Raczyński

Raczyński h. Nałęcz, magnacka rodzina wielkopolska, wywodząca się od Małyskich z Małyszyna in. Małyczyna.

Pochodzi od tej gałęzi Nałęczan, która już w XIV stuleciu posiadała znaczne majątki w okolicach Wielunia, tj. Rudę, Raczyn in. Radczyn, Kraszkowice, Kopydłowo, Okalewo i pisali się od tych majątków.

W początkach XV wieku, dwóch braci, synów Andrzeja, podzielili się majątkiem ojcowskim, jeden wziął dobra Kraszkowice, od nich nazwał się Kraszkowskim, drugi zaś od majątku Raczyna przybrał nazwisko Raczyński. W XIX w. znanych jest kilka odnóg rodu. Linia kurlandzka, którą zapoczątkował Józef syn Zygmunta Raczyńskiego i Magdaleny Sędzickiej herbu Lubicz posiadała znaczne dobra w Kurlandii. Dwie linie otrzymały tytuł hrabiowski pruski z odmianą w herbie w 1804 i 1824. Syn Józefa, Wincenty, żonaty z Wilhelminą Ludwiką bar. Wolff von Ludingshausen, uzyskał dla siebie i swych potomków pruski tytuł hrabiowski. Z tej rodziny: 1 arcybiskup gnieźnieński prymas, 1 wojewoda, 1 minister i 1 kasztelan 1710 — 1824.
Wygasła rodzina śląska von Ratschin lub Raczyński herbu Nałęcz, posiadała baronowski tytuł czeski.
Genealogia
(osób: 298)

• EDWARD hr. Raczyński (2 IV 1786-20 I 1845), s. Filipa i Michaliny Raczyńskiej, polityk, działacz społeczny, pisarz, mecenas nauki i sztuki, historyk, kolekcjoner, fundator Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu, wydawca źródeł i publikacji historycznych; uczestnik wojen napoleońskich; właściciel dóbr Rogalin, Pleszew, Wojnowice; ur. w Poznaniu, zm. śmiercią samobójczą w Zaniemyślu; ż. (1817) Konstancja hr. Potocka (1781-25 XII 1852), c. Stanisława Szczęsnego i Józefiny Amalii Mniszech; zm. Solone k/ Marsylii; 1v. żona (1798) Jana Potockiego, pisarza, podróżnika i uczonego; dzieci: Roger.
 
• TERESA hr. Raczyńska (28 IV 1820-14 I 1909), c. Atanazego i Anny Elżbiety Radziwiłł, dama pałacowa cesarzowej austriackiej Elżbiety; m. (30 VII 1840) Johann Erdödy de Monyorókerěk et Monoszló (ok. 1810-po 1850), szambelan austriacki.

Źródła: Dw. Gen.; Dw. Teki; Kos. t.1; Nies.; Urus. t.15/107-111; PSB; WSB.

 

Raczyński h. Ślepowron, rodzina podlaska, osiadła w W. Ks. Litewskim. Wyszli ze wsi Raczyny, w parafii Przesmyki, pow. Siedlce, gdzie mieszkała drobna szlachta (SGKP).

Michał, subdelegat grodzki włodzimierski 1767 r. Jego potomkowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski.
Genealogia
(osób: 85)

• KAROL Raczyński h. Ślepowron (4 XI 1802-po 1850), s. Antoniego i Katarzyny Obrębskiej, dziedzic cząstkowy we wsi Raczyny, parafia Przesmyki, dawny pow. łosicki, obecnie pow. Siedlce, woj. mazowieckie; razem z dziećmi wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1850 r. z herbem Ślepowron, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Raczyny, parafia Przesmyki (MK Przesmyki); ż. (27 II 1820 Mordy) Agnieszka Skolimowska (ok. 1804-po 1849), c. Jana i Katarzyny Nowosielskiej; ur. w parafii Mordy (MK Mordy); ślub w parafii Mordy, pow. Siedlce (MK Mordy); dzieci: Józef, Aleksander, Konstanty, Florentyna, Wincenty, Ksawera.

 

• WIKTORIA Raczyńska h. Ślepowron, voto Sawicka (ok. 1800-1880), c. Antoniego i Katarzyny Obrębskiej; ur. Raczyny, parafia Przesmyki, dawny pow. łosicki, obecnie pow. Siedlce, woj. mazowieckie, zm. Kaliski, parafia Przesmyki, uwagi: mąż Kazimierz Sawicki (MK Przesmyki); m. (1820 Przesmyki) Kazimierz Sawicki (ok. 1795-po 1880), s. Stanisława i Barbary Tarkowskiej; ślub w parafii Przesmyki (MK Przesmyki). 

Źródła: Bork. Sp. 348; Nies. t. 8/9; Sęcz.; SGKP t. 9/376; Szl. Król.; Urus. t. 15/111-112; Żern. t. 2/255.