Remiszewski

Remiszewski h. Jelita vel Saryusz-Romiszewski, Romiszowski, Remiszowski, Romaszewski, rozmaicie pisani, wyszli ze wsi Remiszewice in. Remiszowice, Romiszowice, w dawnym województwie sieradzkim, powiecie łódzkim, gminie i parafii Czarnocin (SGKP). Wieś ta istniała już w czasach piastowskich i Romiszowskim podobno dawano tytuł baronów (Kos.). Według regestów poborowych powiatu piotrkowskiego z lat 1552/1553 wieś Romiszowice była własnością Adama Romiszowskiego, miała 9 osadników, 5 łanów (Paw. Wlkp. II 266). Niektórzy od wsi Stoki nazwali się Stokowskimi. Romiszewscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: 2 kasztelanów 1606 — 1796.  
Są też Remiszewscy herbu Pobóg z Remiszewa na Podlasiu.
Genealogia
(osób: 104)

• JADWIGA Romiszowska h. Jelita (3 V 1875-17 III 1960), c. Michała i 1ż. Marii Nowosielskiej; m. (p. 1902) Edward Karsz vel Karsch (13 V 1873-6 III 1958), s. Teodora i Wilhelminy Krause, przemysłowiec, właściciel browaru w Kielcach; długoletni naczelnik OSO w Kielcach ok. 1890/1939 (Jerzm.); ur. Radom, zm. Kielce; dzieci: Krystyna, Maria, Zofia – Karszówny.

• PIOTR Romiszowski h. Jelita (1792-1868), s. Ignacego i 2ż. Barbary Kownackiej, kapitan wojsk polskich, ziemianin, działacz społeczny; wszedł 1809 r. do 3 pułku jazdy Księstwa Warszawskiego i 1810 został podporucznikiem, a 1812 kapitanem w 21 pułku jazdy; sędzia pokoju okręgu szydłowskiego i członek rady szpitala w Busku; dziedzic dóbr Śladków w guberni kieleckiej, gmina Chmielnik, parafia Sędziejowice; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1845 r. z herbem Jelita; ur. Komieńczyce w pow. kieleckim, wg innych źródeł ur. 1790 (Urus.; Ks. Wojskowe); 1ż. (ok. 1820) Filipina Zaklika h. Topór (1800-1838); 2ż. (1841 Niekrasów) Julia Siemońska h. Ostoja (1815-1853), c. Augustyna i 2ż. Zofii Benoe h. Taczała; ślub w parafii Niekrasów (Osiek), obecnie woj. świętokrzyskie (MK Niekrasów); dzieci: m. in. Adam, Michał.

Źródła: Bork. Sp. 357, 362; Dw. Teki; Kos. t. 1; Nies.; Pap.; Sęcz.; SGKP t. 9/ 613-614, t. 15 cz. 2/549; Szl. Król.; Urus. t. 15/194-195, 245; Żern. t. 2/272, 284.