Kiełczewski

Kiełczewski h. Abdank (in. Abdaniec, Habdank), vel Skarbek-Kiełczewski, Kiełczowski, rodzina małopolska, używająca przydomków Skarbek i Koteżdoma z Kiełczewic. 

Ich wsią gniazdową są Kiełczewice in. Kiełczowice (Kielczowice), w pow. lubelskim, gdzie dziedziczyli w okresie od 1325 r. do XVII wieku (Bon.). Na Litwie Skarbkowie Kiełczewscy są już w XVII wieku. Z nich: Jan, sędzia lubelski 1436. Jan Krzysztof marszałek pow. kowieńskiego 1674. Józef starosta kahorlicki, poseł na sejm 1764. 

Poza Kiełczewicami, należały do nich w różnych okresach czasu m.in. Czarnolas, Gałęzów, Wola Gałęzowska, Kłodnica, Prawiedniki, Żabia Wola, Brzeska Wola, Chrzesne, Dobiczyn, Filipówek w woj. lubelskim, Smoniewice, Zambrzyków, Sobienie w ziemi czerskiej, Gursztany w woj. wileńskim, Kalińce, Kuźnikowszczyzna woj. czerniechowskim, Odkinszczyzna w pow. grodzieńskim, Michalewo, Janin, Strzałkowszczyzna w pow. rzeczyckim.

Genealogia
(osób: 159) 

• ANNA Kiełczewska h. Abdank (ok. 1742-po 1764), c. Kajetana i Marianny Szydłowskiej; m. (1764) Feliks Górski h. Bożawola (ok. 1730-po 1792), łowczy stężycki 1765, podstarości warszawski 1773, sędzia grodzki 1773, sędzia kapturowy ziemi czerskiej 1764, podkomorzy warszawski 1792.

• TADEUSZ Kiełczewski h. Abdank (1790-1845), s. Jana Antoniego i Józefy Brodowskiej, chorąży bobrujski 1814; dziedzic Wołczewicz i Sarajewszczyzny w pow. bobrujskim; zm. w Wołczewiczach, poch. tamże; ż. Barbara Nowakowska (ok. 1800-1865); dzieci: Zygmunt, Kamilla.

Źródła: Bon. t.10/23-29; Bork. Rocz. t.2/517-518; Krzep. Mał.; Nies.

Kiełczewski h. Pomian, vel Kiełczowski, w Wielkopolsce, z Kiełczewa w pow. konińskim, które posiadali w 1394. 

Dawni heraldycy piszą, że się wcześniej zwali Kiełczami, czemu niesłusznie zaprzecza Boniecki. Są jednego pochodzenia z Brudzewskimi herbu Pomian. 

Kiełczewscy byli właścicielami dóbr Kiełczewo Wielkie albo Smużne, Wierzchociny in. Zwierzchociny, Parlewo i Ochle w pow. konińskim, Skępe i Lasocin w sandomierskim, Wiszniowa w hrubieszowskim, część Rożniatowa w szadkowskim 1552 i Świerczyna w brzeskim 1566 (Paw.), Kamieniec, Jeżewo, Obielewo, itd. Jedna gałąź zamieszkiwała w woj. lubelskim. 

Kiełczewscy herbu Pomian wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. Z nich: 1 senator, kasztelan biechowski 1607, później lędzki 1619, łęczycki 1620 — 1625.

Boniecki wymienia ponadto Kiełczewskich nieznanego herbu, ze wsi Kiełcze w ziemi łomżyńskiej.

Genealogia
(osób: 222)

• BOLESŁAW Teodor (Teodor Bolesław) Kiełczewski h. Pomian (30 VI 1846-7 I 1913), s. Stanisława i Bronisławy Zofii Jasińskiej, dziedzic Michalczy; weteran z 1863 r.; ur. Michalcza, zm. Poznań, poch. tamże (Dziennik Poznański); ż. (4 VII 1872 Kłecko) Antonina z Palędzia Palędzka h. Drogosław (1854-1938), c. Walerego Konstantego i Anny Antoniny Winnickiej; dzieci: Anna, Maria, Celina, Bolesław.

• WERONIKA Kiełczewska h. Pomian (1787-22 IX 1832), c. Józefa i Salomei Walewskiej, dziedziczka dóbr Mielęcin; zm. w Mielęcinie; m. Julian Lambert Rudolf Masłowski h. Samson (ok. 1770-po 1812), s. Hipolita i Faustyny Mączyńskiej h. Świnka, podprefekt ostrzeszowski.

Źródła: Bon. t. 10/29-33; Kos. t. 1; Urus. t. 6/310-313; Żych. t. 1/71.