Bokum

Bokum h. Paprzyca (in. Kuszaba), vel Bokun ab Alten, Alten-Bockum, Bockum ab Alten, mają pochodzić z Kurlandii, notowani w Inflantach polskich 1537 (L. Inf.). Pojawili się w Rzeczypospolitej w połowie XVII
wieku. Z nich: Jan Henryk, pułkownik królewski 1656, generał major wojsk koronnych. Teodor, pułkownik wojsk koronnych 1661.
Genealogia
(osób: 14)

• JAN Henryk Alten-Bockum v. Bokum ab Alten (ok. 1620-ok. 1685), generał gwardii królewskiej, stolnik nadworny litewski; kapitan rajtarii królewskiej 1651, pułkownik gwardii królewskiej 1658, łowczy nadworny litewski 1666, cześnik nadworny 1670, generał gwardii królewskiej 1671, podstoli nadworny 1671, stolnik nadworny litewski 1679 (Bon.; Poczob.; Sarn.; Grzeg.); ż. (1663) Konstancja Tekla Branicka h. Gryf (ok. 1640-po 1689), c. Jana Klemensa, marszałka nadwornego koronnego, i prawd. 2ż. Barbary Szembekówny; już jako wdowa ustąpiła w 1689 r. praw swoich do starostwa ryczywolskiego Opackiej, a do starostwa zawichojskiego Lanckorońskim; dzieci: Jan, Franciszek, Andrzej, Hieronim, Urszula, Konstancja.

• KONSTANCJA Bokum ab Alten v. Alten-Bokum (Bokumówna) (ok. 1670-ok. 1709), c. Jana Henryka i Konstancji Branickiej; m. (ok. 1693) Hieronim August (Augustyn) ks. Lubomirski (ok. 1647-20 IV 1706), s. Jerzego i 1ż. Konstancji Ligęzianki, opat płocki, opat benedyktynów w Tyńcu 1660, kawaler maltański ok. 1663, pułkownik wojsk koronnych, chorąży wielki koronny 1676, marszałek nadworny koronny 1683 (już 29 VIII 1683), feldmarszałek lejtnant wojsk austriackich, dowódca wojsk zaciężnych w służbie cesarza 1683, podskarbi wielki koronny 1692, hetman polny koronny 1 V 1702, hetman wielki koronny i kasztelan krakowski 22 V 1702-1706; zm. Rzeszów (Bon.; Dw.; Nies.); dzieci: Anna, Marianna, Elżbieta, Jerzy, Jan, Aleksander – ks. Lubomirscy.
 
Źródła: Bon. t.1/372-373; Nies.; Urus.