Kurowski

Kurowski h. Nałęcz odm. (in. Nałęcz III), pochodzą od Zbąskich, dziedziców Kurowa. Według Paprockiego, wyszli z Kaliskiego, a więc ze wsi Kurów pod Droszewem, w dawnym powiecie kaliskim, obecnie ostrowskim. Osiedli z czasem i na Litwie.
Akta kaliskie z początku XV wieku, wspominają licznych dziedziców Kurowa (Bon.). Inne opracowania wymieniają Kurowskich herbu Nałęcz jako właścicieli wsi parafialnej Kurów w woj. lubelskim, pow. Puławy. Kurowscy dziedziczyli tam od czasów Długosza do 1615 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, w sądach grodzkim i ziemskim lwowskim, oraz grodzkim przemyskim w latach 1782 i 1783, w Wydziale Stanów we Lwowie 1843, w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

• ANIELA Kurowska (ok. 1810-po 1831), c. Marcina i Cecylii NN.; zamieszkała Świercze, parafia Łuków, pow. Łuków, obecnie woj. lubelskie; ur. Świercze (MK Łuków); m. (1831 Łuków) Tomasz Okniński (ok. 1800-po 1831), s. Józefa i Salomei NN., dziedzic cząstkowy we wsi Okniny, obecnie gmina Wiśniew, pow. Siedlce, woj. mazowieckie; ur. Okniny; ślub w parafii Łuków, miejscowości: Świercze i Okniny (MK Łuków).

• JÓZEF Kurowski (ok. 1835-po 1861), s. Macieja i Marianny Kurowskiej; zamieszkały Olszewnica, parafia i gmina Kąkolewnica, obecnie pow. Radzyń, woj. lubelskie (MK Kąkolewnica); ż. (5 II 1861 Kąkolewnica) Julianna Olszewska (ok. 1840-po 1861), c. Mateusza i Marty Szaniawskiej; ślub w parafii Kąkolewnica, miejscowość: Olszewnica (MK Kąkolewnica).

Źródła: Bon. t.13/243-244; Dług.; Dw. Teki; Krzep. Młp.; Nies.; PSB t.16/256- 264; Szl. Król.; Urus. 

herb Szreniawa

 herb Bieliny

Kurowski h. Szreniawa, rodzina małopolska, z Kurowa k/ Bochni, par. Stary Wiśnicz, pow. Bochnia, obecnie woj. małopolskie. Dziedziczyli tam już w roku 1400, do czasów Długosza. Z nich: 1 arcybiskup gnieźnieński a zarazem minister i 2 kasztelanów 1394 — 1458. Bliskość Kurowa i Wiśnicza, współdziedzictwo Damjanic i współpatronat kościoła w Koniuszy, wskazują, że Kurowscy ci stanowili jedną gałąź Szreniawitów z Kmitami, ale już w XV wieku wygaśli. Do innej zatem rodziny należeli późniejsi Szreniawici Kurowscy. Ci należeli zapewne do rodu Bielinów (Bylinów), a zapomniawszy o swoim własnym zawołaniu, nazwali z czasem swój herb Szreniawą, do której był podobny (Bon.). Wyszli zapewne ze wsi Kurów, dawniej też Kurów Wielki, pow. Konin, parafia Rzgów. Andrzej Śreniawa Kurowski, burgrabia grodzki poznański 1791, dziedzic ½ Kurowa w 1787 r. (AGZ Kalisz). Ich przedstawiciele wylegitymowali się ze szlachectwa 1790 r., w Wydziale Stanów galicyjskich.
Genealogia
(osób: 33)

 Apolinary Kurowski

(1818-1878)

• WALERIAN Kurowski (ok. 1806-po 1862), s. Stanisława i Marianny Wronie- ckiej, sędzia sądu kryminalnego w mieście Krotoszyn, obecnie woj. wielko- polskie; ur. Chaławy, obecnie gmina Brodnica, pow. Śrem, woj. wielkopolskie (Bon.; Dw. Teki); ż. (23 I 1831 Niepart) Aniela Braunek h. wł. (ok. 1806-po 1840); ślub w parafii Niepart, obecnie gmina Krobia, pow. Gostyń, woj. wielkopolskie, miejscowość Oczkowice, uwagi: kawaler lat 25, panna lat 25 (MK Niepart); dzieci: Zofia, Bolesław.

• ZOFIA Ludwika Marianna Kurowska (15 V 1837-po 1874), c. Waleriana i Anieli Braunek; ur. Chaławy, obecnie gmina Brodnica, pow. Śrem, woj. wielkopolskie  (Bon.; Dw. Teki); m. (26 VI 1854 Poznań) Władysław Szymon Święcicki h. Jastrzębiec (18 VII 1828-p. 1874), s. Ignacego i Aleksandry Braunek, dziedzic dóbr Mościejewo 1854, parafia Międzychód, posesor dóbr Granowo; ur. Oczkowice, chrz. 10 VIII 1828 Niepart (MK Niepart); ślub w parafii św. Marcina (MK Poznań: św. Marcin); dzieci: Artur, Adam, Zofia, Zbigniew, Włodzimierz Dominik (ur. 1862 Granowo), Antoni, Stanisław, Aleksandra – Święciccy.

Źródła: Bon. t.13/245-246; Dług.; Dw. Teki; Gąs. Urz.; Kos. t.1; Krzep. Młp.; Urus. t.8/229-230.

Kurowski h. Wąż (in. Wężyk), jednego pochodzenia z Wężykami. Nazwisko wzięli prawdopodobnie od wsi Kurów w dawnym powiecie szadkowskim, gdyż ta okolica była licznie przez Wężyków zasiedlona (Bon.). Za czasów Niesieckiego są w woj. kaliskim (Nies.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

• KONRAD Antoni Kurowski (4 I 1845-18 II 1910), s. Tadeusza i Nepomuceny Starczewskiej, urzędnik, kasjer Tow. Kredytowego Ziemskiego w Warszawie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim między 1851 a 1853 r. z herbem Wąż; zm. Warszawa, lat 65, poch. Cm. Powązkowski, kw. 32-I-28, gr. rodz. (Bon.; Szl. Król.; Cm. Pow.); ż. (1879 Warszawa) Kornelia Julia Roszkowska (1858-po ), c. Józefa i Marii Ostrowskiej; ślub w parafii św. Aleksandra (MK Warszawa: św. Aleksander).

• MARCELA Ludwika Kurowska (ok. 1840-po 1861), c. Tadeusza i Nepomu- ceny Starczewskiej (Szl. Król.); m. (1861 Marzenin) Eugeniusz vel Antoni Eugeniusz Konopnicki z Konopnicy h. Jastrzębiec (ok. 1835-po 1861), s. Wawrzyńca i Katarzyny Pągowskiej h. Pobóg (Kur. Warsz.); ślub w parafii Marzenin, obecnie gmina Sędziejowice, pow. Łask, woj. łódzkie (MK Marzenin); dzieci: Kazimiera Konopnicka (ok. 1860-po 1881), żona (6 VII 1881 Łódź) Władysława Aleksandra Sojeckiego, s. Edmunda i Józefy Koszeckiej (MK Łódź: NMP).

Źródła: Bon. t.13/246; Nies.; Szl. Król.; Urus.