Sokołowski h. Cholewa,
wyszli z Sokołowa w województwie mazowieckim, gdzie ich notują
tamtejsze akta od 1530 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861.
Źródła: Bork. Sp. 410; Nies.; Szl. Król.; Żern. t.2/365.
Sokołowski h. Doliwa,
w dawnym województwie sandomierskim. Gniazdem ich jest wieś Sokołów,
później wieś i folwark Sokołów Modliński, powiat Opoczno, gmina
Topolice, parafia Żarnów. W połowie XV wieku dobra te należały do
Stanisława Sokołowskiego herbu Doliwa (Dług.). Źródła: Bork. Sp. 410; Dług. Lib. Ben. t.1/338; SGKP t.11/29; Żern. t.2/365.
Sokołowski h. Gozdawa
(in. Lilia), rodzina mazowiecka, licznie rozrodzona, w XV wieku
osiedliła się na Podlasiu, w ziemi bielskiej. Pisali się „de Sokoły” i
pierwotnie używali nazwiska Sokół vel Sokoł. Ich gniazdem jest wieś
Sokoły w ziemi łomżyńskiej, powiat Kolno, parafia Romany. W XIX wieku
wieś ta dzieliła się na Sokoły Wierzch i Sokoły Dzierzbie. W 1431 r.
jako dziedzice wymienieni są Maciej i Piotr de Sokoły (AGZ Łomża). Do
nich należała także wieś Sokoły Gotkowo w ziemi wiskiej, powiat i
parafia Wąsosz. Celem rozróżnienia używali rozmaitych przydomków –
Cieśla, Fabro, Kandzierzewicz, Kunka, Pułpank, Strugala, Zielonka
(Kap.). Jeszcze w XV wieku osiedlili się na Podlasiu, w ziemi bielskiej,
gdzie zakładali nowe wsie o nazwie Sokoły, m. in. Sokoły Kościelne, S.
Ruś Stara, S. Ruś Nowa, S. Jaźwiny, S. Nowosiołki. Niektórzy z nich w
XVI wieku przenieśli się do woj. bełskiego i na Litwę. Są jednego
pochodzenia z Punikowskimi (Żern.). Genealogia
(osób: 30)
• WITOLD Sokołowski (1871-1944), s. Władysława i Marianny Morzyckiej; ż. Anna Maria Aurelia Skarbek (14 VII 1878-10 IV 1972), c. Alfreda Mieczysława i Stanisławy Witwickiej, literatka, działaczka społeczno-oświatowa; ur. Lwów, zm. Warszawa (PSB t. 40 s. 96); dzieci: Maria, Władysława, Stefan, Stefania.
• ZOFIA Sokołowska (1866-1941), c. Władysława i Marianny Morzyckiej; m. Antoni Władysław Gluziński (1856-1935), lekarz medycyny, profesor UJ i Uniw. Lwowskiego, działacz polityczny, poseł na sejm krajowy Galicji 1901-1907 (PSB).
Źródła: Bork. Sp. 410; Kap. 382-384; Nies.; Pap.; Żern. t.2/365.
Sokołowski h. Korab,
wyszli z województwa kaliskiego, skąd przenieśli się na Mazowsze. Na
początku XV wieku dziedziczyli Sokołowo w ziemi czerskiej, następnie
zakładali inne wsie tej nazwy, jak Janki Sokołowo w ziemi warszawskiej,
Sokołowo, obecnie Sokołówek, w ziemi nurskiej, parafii Dąbrówka. Byli
także na Litwie – w pow. wiłkomierskim, na Wołyniu, w Inflantach – gdzie
w XVII wieku należały do nich dobra Hausen Pohost. Niektórzy z nich już
w czasach Paprockiego zwali się Pieruckimi i pod tym nazwiskiem
mieszkali w Inflantach 1584 (Pap.). Zostali wylegitymowani ze
szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Są jednego
pochodzenia z Laskowskimi, Chajęckimi i Karpińskimi. Źródła: Bork. Sp. 410; Nies.; Pap.; Szl. Król.; Żern. t.2/365.
Sokołowski h. Ogończyk, wywodzą się ze wsi Sokołowo w ziemi dobrzyńskiej, powiat Rypin, parafia Dulsk. Są odgałęzieniem Żelskich z Żałego herbu Ogończyk i jednego pochodzenia z Działyńskimi tego herbu. Pochodzą
pewnie od Feliksa Żelskiego vel Sokołowskiego, dziedziczącego na części
Sokołowa w latach 1546-1568, syna kasztelana słońskiego, a następnie
dobrzyńskiego, Wincentego z Działynia Żelskiego. W końcu XVI wieku dziedziczyli na Grabowie w powiecie inowrocławskim (Bil.).Źródła: Bil. 161-162; Bork. Sp. 411; Nies.; Żern. t.2/365.
Sokołowski h. Pomian,
stara i znakomita rodzina kujawska, której gniazdem jest Wielkie
Sokołowo na Kujawach. Pisali się z Wrzący Wielkiej k/ Koła, Wielkiego
Sokołowa, Warzymowa, Bystrzca i Biesiekier na Kujawach, oraz wsi Ochle.
Od nich wywodzą się Warzymowscy herbu Pomian. Po pierwszym rozbiorze
Rzeczypospolitej, przyjęli poddaństwo pruskie 1772. Zostali
wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z
nich: 1 biskup, 2 wojewodów i 11 kasztelanów 1406 — 1752.Genealogia
(osób: 81)
• KATARZYNA Sokołowska (ok. 1795-po 1818), c. Michała i Ludwiki Radoszewskiej; m. (1818 Kruszyn pow. Włocławek) Roman Antoni Bogumił Sokołowski z Wrzący Wielkiej h. Pomian (28 II 1786-1865), s. Józefa i Marianny Wolickiej; dzieci: Eustachy, Michalina, Andrzej, Michał, Franciszka – Sokołowscy.
• KAZIMIERZ Albin Sokołowski h. Pomian (1762-1837), s. Adama i Elżbiety Żychlińskiej, starosta inowrocławski, kawaler Orderu Św. Stanisława, generał ziemiański w powstaniu przeciw Prusom na Kujawach i w Wielkopolsce 1806-1807; dziedzic dóbr Orłów w pow. łęczyckim, Borucin i Borucinek na Kujawach (PSB); 1ż. (p. 1785) Katarzyna Melchiora Józefa hr. z Gurowa Gurowska h. Wczele (1754-ok. 1791); dzieci: Nepomucen; 2ż. (p. 1798) Magdalena Mierosławska (1769-1829); dzieci: Józefa.
Źródła: Bork. Sp. 411; Gąs.; Kos. t.1; Nejm.; Nies.; Pap.; Szl. Król.; Żern. t.2/365.
Sokołowski h. Prawdzic,
w województwie bełskim i ziemi chełmskiej. Wymienia ich Paprocki w
Herbarzu 1584 r. Nazwisko wzięli od wsi Sokoły w ziemi bielskiej.
Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach
1836-1861. Genealogia
(osób: 34)
• JADWIGA Sokołowska (ok. 1880-po 1909), c. Mariana i Marii Skrzyńskiej; m. Bolesław Miączyński (ok. 1880-po 1909); dzieci: Maria Józefa Miączyńska (1909-1934), za Juliuszem Augustem Leopoldem hr. Starzeńskim h. Lis (1892-1934).
Źródła: Bork. Sp. 411; Nies.; Pap.; Szl. Król.; Żern. t.2/366.
Sokołowski h. Ślepowron, według Niesieckiego wyszli z Sokołowa w województwie łęczyckim, gdzie zostali zanotowani w aktach 1483 r. Z czasem rozproszyli się po całym kraju, osiedlając się m. in. na Podlasiu i Wołyniu. Jedna gałąź miała przydomek Bujak (Buyak). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861.
Genealogia
(osób: 21)
•
ALFRED Marcin Sokołowski (11 XI 1849-8 III 1924), s. Hieronima i
Cecylii Stankiewicz, lekarz internista, ftyzjatra, profesor Uniw.
Warszawskiego; jeden z pionierów nowoczesnego leczenia chorób układu
oddechowego; w 1908 założył Tow. Przeciwgruźlicze, przyczynił się do
popularyzacji wiedzy o tej chorobie, organizował akcje profilaktyczne,
dzięki niemu otwarte zostały sanatoria w Zakopanem, propagował Otwock
jako miejscowość sanatoryjną; od 1880 do końca życia pracował w redakcji
„Gazety Lekarskiej”; członek rady nadzorczej Tow. Polskiej Macierzy
Szkolnej, Tow. Naukowego Warszawskiego, członek Rady Stanu 1918, rektor
Wolnej Wszechnicy Polskiej 1918; pozostawił wiele prac naukowych
poświęconych ftyzjatrii; odznaczony krzyżem komandorskim Orderu
Odrodzenia Polski 1921; ur. Włodawa, zm. Warszawa, lat 74, poch. Cm.
Powązkowski, kw. 166-II-9, gr. rodz. (PSB t. 40 s. 114; Cm. Pow.); 1ż.
(ok. 1870, rozwiedzeni p. 1877) Maria Matuszewska (1852-6 IX 1938),
przełożona pensji w Warszawie; zm. Warszawa, lat 86, poch. Cm.
Powązkowski, kw. Pod Murem IV-I-155/156, gr. rodz. (PSB; Cm. Pow.); 2ż.
(23 IX 1877) Zenobia Maszkowska (ok. 1850-po 1889); dzieci: trzech
synów.
•
MARIA Wiktoria Sokołowska (2 XI 1856-po 1882), c. Kazimierza i Matyldy
Stankiewicz; ur. Warszawa; m. (1879 Warszawa) Kazimierz Koźniewski h.
Ostoja (1845-po 1882); ślub w parafii św. Krzyża (MK Warszawa: św.
Krzyż); dzieci: dwoje.
Źródła: Bork. Sp. 411; Nies.; Sęcz.; Szl. Król.; Żern. t.2/366; Wikipedia: 1.
Sokołowski h. Trzaska, na Mazowszu i Podlasiu. Pisali się „z Sokołowa”. Pisze o nich Paprocki w 1584 r. wspominając Abrama (Abrahama) „męża uczonego” w woj. krakowskim, który z Oraczewską h. Szreniawa zostawił potomstwo. Niesiecki wymienia kilku. Tomasz z Sokołowa, kustosz warszawski 1525 r., podpisał dekret mazowiecki przeciwko dysydentom tj. wyznawcom protestanckim. Jan w pow. sochaczewskim w r. 1596, „któremu za przyczyną Matki Boskiej Częstochowskiej życie przywrócone”. Kazimierz, w ziemi warszawskiej 1674. Stanisław, podczaszy wyszogrodzki 1676 (Nies.; Con.).
Pierwotnego gniazda tej rodziny należy upatrywać gdzieś na Mazowszu, zapewne w ziemi rawskiej, gdzie byli osiedleni Trzaskowie. Jest Sokołów, niegdyś wieś szlachecka, nazywana też Sokołowo, w ziemi sochaczewskiej, dawne woj. rawskie, a obecnie pow. Skierniewice. Inny Sokołów znajduje się w parafii Zgierz. W 1576 r. Sokołowski płaci tu od 15 łanów, karczmy, młyna o 1 kole, 12 rzemieślników po groszy 2, 1 osadnika (Pawiń. Wielkp. t. 2/ 63).
Sokołowscy herbu Trzaska zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej.
Genealogia
(osób: 27)
• FRANCISZKA Sokołowska h. Trzaska, voto Ramotowska (ok. 1800-1827), c. Łukasza i Katarzyny Kotowskiej; ur. Górki Sypniewo, obecnie woj. podlaskie, zm. Orlikowo, parafia Jedwabne, pow. Łomża (MK Rajgród, MK Jedwabne); m. (ok. 1820) Feliks Ramotowski (ok. 1790-po 1827); w aktach także: Ramatowski (MK Jedwabne).
• JÓZEF Maciej Sokołowski h. Trzaska (23 II 1794-po 1840), s. Łukasza i Katarzyny Kotowskiej, urzędnik Królestwa Polskiego, wicesekretarz Komisji Augustowskiej 1817, adiunkt, dozorca miast obwodu łomżyńskiego 1840; dziedzic wsi Tobyłka, parafia Bargłów, pow. Augustów; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1840 r. z herbem Trzaska, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni augustowskiej (Szl. Król.; Sęcz.); ur. w parafii Dobrzyjałowo, pow. Łomża (MK Dobrzyjałowo); ż. (24 XI 1817 Rajgród) Katarzyna Krassowska, Kraszowska z Tobyłki (25 XI 1801-1837), c. Andrzeja i Teresy Hamuleckiej; zamieszkała Tobyłka; ur. w parafii Rajgród, zm. Tobyłka, lat 35, mąż Józef Sokołowski (MK Rajgród); w aktach także: Krasowska, Kraszowska; ślub w parafii Rajgród, uwagi: on „Wielmożny”, kawaler, ona „urodzona”, panna (MK Rajgród); dzieci: Józefa, Wiktor.
Źródła: Bork. Sp. 411; Nies. t.8/451-452; Pap. 342; Sęcz.; SGKP t. 11/29; Szl. Król.; Żer. t. 2/366.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz