Bujno

Bujno h. Ślepowron, vel Buyno, stara i licznie rozrodzona rodzina mazowiecka — o czym świadczą akta grodzkie i ziemskie ciechanowskie, łomżyńskie i wiskie już w pierwszych latach XV stulecia. 

Należała do niej wieś Buyny, od której herb Ślepowron nazywany był od XIV wieku „Buyny," była zatem jedną z pierwotnych rodzin używających tego herbu. Od niej pochodzą m.in. Gąsiorowscy, Drągowcy, Idzikowscy, Gawkowscy, Gosiewscy i Kuczyńscy, którzy dopiero w ciągu XV wieku odłączyli się, przyjmując nazwiska od dziedzicznych swych posiadłości.

W II połowie XV w. rodzina Buynów rozdzieliła się na dwie gałęzie, z których jedna pozostała w ziemi łomżyńskiej, w odwiecznym swoim dziedzictwie — wsi Buyny, druga przeniosła się na Podlasie, gdzie założyła kilka osad o nazwie Buyny w powiatach drohickim i bielskim, odróżniając je przydomkami — Stare, Nowe, Kościelne, Podborne itp.

• FRANCISZEK Buyno h. Ślepowron (1803-1868), s. Ludwika i Zofii Orłowskiej, ziemianin, dziedzic dóbr Broszków w obecnym pow. siedleckim, gm. Kotuń, właściciel domów w Warszawie; ż. Laura Rautenstrauch, c. Józefa, generała wojsk polskich, i Łucji ks. Gedroić; dzieci: Józef, Ludwik, Stanisław, Tadeusz.

Źródła: Kos. t. 3/31-35.