Paszkowski

Paszkowski h. Zadora (in. Płomieńczyk) vel Bąk-Paszkowski, rodzina małopolska, pisząca się z Brzezia, co wskazuje na ich wspólne pochodzenie z Bąkami oraz Lanckorońskimi. Jej wsią gniazdową jest Paszkówka w pow. szczerzeckim (wadowickim), parafia Pobiodr, gdzie
dziedziczyli już od czasów Długosza do 1581. Paszkowscy rozdzielili się na kilka gałęzi, z których jedna osiedliła się na Podlasiu, inne na Mazowszu, w Wielkopolsce, Lubelskiem, na Rusi Czerwonej, Wołyniu i Litwie. Jedna linia, osiedlona na Litwie, używała nazwiska Paszkowski-Lanckoroński i z nim została wylegitymowana w XIX wieku w Cesarstwie Rosyjskim. Inna gałąź osiedliwszy się na Śląsku, zniemczona, zmieniła nazwisko na Paczkowski lub von Patzkowski. Paszkowscy zamieszkali na Podlasiu, założyli tam wieś Paszki i od niej pisali się z Paszek. Z tej rodziny: Adam, burgrabia krakowski 1586. – Marcin, uczony historyk 1615. – Konstanty, poseł na sejm 1678. – Jan i Ignacy posłowie na sejm 1764. – Piotr pułkownik, poseł na sejm 1768.
Genealogia
(osób: 227)

• JÓZEF Franciszek (Edmund) Daniel Paszkowski (3 I 1817-17 IV 1861), s. Dominika i Anny Niemojewskiej, poeta, tłumacz m. in. Szekspira; sekretarz przy Komitecie Egzaminacyjnym od 1834; mieszkał w Warszawie; ur. Warszawa, zm. tamże; ż. (1843 Warszawa) Kazimiera Seweryna Stompf (ok. 1820-po 1853), c. Jana i Domiceli Falkiewicz; ur. Warszawa; ślub w parafii św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej); dzieci: Leon, Franciszek.

• MARIANNA Paszkowska (ok. 1740-po 1794), c. Jana i Katarzyny Lubieniec- kiej; m. (1760) Daniel Belgram h. wł. (ok. 1740-po 1794), z pochodzenia Francuz, pozostający w służbie króla Stanisława Augusta, szambelan królewski, otrzymał nobilitację 1768, starosta malczewski (na Wołyniu, w pow. latyczowskim) 1781; właściciel wsi Dubnik w pow. włodzimierskim (Wielądko).

Źródła: Bork. Rocz. t.1/527-528, t.2/606; Dw. Teki; Krzep. Mał.; Nies. t.7/256-259; Urus. t.13/235-237.