Romer

Romer h. własnego (in. Scipiones, Laski, Jelita odm.), vel Römer, Roemer, Remer, Rejmer, Rehmer, rodzina pochodzenia saksońskiego, nobilitowana w Niemczech 1470, dziedzice dóbr Marienthal i Steinpleiss w Miśni. Do Polski przybyła w XVI stuleciu, a jak się zdaje z gałęzi
nieszlacheckiej, gdyż z niej Marcin, mieszczanin krakowski, nie indygenat polski, ale nobilitację otrzymał w 1543, i pisał się z Chyszowa in. Chyżowa, na Biezdziatce, stając się protoplastą tzw. linii małopolskiej. Linia ta otrzymała tytuł hrabiowski austriacki 14 VIII 1818 (1832). Druga linia osiedliła się początkowo w Kurlandii, a później na Litwie. Senatorowie w rodzinie: Aleksander, kasztelan zawichojski 1757; Karol, kasztelan czchowski 1765.
W 1992 roku w Polsce było 107 osób noszących to nazwisko.
Herb — Niesiecki mylnie opisał herb Romerów jako Jelita. Jest to bowiem ich herb własny, zwany Scipiones, a przedstawiający dwie srebrne, skrzyżowane laski pielgrzymie w polu czerwonym; takież laski na hełmie; z ich rękojeści spływają po trzy białe pióra strusie.
W XVII i XVIII stuleciu Romerowie używali też herbu Jelita odmienna, o dwóch kopiach skrzyżowanych.
Genealogia
(osób: 448)

Adam hr. Romer

(1892-1965)

• BRONISŁAW hr. Romer (2 IX 1826-30 IV 1886), s. Eustachego i Anny Rey, właściciel Borowa; ur. Ocieka, zm. Bagienice; ż. (14 X 1852) Konstancja Maria Wiktor h. Brochwicz (1828-1891), c. Ludwika i Józefy Borowskiej; dzieci: Józefa, Ludwik, Aleksander, Konstanty.

• WALERIA Römer (1819-16 IV 1906), c. Aleksandra Józefa i Joanny Siekluckiej; ur. Łunna k/ Grodna; m. Aleksander Czechowski h. Oksza (zm. 1868), s. Jana i Katarzyny Walickiej.

Źródła: Urus. t.15/240-244; Żych. t.5/251-270; Wikipedia: 1.