Żurowski

Żurowski h. Leliwa, ród staroszlachecki, z dawnych czasów osiadły i licznie rozrodzony na Rusi Czerwonej. Pisali się z Żurowic (Nies.), oraz z Żurowiczek (Puł.) w pow. jarosławskim. Często wymieniani w aktach sanockich, przemyskich i lwowskich od XV wieku.
Stale piastowali liczne urzędy ziemskie, głównie w ziemi przemyskiej, powoływani do rozlicznych funkcji publicznych. Kilka gałęzi rodu Leliwitów-Żurowskich, wylegitymowało się ze szlachectwa w Galicji w 1782 r. i dalszych latach. Z nich: Stanisław, sekretarz królewski 1648, stolnik ciechanowski i pisarz dekretowy koronny. – Jan, pisarz sądowy koronny 1661. – Stanisław, cześnik przemyski, poseł na sejm 1667. – Tomasz, stolnik żydaczowski, sędzia kapturowy lwowski 1733. – Rafał, poseł na sejm 1764.
Genealogia
(osób: 102)

• MARIA Żurowska (1873-1927), c. Eugeniusza i Cecylii Stempkowskiej; m. (10 VII 1893) Aleksander ks. Drucki-Lubecki h. Druck (10 XI 1861-21 XI 1926), s. Aleksandra i Marii Szemioth; dzieci: Bogdan, Maria, Franciszek Ksawery, Jadwiga, Aleksandra – ks. Druccy-Lubeccy.

• TEOFIL Jan z Żurowic Żurowski (20 XII 1833-po 1882), s. Adama i Pauliny Ostaszewskiej, poseł na sejmy galicyjskie, właściciel dóbr Bereska w pow. leskim (Lesko, dawniej Lisko), prezes rady powiatowej w Lesku; ż. (ok. 1860) Helena Złocka h. Szeliga (ok. 1840-po 1882), c. Wiktora z Myczkowic i Józefy Urbańskiej h. Nieczuja, właścicielka dóbr Myczkowice (Myszkowice), Zwierzyn i Bereźnica Niższa w pow. leskim; dzieci: Wiktor, Olga.

Źródła: Nies. t.10/196; Bork. Rocz. t.1/594, t.2/752; Puł. t.1/251-253.