Rostkowski

Rostkowski h. Dąbrowa, vel Kostka-Rostkowski, Kostka de Rostkowo, rodzina lub dwie rodziny mazowieckie, z których jedna pisała się ze wsi Rostkowo w dawnym pow. przasnyskim, parafia Węgra, druga zaś ze wsi Rostki w ziemi zakroczymskiej i wiskiej.
Według Uruskiego – Domarat z Karniowa, żyjący ok. 1360, miał syna Krystyna, ten zaś czterech synów, którzy wzięli nazwiska od majątków, tj. Stanisław Karniewski, Jakub Młodzianowski, Mikołaj Mikoszewski i Świętosław Smolechowski. Tego ostatniego synowie: Nadmir, został przy nazwisku ojca i Nawój, który odziedziczywszy Rostków, wziął nazwisko Rostkowski. Z jego synów: Jakub nabył w Prusach majątek Stemberg, wziął nazwisko Kostka i był protoplastą tej znakomitej, lecz wygasłej już w XVI wieku rodziny. 
Nowsze badania wskazują iż Rostkowscy z Rostek – a przynajmniej linia kasztelana wiskiego Kazimierza – byli właściwie herbu Łodzia. Oprócz Łodziców, na Rostkach siedziała też drobna szlachta innych herbów – m. in. Pniejnia i Pobóg. Jedna linia Rostkowskich z Rostek brała od tej wsi miano Rostek. Niektórzy spośród Rostkowskich osiedlili się na Podlasiu i na Litwie (Urus.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: 1 wojewoda i 2 kasztelanów 1247 — 1714. – Jan, kasztelan zakroczymski 1570. – Kazimierz, kasztelan wiski 1698.
Genealogia
(osób: 56)

• ANTONI Rostkowski z Rostek (ok. 1800-po 1844), s. Pawła i Antoniny Klimaszewskiej, burmistrz miasta Przerośl 1844, pow. Suwałki, obecnie woj. podlaskie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1844 r. z herbem Dąbrowa (Urus.); ż. (1827 Poryte) Tekla Stecka (ok. 1805-po 1827), c. Adama i Anny NN.; Uruski daje jej na imię Teresa; ślub w parafii Poryte, obecnie woj. podlaskie, miejscowość: Stawiski miasto (MK Poryte); dzieci: Adam, Antoni.

• WALERIA Rostkowska z Rostek (ok. 1838-11 VI 1888), c. Józefa i Emilii Tarnowskiej; zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, kw. 11-III-4 (MK Warszawa: św. Aleksander; Cm. Pow.); m. (ok. 1856) Klemens Krzysztoporski z Krzysztoporzyc h. Nowina (1807-1877), s. Kazimierza Wincentego i Benedykty Józefy Bogusławskiej h. Rawicz, prawnik, radca dyrekcji szczegółowej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu, oficer powstania listo- padowego 1830/31, ziemianin; absolwent wydziału prawa i administracji Uniwersytetu Warszawskiego; dziedzic dóbr Kruszów (Kruszew) w Król. Polskim, obecnie woj. łódzkie; ur. Gorzkowice, zm. Kamocinek (Bon.; MK Wieszczyczyn); 1v. żonaty z Marianną vel Marią Straszewską.

Źródła: Bon.; Bork.; Kos. t.1; Nejm.; Nies.; Urus. t.15/260-262; Wittyg, Nieznana szlachta; Żern. t.2.