Sierakowski

Sierakowski h. Dołęga, przydomku Tochman, w ziemi gostyńskiej. Pierwotnie nosili nazwisko Tochman, a wywodzą się ze Starego Sierakowa, wsi pod Gostyniem.
Według konstytucji sejmowych byli posłami na sejm 1588 r. z ziemi gostyńskiej (Con.). Wymienia ich też Paprocki w Herbarzu 1584 r. Notowani są w aktach woj. bełskiego 1620 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: 1 kasztelan 1686 — 1699. 

 Józef Sierakowski

(1682-1748)

• JÓZEF ze Starego Sierakowa Sierakowski (6 V 1682-1748), s. Andrzeja Jana i 2ż. Katarzyny Stadnickiej, działacz polityczny i dyplomata, strażnik wielki koronny, poseł na sejm; pułkownik królewski 1711, strażnik wielki koronny 1730-1748, starosta libuski, olszański, żytomierski 1725-1727, poseł na sejm z województwa bełskiego 1729; poseł do porty ottomańskiej 1732-1733, gdzie pojechał by sprawdzić jak zachowa się Imperium osmańskie w razie interwencji austriackiej czy rosyjskiej, jako że państwa te postanowiły w 1732 r. sprzeciwiać się utrzymaniu dynastii saskiej na tronie polskim; konsyliarz z województwa bełskiego w konfederacji dzikowskiej 1734; dziedzic dóbr Duliby, Opole, Żabiec (PSB; Historia Dyplomacji Polskiej, t. II 1572-1795, Warszawa 1982, s. 377); ż. (p. 1717) Elżbieta Barbara Miączyńska h. Suchekomnaty (ok. 1690-po 1717), wojewodzianka wołyńska; dzieci: Teresa.

• TERESA Sierakowska (ok. 1717-8 I 1791), c. Józefa i Elżbiety Miączyńskiej; zm. Kraków; m. (1739) Roman hr. z Bogusławic Sierakowski h. Ogończyk (ok. 1703-16 X 1783), s. Jana i Marianny Ruszkowskiej, chorąży i podstarości krakowski, właściciel dóbr Jordanów, Rokiczyny, Szreniawa; kawaler orderu św. Stanisława, otrzymał dziedziczny tytuł hrabiowski w Galicji 16 VI 1775; zm. Kraków; dzieci: Kajetan, Józef, Sebastian, Wacław, córka NI.

Źródła: Bork. Sp. 391; Kos. t.1; Nies.; Szl. Król.; Żern. t.2/337; Żych. t.1/184.


Sierakowski h. Lubicz, rodzina małopolska, w województwie lubelskim. Według konstytucji sejmowych byli posłami na sejm z woj. lubelskiego 1623 r. (Con.). Wywodzą się może ze wsi Sieraków, powiat Biłgoraj, gmina Huta Krzeszowska, parafia Krzeszów (SGKP). Niektórzy przenieśli się do woj. bracławskiego, gdzie są notowani 1700 r. (Nies.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: Wojciech, pisarz ziemski lubelski 1623.

 

• BOGUMIŁA Benedykta Deodata Sierakowska h. Lubicz (ok. 1800-po 1824), c. Marcina i Klary Dydyńskiej; m. (1819 Krasnystaw) Walenty Tymoteusz Paweł Rzuchowski (1788-po 1824), s. Józefa i Anny Dobrzańskiej; ślub w parafii Krasnystaw, obecnie woj. lubelskie (MK Krasnystaw); dzieci: dwóch synów.

• LUDOMIR Józef Sierakowski h. Lubicz (26 VI 1839-po 1865), s. Antoniego i Balbiny Romańskiej; prapraprawnuk Adama, dziedzica dóbr Solec i Stawowice w woj. sandomierskim w 1693 r.; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r. z herbem Lubicz, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Samwodzie dwór, parafia Brzeźnica, pow. Kozienice, obecnie woj. mazowieckie (MK Brzeźnica); ż. (ok. 1865) Kamila Iżycka h. Bończa (ok. 1830-po 1865), c. Mateusza i Rafaeli vel Rafaliny Sobańskiej h. Junosza.
 

Źródła: Bork. Sp. 392; Nies.; SGKP t.10/580; Szl. Król.; Żych.; Żern. t.2/337.
 

Sierakowski h. Ogończyk, rodzina kujawska, wywodząca się z Sierakowa na Kujawach, a pisząca z Bogusławic. Według legendy herbowej jej protoplastą, podobnie jak i innych rodów herbu Ogończyk, był sławny rycerz Piotr Ogon z Radzikowa na Mazowszu, żyjący około roku 1100. Jedna gałąź Sierakowskich herbu Ogończyk otrzymała austriacki tytuł hrabiowski w Galicji 26 VI 1775, tytuł hrabiowski pruski z odmianą w herbie 13 VI 1776, oraz takiż tytuł w Królestwie Polskim 5 VII 1844. Z tej rodziny 12 senatorów: w tym 1 arcybiskup lwowski, 1 biskup, 1 wojewoda i 2 kasztelanów 1557 — 1831.
Genealogia
(osób: 96) 

• HELENA hr. z Bogusławic Sierakowska (1811-1893), c. Antoniego i 1ż. Honoraty Zboińskiej, dama austr. Krzyża Gwiaździstego; zamieszkała w Krakowie, w pałacu Hussarzewskich; m. (19 XI 1832) Adolf Jan hr. Hussarzewski h. Prus i Sas (zm. 18 IX 1855), kawaler maltański, szambelan austriacki, właściciel Szczucina w Galicji; zm. Kraków.

• KAJETAN Onufry hr. z Bogusławic Sierakowski (6 VIII 1753-16 XI 1841), s. Romana i Teresy Sierakowskiej, ostatni kasztelan słoński 1787-1794, starosta grodowy bobrownicki, poseł na Sejm 4-letni, później senator-kasztelan, wreszcie wojewoda Królestwa Kongresowego 1817-1831, właściciel dóbr Wilkowyski; kawaler orderów Orła Białego 8 II 1792, oraz św. Stanisława; ur. Kraków, zm. Warszawa, poch. na Lesznie; 1ż. (1 I 1780 Altmark) Anna Teodora hr. Sierakowska h. Ogończyk (1765-16 XI 1792), c. Teodora, szambelana pruskiego, i Marianny Chrząstowskiej, dziedziczka dóbr Waplewo w ziemi dobrzyńskiej, Grynfeld w ziemi malborskiej, Osiek i Lubowidz w ziemi płockiej, które to majątki wniosła mężowi w posagu; dzieci: Antoni, Adam; 2ż. (1799) Helena Marianna hr. Dzieduszycka h. Sas (1759-XI 1848), c. Tadeusza Gerwazego i Salomei Józefy Biberstein-Trembińskiej; bezdzietna; miała siostrę bliźniaczkę Ludwikę Urszulę.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/351-352, t.2/293-294; Nies. t.8/364-367; Żych. t.1/276-284.