Genealogia Polska 1 Polish Genealogy: Radecki

SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


niedziela, 9 kwietnia 2017

Radecki

Radecki h. Godziemba, na Kujawach i w woj. bełskim. Ich wsią gniazdową ma być Radecz in. Redecz (Wielki Redecz) k/ Lubrańca w pow. radziejowskim, woj. brzeskim kujawskim. Pierwszym znanym historycznie reprezentantem rodu jest Dobiesław, podkoniuszy kujawski 1433, wymieniony w Kodeksie Rzyszczewskiego. Są jednego pocho- dzenia z Lubrańskimi z Radcza – przez których zostali przypuszczeni do dziedziczenia ordynacji lubrańskiej – ponadto z Dąmbskimi, Paniewskimi i Węgleńskimi. Później pisali się z Krukowa (Krukowa Wola k/ Lubrańca?) w woj. brzeskim kujawskim. Radeccy rozdzielili się na kilka linii, z których jedna – pochodząca od Waleriana, starosty romanowskiego – otrzymała tytuł hrabiowski rosyjski, przyznany na zasadzie jedności pochodzenia z wygasłą rodziną Lubrańskich, przez deputację wywodową guberni wołyńskiej 1801 r. Inna linia osiedliła się za czasów Zygmunta III na Smoleńszczyźnie i z tą prowincją przeszła pod panowanie rosyjskie. Z tej linii pochodził generał rosyjski, znany z dziejów wojny tureckiej (Kos.). 
Z nich: 2 kasztelanów 1735 — 1740. — Antoni (zm. 1737), kasztelan lubaczowski 1735. Józef (zm. 1740), kasztelan lubaczowski 1738. 
Genealogia
(osób: 41)

• DOMINIK Kajetan Radecki (1743-po 1789), s. Józefa i 2ż. Elżbiety Iwanickiej, chorąży grabowiecki, komisarz do zbierania ofiar 1789; nabył w 1781 w grodzie łukowskim Wolę Bystrzycką w Lubelskiem (Urus.); ur. Łubów, parafia Waręż, obecnie Ukraina, chrz. 8 VIII 1743 (MK Waręż); ż. (ok. 1780) Katarzyna Jezierska (ok. 1760-po 1780); dzieci: Maksymilian, Antoni.

• ELŻBIETA (Helena, Halszka) Radecka (ok. 1670-po 1700), c. Mikołaja i 2ż. Teresy Lipskiej; według Niesieckiego: Helena; m. Mikołaj Stadnicki h. Drużyna (ok. 1660-1714), s. Franciszka i Zuzanny Herburt h. wł., podstoli bełski p. 1695-1713, rotmistrz chorągwi pancernej; jedynak, posesor dóbr Wiśniowiec na Podolu, które otrzymał po śmierci Jana Sapiehy, pisarza polnego koronnego 1702; zrezygnował z podstolstwa na rzecz syna Jana 1713; dzieci: Jan, Aleksander, Teresa, Teofila – Stadniccy.

Źródła: Kos. t.5/563-564; Nies.; Urus. t.15/113-114.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz