Długoszowski

Długoszowski h. Wieniawa vel Wieniawa-Długoszowski, Długoszewski, rodzina małopolska, wywodząca się od Długoszów herbu Wieniawa, z których niektórzy zmienili nazwisko na Długoszowski (Urus.). Jedna gałąź osiedliła się w północnym Mazowszu, inne – w Wielkopolsce i na Rusi Czerwonej. Długoszowscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w sądzie grodzkim sądeckim 1782, oraz w gubernii podolskiej 1848.
Genealogia
(osób: 58)

gen. Bolesław Wieniawa-Długoszowski
(1881-1942)

• BOLESŁAW Zenobiusz Wieniawa-Długoszowski (1843-12 III 1912), s. Aleksandra i Julii Suszczakiewicz, inżynier cywilny, ziemianin, powstaniec 1863/64; słuchacz techniki w Krakowie 1863; w powstaniu służył jako dowódca plutonu w oddziałach Mossakowskiego, Czachowskiego, Bosaka i Eminowicza; walczył pod Żarkami, Bybnicą itd.; po powstaniu pracował jako inżynier cywilny; następnie właściciel po matce dóbr Wełdzirz k/ Doliny; 1887 przeniósł się wraz z rodziną do majątku Bobowa k/ Gorlic; ur. Stary Sącz, zm. Bobowa (PSB T. 5, s. 185; J. Białynia-Chołodecki, Pamiętnik powstania styczniowego); ż. (p. 1880 Sońsk) Józefa Struszkiewicz vel Strużkiewicz h. Stuś (ok. 1860-po 1881), c. Januarego i Teofili Udrańskiej; dzieci: Teofila, Kazimierz, Bolesław.

• TERESA Długoszowska (ok. 1770-po 1800), c. Józefa i Anny Eszenkównej; m. (p. 1800) Stefan Aleksander Kałuski (ok. 1770-po 1800).

Źródła: Bon. t.4/288; Bork. Rocz. t.1/459-460, t.2/453; Szl. Gal.; Urus. t.3/170; Wikipedia; Geneteka.genealodzy.pl.