Mikorski

Mikorski h. Ostoja, na Mazowszu i w ziemi sieradzkiej, pisali się z Mikorzyna. Nazwisko wzięli od dóbr Mikorzyn i Wola Mikorska w pow. sieradzkim. Niesiecki błędnie zalicza ich do herbu Poraj. W XIX stuleciu byli właścicielami m. in. dóbr Rudniki w Król. Polskim, Żdżary w pow. sochaczewskim, Wyganów w Poznańskiem. Jedna linia otrzymała 5 VI 1798 tytuł hrabiowski pruski z odmianą w herbie, przyznany w Królestwie Polskim w 1844. Jednakże, linia ta wygasła całkowicie w XIX wieku. Z nich: 1 senator, kasztelan rawski 1791 — 1796.
Genealogia
(osób: 76)

• ELŻBIETA (Eliza) Mikorska (1818-1884), c. Józefata i 2ż. Teofili Siemiątkowskiej; ur. prawd. Rudniki w Król. Polskim; m. (1837) Adam Żychliński h. Szeliga (1809-1846), s. Franciszka i Antoniny Trzebińskiej, dziedzic dóbr Tondowo w Kaliskiem; dzieci: m. in. Józef Roman Żychliński (1846-1922).

• FELIKS Antoni Mikorski (1725-1779), s. Jana i 1ż. Anny Doroty Skarbek, sędzia ziemski gostyński, marszałek Trybunału koronnego; właściciel dóbr Luszyn; 1ż. (ok. 1750) Anna Stempowska v. Stępowska (ok. 1730-ok. 1760); dzieci: Brygida, Balbina, Dionizy, Izabela; 2ż. (ok. 1760) Anna Kleniewska (ok. 1740-po 1770). 

Źródła: Bork. Rocz. t.1/514-515, t.2/567-568; Kos. t.1; Nies.; Urus. t.11/52-54; Żych. t.1/205-209.