Żardecki h. Ciołek, rodzina
małopolska, nazwisko wzięła od wsi Żardki Duże i Małe w powiecie
opoczyńskim, parafia Drzewica. Już za czasów Niesieckiego mieszkali w
różnych województwach. Są jednego pocho- dzenia z Bielańskimi, Drzewieckimi, Głuskimi, Gutowskimi, Maciejow- skimi, Oszczepalskimi, Wrzeszczowskimi, Żelechowskimi i Żeleńskimi.
Jedna gałąź Żardeckich osiedliła się na Rusi Czerwonej, inna na
Podlasiu i Litwie. Otrzymali potwierdzenie szlachectwa w Galicji 1783.
Byli właścicielami m. in. dóbr Tessarowa (Tesarów) tamże, dzierżawcami
wsi Wiszniów w pow. Rohatyn, woj. lwowskie. Genealogia
(osób: 49)
• PIOTR Żardecki (26 XII 1803-3 XI 1881), s. Piotra i Salomei Sierakowskiej, podoficer 4 pułku ułanów wojsk polskich w korpusie generała Józefa Dwernickiego
1831, walczył m. in. pod Stoczkiem i Boremlą; po jego upadku powstania
listopadowego, razem z całym korpusem przeszedł do Galicji 27 IV 1831;
dzierżawca dóbr Ostrów k/ Przemyśla, później dóbr ziemskich w pow.
stryjskim; członek tajnego Stowarzyszenia Ludu Polskiego w Przemyślu, po
wykryciu spisku, aresztowany 16 XII 1839, więziony we Lwowie do 1843,
otrzymał amnestię i osiadł w pow. samborskim; uwikłany ponownie w
polityczne wypadki w czasie tzw. Wiosny Ludów, jako komendant konnej
gwardii narodowej w Samborze 1848; po śmierci żony mieszkał z synem we
Lwowie; ur. w Tessarowie (Tejsarowie) w Galicji, zm. w Łańcucie, poch.
tamże; ż. (1846) Teodora Onyszkiewicz (ok. 1810-1855), c. Adriana,
adwokata z Uhnowa, towarzysza broni męża z powstania listopadowego, i
NN.; dzieci: Maria, Bolesław.
Źródła: Dw. Teki; Krzep. Młp. 129; Nies. t.10/79-80; Żych. t.1/361-362.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz