Staniszewski

Staniszewski h. Pobóg, szeroko rozgałęziona i licznie rozrodzona rodzina mazowiecka, wywodząca się z ziemi czerskiej, pisząca się „ze Staniszewic”. Wymienia ich Paprocki w Herbarzu 1584 r. Ich gniazdem
jest wieś Staniszewice w powiecie grójeckim, gminie Czersk, parafii Sobików. W 1313 r. książę czerski Trojden nadał Staniszewice Krystynowi (Kod. Maz. 38). Pierwotnie używali prawdopodobnie nazwiska Stanisz. Nazwisko w tej wersji notowane było jeszcze na początku XVIII wieku w ziemi łomżyńskiej. Jedna gałąź wcześnie przeniosła się na Ruś Czerwoną, gdzie posiadała majątek Ducka Wola w ziemi przemyskiej 1584 (Pap.). Staniszewscy rozproszyli się po całej Rzeczypospolitej. Byli posłami i elektorami m. in. z woj. wołyńskiego 1632 r. Przyjęli poddaństwo pruskie w powiecie czerskim 1798 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: 1 kasztelan 1737 — 1741.

Genealogia
(osób: 71)

 Jan Zygmunt Staniszewski 

(1686-1785)

• GERTRUDA Staniszewska (1787-1849), c. Wiktora i Anny Traczewskiej (Kur. Warsz.); 1m. (ok. 1810) NI. Wikoszewski (ok. 1780-p. 1817); dzieci: córka NI. Wilkoszewska (1811-1881); 2m. (15 X 1817 Warszawa) Józef Dominik z Kossaków hr. Korwin-Kossakowski h. Ślepowron (1771-1840), s. Michała i Barbary Zyberian vel Zyberyan, szef drugiego pułku pieszego wojsk litewskich, łowczy, komisarz cywilno-wojskowy wiłkomierski, poseł na sejm; kawaler Orderu Orła Białego, Orderu Św. Stanisława, Legii Honorowej, Krzyża Neapolitańskiego (Kur. Warsz.; MK Warszawa: ASC Cyrkuł IV).

• STANISŁAW Zygmunt Staniszewski (1864-30 IV 1925), s. Waleriana i Zenobii Stępień, adwokat, działacz Związku Pracy Narodowej, bliski endecji, potem aktywistom; członek zarządu Rady Głównej Opiekuńczej; w gabinecie J. Kucharzewskiego minister pracy i opieki społecznej (Dzierzb.); ż. Anna Fiszer (1866-po 1890), c. Ottona i Michaliny Suzin h. Pierzchała in. Roch III; zm. Warszawa, poch. tamże; dzieci: Janina, Bogdan, Wacław, Witold.

Źródła: Bork. Sp. 416; S. Konarski, Kanoniczki warszawskie, Paryż 1952; Kos. t.1; Nies.; Pap.; PSB t.38/79; SGKP t.11/208; Szl. Król.; Żern. t.2/375; Żych. t.1/131; Wikipedia: 1.