Rząca

Rząca h. Ślepowron (in. Bujny), vel Rzonca, Rzońca, Rząńca, Rządca, Rządzca, rodzina mazowiecka, pisali się z Rzący w północnym Mazowszu. 

Rozdzielili się na dwie linie, jedną piszącą się Rząca, drugą piszącą się Rzońca. Byli właścicielami we wsi Bujny-Rzońce w pow. łomżyńskim w latach 1738-1842, jak również wsi Rzące, w parafii Sokoły, pow. Wysokie Mazowieckie. 

Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1839 i 1849 r. Spośród używających nazwiska Rzońca: Andrzej Piotr, pisarz sądu w Piotrkowie, Ignacy, urzędnik w Warszawie, Józef, urzędnik w Kaliszu (wszyscy trzej żyli w XIX wieku).
Od nich idą Rzączyńscy h. Ślepowron.

Genealogia
(osób: 50)

• KAROL Boromeusz Rząca, Rzonca, Rząńca, Rzońca (5 X 1833-14 III 1901), s. Antoniego i Małgorzaty Zawisza, kupiec, przemysłowiec, działacz społe-czny, radny miasta Krakowa; młodość spędził na Węgrzech, gdzie pracował w handlu, w 1857 r. przybył do Krakowa, gdzie w 1861 r. założył sklep z artykułami korzennymi, winami i delikatesami przy ul. Szczepańskiej 11; w 1864 r. otworzył wytwórnię wody sodowej i lemoniady gazowanej, począt-kowo przy ul. Szczepańskiej, a od października t. r. przeniósł sklep i fabrykę do domu przy ul. Grodzkiej 13, róg ul. św. Józefa (obecnie Poselska), i nazwał „Pod Koroną Węgierską”; w 1869 r. otworzył przy ul. św. Józefa biuro komisowe, agencyjne i spedycyjne, a w 1878 r. założył przy ul. św. Gertrudy 4, w domu który nabył na własność, wytwórnię syntetycznych mineralnych wód leczniczych o składzie zbliżonym do naturalnych; radny krakowski 1890-1896, 1900-1901; ur. Dębowiec, pow. Jasło, zm. Kraków, lat 67, poch. Cm. Rako-wicki, kw. N, gr. rodz. (PSB t. 33/612; Cm. Rak.); ż. (ok. 1862) Klementyna Magdalena Borschild vel Borschill (1846-1922); dzieci: Bolesława, Helena, Tadeusz, Janina, Klementyna.

• ROZALIA Rząca, Rządca, Rządzca h. Ślepowron (ok. 1770-po 1816), c. Wojciecha i Konstancji Świętkowskiej; 1m. (ok. 1790) Jan Sikorski h. Kopasina (ok. 1770-p. 1816); zamieszkały w parafii Kobylin Borzymy (MK Kobylin Borzymy); dzieci: Grzegorz Sikorski (ok. 1800-po 1827), żonaty (1827 Kobylin Borzymy) z Julianną Dobkowską; 2m. (1816 Kobylin Borzymy) Szymon Grodzki (ok. 1770-po 1816), s. Marcina i Katarzyny Grabowskiej; ślub w parafii Kobylin Borzymy, obecnie woj. podlaskie, miejscowość Piszczaty Kończany (MK Kobylin Borzymy).

Źródła: Urus. t. 15/376.