Ligęza h. Półkozic,
vel Ligenza, Ligienza, Ligięza, Ligęzicz, stara rodzina osiedlona na
Mazowszu i w Małopolsce, pisała się z Bobrku. Od nich pochodzą m. in. Chmielowscy, Kurdwanowscy, Lipińscy, Lipniccy,
Marszewscy, Niewiarowscy i Rzeszowscy.
W epoce piastowskiej używali
tytułu hrabiowskiego (comes). Michał, syn
Pełki, skarbny krakowski 1307, był zdaje się protoplastą gałęzi
Półkoziców na Bogumiłowicach, Czyżowie, Chmielowie, Broniszowie,
Działoszycach etc. Dzierżek, kasztelan czechowski 1335, był protoplastą
gałęzi na Trzewlinie, Brenie, Wielowsi i Więckowicach, a Pakosław ze
Stróżysk, był dziedzicem Niegowici. Ligęzowie byli dziedzicami dóbr
Bobrek pow. Oświęcim 1384-1581, Chrzanów pow. Chrzanów 1397-1518, Lipiny
pow. Dębica, Marszowice par. Niegowić, pow. Wieliczka, Stróżyska pow.
Busko. Jeden z Ligęzów, żyjący jak się zdaje na początku XV lub w końcu
XIV stulecia, miał dwóch synów, którym dał imię Jan, a dla odróżnienia
jednego przezywał Major, drugiego Minor. Potomkowie drugiego wzięli
przydomek ojcowski za nazwisko, do którego dodawali rodowe, Ligęza
(Urus.). Ligęzowie podpisali elekcje 1632, 1648, 1669, 1674, 1697 r. z
woj. sandomierskim, 1697 r. z ziemią chełmską i woj. brzeskim litewskim.
Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach
1836-1862. Z nich: 1 arcybiskup lwowski, 4 wojewodów, 1 minister, 1
kasztelan krakowski i 11 kasztelanów w latach 1383 — 1651.
Genealogia
(osób: 36)
• MARIANNA Ligęza ze Stróżysk (ok. 1596-p. 1651), c. Hermolausa i Anny Jakubowskiej; ur. prawd. Stróżyska (Strożyska), obecnie pow. Busko, woj. świętokrzyskie; m. (p. 1636 Wiślica) Jan Karol Tarło h. Topór (ok. 1595-p. 1645), s. Stanisława i Barbary Dulskiej, kasztelan wiślicki, starosta olsztyński i zwoleński (PSB); dzieci: Teresa, Barbara – Tarło.
• ONUFRY Ligęza (1792-1845), s. Gabriela i Brygidy Makowskiej,
regent i sekretarz Trybunału cywilnego augustowskiego; razem z synem
wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1839 r. z herbem
Półkozic (Urus.; Szl. Król.); ż. NN. (ok. 1800-po 1830); dzieci:
Maksymilian.
Źródła: Bon. t.14/249-258; Dw. Teki; Kos. t.1; Krzep. Młp.; Nies.; Szl. Król.; Urus. t.9/44-48.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz