osób: 53)
•
IZABELA Pelagia Olszewska h. Kościesza (1822-po 1856), c. Wojciecha i Teodozji
Kuszewskiej; ur. w parafii Klwów, obecnie pow. Przysucha, woj.
mazowieckie, chrz. 1822 (MK Klwów); m. (ok. 1845) Albin Kiedrzyński (ok.
1810-po 1856); dzieci: Antoni Artur (1852-1853), Franciszek Władysław
(ur. 1856) – Kiedrzyńscy.
• WOJCIECH Olszewski h. Kościesza (ok. 1790-po 1837), s. Macieja i Petroneli Borowskiej,
dziedzic dóbr Wrzeszczów w woj. sandomierskim; razem z synem Józefem
wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r. z herbem
Kościesza (Urus.; Sp. Szl.); ż. (1814 Klwów) Teodozja Kuszewska (ok.
1795-po 1822), c. Stanisława i Anny Witos; ślub w par. Klwów, obecnie
pow. Przysucha, woj. mazowieckie (MK Klwów); dzieci: Józef, Leokadia,
Albina, Zenon, Franciszka, Izabela.
Źródła: Bork. Sp. 290; Kap.; Nies.; Spis szlachty Król. Pol.; Urus. t.12/320-321; Żern. t.2/155.
Olszewski h. Lis vel Olszowski,
na Mazowszu i w Małopolsce, pisali się „z Oleszowca”. Rodzina
wymieniona przez Paprockiego 1584 r. Wzięli nazwisko od wsi Oleszowiec
in. Olszowiec w woj. płockim, która należała do nich jeszcze w 1588
(Pap.). Są jednego pochodzenia z Kanigowskimi.
Według Uruskiego jest też druga rodzina tego nazwiska i herbu. Ich
gniazdem jest wieś Olszewice in. Olszowice, parafia Kałuszyn, pow. Mińsk
Mazowiecki. Być może małopolscy Lisowie z Olszowca i Olszówki w woj.
krakowskim przenieśli się na Mazowsze, gdzie założyli nową gałąź rodu.
Używali różnych przydomków, m. in. Chomiej in. Chumiej (Humiey), Kitel,
Kitlaczek. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w
latach 1836-1862. Z nich: 1 kasztelan 1588.
Genealogia
(osób: 107)
• JAKUB Olszewski (1783-po 1834), s. Stanisława i Teresy Klukowskiej, podporucznik wojsk polskich; wstąpił w 1802 r. do wojska pruskiego, wzięty do niewoli, zaciągnął się 1806 r. do 2 pułku piechoty wojsk Ks. Warszawskiego; w 1815 r. służył w 4 pułku piechoty liniowej, 1825 r. awansował na podporucznika w korpusie weteranów, 1835 r. umieszczony w komendach inwalidów; odbył kampanie: 1806 przeciw Francji (służąc w wojsku pruskim), 1807 przeciw Prusom, 1809 przeciw Austrii, 1812 w Rosji; ur. Olszewice, par. Kałuszyn, dawniej pow. stanisławowski, obecnie pow. Mińsk Mazowiecki, woj. mazowie- ckie (Urus.; Ks. Wojskowe); ż. (28 XI 1820 Warszawa) Karolina Schultz, Szulc (ok. 1800-po 1834), c. Fryderyka i Zuzanny NN.; ślub katolicki 1820 r., wcześniej, prawd. w 1818 r. ślub w kościele ewangelickim (MK Warszawa: ASC Cyrkuł II); dzieci: Hieronim, Dominik, Franciszek.
• KATARZYNA Franciszka Marianna Olszewska (ok. 1801-25 V 1880), c. Ignacego i Magdaleny (Marianny) Zawadzkiej; ur. Liw, pow. Węgrów, zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, kw. 181-III-16/17, gr. rodz. Łubieńskich (Sęcz.; Cm. Pow.); m. (1823 Warszawa) Karol Piotr Paweł Milewski (ok. 1798-X 1853), s. Felicjana i Magdaleny Oczkowskiej, uczony, autor rozpraw naukowych, członek Tow. Naukowego Krakowskiego, inspektor Aleksandryńskiego Instytutu Wychowania Panien; publikował artykuły dotyczące głównie zagadnień historyczno-krajoznawczych w czasopismach Pamiętnik Warszawski, Wanda, Gazeta Literacka; kawaler Orderu św. Anny; zm. Przyręb w pow. piotrkowskim, w dobrach zięcia swego (Kur. Warsz. 280/1853; MK Warszawa: ASC Cyrkuł I); dzieci: m. in. Ignacy (1820-1829), Marcin (ur. 1823), Julia Helena (1828-1830) – Milewscy.
Źródła: Bork. Spis 290; Kos. t.1; Nies.; Pap.; Sęcz.; Spis szlachty Król. Pol.; Urus. t.12/321-323; Żern. t.2/155; Wikipedia: 1.
Olszewski h. Pobóg vel Olszowski, na Mazowszu, w ziemi łomżyńskiej. Nazwisko wzięli zapewne od wsi Olszewo pod Mławą w woj. mazowiec- kim, par. Żmijewo Kościelne. Przez całe XIX stulecie byli dziedzicami we wsiach Olszewo Bołąki in. Bałąki, O. Grzymki, O. Korzybie, O. Podty- szcze, O. Szawły, w parafii Żmijewo Kościelne. Byli posłami na sejm i elektorami 1632 i 1648 r. z ziemi łomżyńskiej (Con). Jedna gałąź osiadła w woj. sieradzkim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, niektórzy z herbem Lis, inni z herbem Rawicz.
Genealogia
(osób: 116)
• DOMINIK Olszewski (ok. 1800-12 XII 1866), s. Kazimierza i Małgorzaty Tańskiej, urzędnik w Warszawie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1847 r. z herbem Pobóg (Urus.; Sp. Szl.); zm. Warszawa (MK Warszawa: św. Trójca); ż. (ok. 1825) Tekla Wyszomirska (ok. 1805-po 1848); dzieci: Stanisław, Emilia, Ignacy, Kazimierz, Edward, Władysław, Bronisław.
• WIKTORIA Ewa Olszewska (1790-1851), c. Bernarda i Agnieszki Załuskiej; ur. Olszewo-Bołąki in. Bałąki w pow. mławskim, parafia Żmijewo Kościelne, obecnie woj. mazowieckie, chrz. 1790, zm. Olszewo Tosie, par. Żmijewo Kościelne, lat 61 (MK Żmijewo Kościelne); m. (1811 Żmijewo Kościelne) Józef Humięcki (ok. 1780-po 1835), s. Józefa i NN., dziedzic części wsi Olszewo Tosie; ślub w parafii Żmijewo Kościelne, miejscowość: Olszewo Bołąki, uwagi: kawaler, panna (MK Żmijewo Kościelne); dzieci: Apolonia (1816-1876), Ksawery Jakub (ur. 1818 Olszewo Tosie), Stanisław Marcin (ur. 1820), Jan Tomasz (ur. 1832), Marianna Franciszka (ur. 1835) – Humięccy.
Źródła: Bork. Sp. 290; Nejm.; Nies.; Spis Szlachty Król. Pol.; Urus. t.12/324.
Olszewski h. Ślepowron vel Olszowski, rodzina mazowiecka, z przydomkiem Rybałt i Rybałczyk, pisząca się z Olszewa i Rybałt, została wymieniona przez Paprockiego w 1584. Jej wsią gniazdową jest Olszewo w ziemi ciechanowskiej. Stamtąd przenosili się w inne strony kraju, na Podlasie, Ruś Czerwoną i Litwę. Na Podlasiu założyli kilka wsi z nazwą Olszewo, Olszewko itd. Jedną z tych wsi jest Olszewo w ziemi drohickiej, parafia Pierlejewo, woj. podlaskie. Są notowani w tamtejszych aktach w latach 1489-1598 (Kap.). Na Rusi Czerwonej dziedziczyli już w połowie XV wieku, aczkolwiek nie wiadomo, czy owi Olszewscy byli herbu Ślepowron, czy też z czasem do niego przeszli. Olszewscy zamieszkali w Galicji w XIX wieku, zmienili nieco herb, kładąc krzyż nie na podkowie, lecz w samej podkowie, a więc i kruk stoi nie na krzyżu, lecz na podkowie. Na Litwę przesiedlili w początkach XVII stulecia, jednak litewscy Olszewscy zmienili herb w ten sposób, że w koronie kładli nie kruka, ale pięć piór strusich (Urus.). Olszewscy są jednego pochodzenia z Rybałtowskimi herbu Ślepowron.
Genealogia
(osób: 213)
• ANTONINA Olszewska (ok. 1740-po 1760), c. Andrzeja i Zofii Witowskiej; m. Marcin Olszewski (ok. 1730-po 1760).
• JAN Mikołaj Olszewski (ok. 1785-po 1839), s. Mateusza i Wiktorii Chełmickiej, urzędnik w Płocku 1839; potomek Macieja, starosty lidzkiego, z linii litewskiej (pok. VI); razem z synami wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie 1839 r. z herbem Ślepowron (Urus.); właściciel dóbr Łagiewniki i Szeligi Duże, par. Słupno, pow. Płock (MK Słupno); ż. (28 II 1810 Blichowo) Eustachia Dłużniewska (ok. 1790-po 1830), c. Wawrzyńca i Justyny Panickiej; ślub w parafii Blichowo, pow. Płocki, obecnie woj. mazowieckie, miejscowość: Begno (MK Blichowo); dzieci: Leonard, Feliks, Józef, Albin, Józefa.
Źródła: Bork. Spis 290; Kap.; Nies.; Pap.; Urus. t.12/325-329.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz